Hazrat Allama Mohammed Ibrahim Raza Khan Qadri (Alayhir Rahmah)

Inleiding

Met deze inleiding laat ik u kennismaken met de legendarische vader van Taajush Shari’ah Hazrat Allama Mufti-e-Azam Hind Sheikh Akhtar Raza Khan Qadri al-Azhari (Alayhir Rahmah). De familie van Alahazrat Imām-e-Ahle Sunnat Ash Shah Ahmad Raza Khan Qadri (radi Allāhu anhu) is een zeer devote familie met veel liefde voor de Heilige Profeet Mohammed ﷺ.

Geboorte

Kleinzoon van Alahazrat, Qamar-ul-Aarifīn, Umdāt-ul-Mufasirīn, Mufassir-e-Azam Hind Jilāni Mia Hazrat Allama Maulana Muhammad Ibrahim Raza Khan (Alayhir Rahmah) werd geboren op de 10 Rabī ul Akhir 1325 Hijri (1907) in Bareilly Sharief, India. Zijn geboorte maakte zijn grootvader Alahazrat (radi Allāhu anhu) zichtbaar blij. Alahazrat deed de Azān en Iqāmat in zijn oren, kauwde op een dadel en plaatste het in zijn mond. Alahazrat broer Ustaaz-e-Zamān Hazrat Hassan Raza Khan (Alayhir Rahmah) was ook erg blij toen hij hoorde van zijn geboorte.

Aqīqa

Alahazrat organiseerde een grootfeest voor de Aqīqa. Alle studenten van de madrassa werden uitgenodigd en kregen een maaltijd aangeboden op basis van hun smaak. Met andere woorden, degene die uit Afrika kwam kreeg een maaltijd op basis van zijn smaak en wie van India was kreeg een maaltijd op basis van zijn smaak. Alahazrat zorgde ervoor dat alle studenten die uitgenodigd waren tijdens het evenement erg blij waren.

Naam

Berustend op de familietraditie kreeg hij de naam Mohammed. Zijn vader voegde de naam van Ibrahim aan toe. Zijn moeder noemde hem altijd Jilāni Mia en zijn titel werd Mufassir-e-Azam Hind.

Zijn positie in de Silsilah

Umdāt-ul-Mufasirīn Hazrat Jilāni Mia (Alayhir Rahmah) is de tweeënveertigste Imam en Sjeik van de Silsilah Aaliyah Qādiriyya Barkātiya Razwiyah Nooriyya.

Onderwijs

Toen hij vier jaar, vier maanden en vier dagen oud was (donderdag 14 Sha’bān 1329) organiseerde Alahazrat een programma voor zijn Bismillāh khwāni (aanvang van de islamitische studies). Alahazrat uitgenodigd ook toen veel mensen uit en de niyyāz werd uitgevoerd. Hij bestudeerde de Heilige Qur’ān en de Urdu taal onder de hoede van zijn geliefde moeder. Toen hij 7 jaar oud was, werd hij ingeschreven op de wereldberoemde Dar-ul-Uloom Manzar-e-Islam in Bareilly Sharief. Hij studeerde bij grote Ulema zoals Maulana Ahsaan Ali Sāhib Muhaddith Faizpuri, zijn vader Hujjat-ul-Islam Hāmid Maulana Raza Khan en Hazrat Maulana Sardaar Ahmed Muhaddith-e-Pakistan (ridwānullāhi Ta’ālā alayhim ajma’in). Hij kwalificeerde zich in het jaar 1344 H tot een Alīm en Fāzil op de leeftijd van 19 jaar en vier maanden en Huzoor Hujjat-ul-Islam kreeg de tulband op zijn hoofd. Hij werd ook gezegend met de khilafat.

Zijn gewoonten en karakter

Hazrat was zeer vriendelijk en gul. Zijn leven was een voorbeeld van de grote Mashā’ikh. Hij heeft altijd olie in zijn haar en baard gesmeerd na het nemen van een bad. Hij droeg een losse Punjabi kurta. Hij droeg soms ook een Badami gekleurde Kurta, maar meestal droeg hij wit. Zijn dieet bestond uit roti, gestoofd vlees, kalebas, kruiden en bhindi (oker). Hij zette graag Ittar op en als iemand hem Ittar gaf wilde hij zeker zijn dat het geen soort van verontreinigd parfum was. Hij gebruikte altijd zijn beide handen om de Ittar te smeren op zijn borst en onder zijn armen. Hazrat sliep altijd op zijn rechterzijde. Hij heeft nooit de voorkeur aan iemand gegeven plat op het gezicht te liggen slapen.

Zijn nikāh

Hazrat Mufassir-e-Azam trouwde met de dochter van zijn oom Huzoor Mufti-e-Azam Hind. Alahazrat Imam Ahmed Raza Khan (radi Allāhu anhu) had dit huwelijk gearrangeerd.

Ijāzah en khilafat

Op een dag zei Huzoor Mufti-e-Azam Hind: “Toen Huzoor Hujjat-ul-Islam overleed was Jilāni Mia daar niet aanwezig. Toen hij terugkwam hadden sommige mensen bedenkingen over zijn Khilafat, dus zei ik, als sommigen van jullie een voorbehoud hebben of mijn gezegende vader hem de Khilafat gaf, dan draag ik hem hierbij de Khilafat over. Nu moet niemand bezwaar meer hebben. Vanwege mijn steun aan hem hebben veel mensen hem ondersteund en de Madrassa werd onder zijn toezicht gegeven. “

Ziyārah van Haramain Sharifain

In 1372 deed hij ziyārah van Haramain Sharifain. De Ulema van Mekka en Medina toonden veel respect aan hem vanwege zijn relatie met Alahazrat en hij werd gezegend met diverse íjāzah voor Hadith, Dalā’il-e-Khairaat, Hizb-ul-Bahr, enz.

Als docent

Hij was een zeer gekwalificeerde en ervaren docent. Na Fajr namāz bracht hij enige tijd door met het mediteren op zijn wazā’if, enz. Daarna nuttigde hij een ontbijt en ging vervolgens direct naar zijn klas. Hij betrad de Dar-ul-Uloom altijd voordat de studenten de aan de Salaam begonnen en hij stuurde samen met de studenten salām aan de profeet. Dan deed hij dua (smeekbede) met grote genegenheid. Hazrat doceerde Muslim Sharief, Tirmizi Sharief en Mishkāt Sharief. Hij besprak ook de valse overtuigingen van de Najdi en weerlegde ze met zeer heldere bewijzen. Wanneer hij Muslim Sharief onderwees kwam hij vaak in een zeer hoog spirituele staat. Hazrat sprak vaak in het Arabisch en moedigde de studenten aan om hetzelfde te doen.

Dynamische redenaar

Hazrat was ook een zeer dynamische redenaar. Eens was er een tweedaags programma. Op de eerste dag gaf hij een zeer dynamische lezing en vertrok. De volgende dag was de lezing van Hazrat Muhaddith-e-Azam Kichauchi. Hij zei: “In de ochtend kwamen 20 Wahhābi bij mij en zeiden dat de lezing die werd gegeven in de afgelopen de nacht hen zo inspireerde dat zij beseften hoe corrupt hun overtuigingen waren, daarom wilden zij Tauba doen en de (ware) islam aanvaarden.”

Maandelijkse Alahazrat magazine

Hij begon de maandelijkse Alahazrat Magazine voor de verspreiding van de leer van de Ahle Sunnat. Dit magazine werd een groot succes en Alhamdulillāh dit tijdschrift is nog steeds in omloop.

Zijn karāmāt

Hazrat Mufassir-e-Azam was ook een zeer krachtige Sāhib-e-Karāmāt. Een paar Karāmāt worden hier gepresenteerd voor barkat (zegen). Op een dag werd een man die sinds zijn geboorte niet kon praten bij Hazrat gebracht. Hazrat deed dua voor hem en hij begon onmiddellijk te spreken. Veel van de aanhangers van Tablighi Jamaat in die stad zagen de karāmāt van Hazrat en deden Tauba van hun valse overtuigingen.

Eens kwam een echtpaar bij Hazrat en zeiden dat hun schoonbroer vals was beschuldigd van moord en dat hij de kostwinner was van het gezin. Zij verzochten Hazrat om dua te doen voor zijn vrijlating. Hazrat vroeg of hij soenniet was en ze beantwoorden in het positieve. Hazrat nam een stukje papier en schreef het volgende op het: “Allāhu Rabbu Muhammadin Sallā alayhi wa sallama nahnu Ibādu Muhammadin Sallā alayhi wa sallama“. Hazrat zei dat de gevangene deze Duroed moest leren en voortdurend reciteren. Hazrat zei toen dat hij de tāwiz met de Duroed moeten vastbinden aan zijn rechterarm en als Allah het wil, dan zal hij worden vrijgelaten. Tien dagen later kwamen beiden terug met zoetigheid en niyyāz. Ze brachten ook een derde persoon met zich mee. Ze vertelden Hazrat dat hij hun schoonbroer was en dat hij vrijgelaten werd omdat hij onschuldig was, maar de twee anderen die met hem waren kregen levenslang gevangenisstraf. Hazrat wijdde ze allebei in de Silsilah en adviseerde hen hun namāz en Darood Sharief te blijven verrichten.

Boeken en verdragen

Sommige van de boeken door hem geschreven zijn: Zikrullah, Nematullah, Hujjatullah, Fadā’il-e-Darood Sharief, Tafsīr Surah Balad, Tashrih Qasida Nu’maniyya.

Zijn kinderen

Almachtige Allah zegende hem met vijf zonen en drie dochters.

Hazrat Allama Rehān Raza Khan (Alayhir Rahmah): geboren op de 18de Zill-Hajj in Bareilly Sharief. Hij is de Murid en Khalifa van Huzoor Mufti-e-Azam Hind en een groot leraar en een zeer krachtige persoonlijkheid. Hij overleed op de 18de van de Ramadan 1405 (1985). En zijn Mazār Sharief is in Bareilly Sharief.

Janashin Huzoor Mufti Azam Hazrat Allama Mufti Mohammed Akhtar Raza Khan. Qiblah Taajush Shari’ah Allama Akhtar Raza Khan Qiblah is de huidige drager van de Toorts Khandaan-e-Alahazrat Huzoor Mufti-e-Azam Hind benoemde hem als zijn opvolger tijdens zijn leven. Hazrat woont nog steeds in Bareilly Sharief (India).

Dr. Qamar Raza Khan woont in Bareilly Sharief en is een zeer vriendelijke en liefdevolle persoonlijkheid. Hij lijkt sprekend op Taajush Shari’ah Allama Akhtar Raza Khan.

Maulana Mannan Raza Khan Mannani Miya is een zeer goed belezen persoonlijkheid en is de oprichter van Jamia Nooria Razvia, een Dar-ul-Uloom gebouwd ter nagedachtenis van Huzoor Mufti-e-Azam Hind.

Hazrat Tanwīr Raza Khan was ouder dan Hazrat Akhtar Raza Khan en verkeerde altijd in een zeer hoog spirituele staat sinds kindertijd. Hij verdween (Mafqood-ul-Khabr) als kind en is nooit meer gezien of is iets van hem gehoord.

Edelstenen der wijsheid

Zijn woorden waren altijd vol van kennis en wijsheid. Mufassir-e-Azam altijd zei:

1. Mijn eigen fouten stoppen me met het vinden van fouten in anderen.
2. Lichte afwezigheid in devotie maakt het hart doller groeien en een uitgebreide afwezigheid doodt de liefde.
3. De eerbied van elk volk hangt af van hun Ulema.
4. Allah heeft ons twee oren en een tong gegeven, zodat we meer luisteren en minder
   spreken.
5. Vroomheid komt door goed zedelijk gedrag en niet door familiebanden.
6. Degene die niet de geliefde van Allah is kan niet je geliefde worden.
7. Sabr (geduld) is bitter dan gif en zoeter dan honing.
8. Kennis zonder praktijkervaring is een last voor degenen ziel.
9. Allah geeft comfort in de wereld aan degene die goede daden doet voor het hiernamaals.
10. Wanneer je alles al hebt gedaan, dan moet je nog steeds denken dat je niets hebt gedaan.

Wisāl

Hij overleed op een maandag 11 Safar 1385 Hijri (12 juni 1965). De volgende dag werd zijn Janaza namāz voorgegaan in de Islamia Inter College door Mufti Muhammad Sayyid Afzal Hussain. Mufti Muhammad Afzal Hussain, Ahsaan Maulana Muhammad Ali, Maulana Sayyid Arīf Ali, Janaab Sayyid Ijaaz Hussain en Janaab Mohammed Khan Ghaus hebben Hazrat neergelaten in zijn Mazār.

Mazār Sharif

Zijn Mazār Sharif is in de Dargah van Alahazrat in Bareilly Sharief.