Garnalen

Inleiding van de vertaler

Dit is de eerste van een reeks vraag en antwoord verhandeling die ik (nederig soenniet moslim) voor de soenniet gemeenschap heb vertaald. De antwoorden zijn van Alahazrat Mujaddid-e-Azam-e-Ālam Imam Shah Ahmad Raza Khan fāzil Bareilly Qādri (radi Allāhu anhu). 

Vraagstelling

Wat zeggen de Schriftgeleerde Ulema-e-Dien en de moefti’s van de islam in de kwestie van jhinga (garnalen / garnaal). Is het toegestaan om het te eten? Of is het Makruh of Harām? Stuurt u een antwoord met een handtekening en een officiële zegel.

De repliek
In onze Mazhab (Hanafi) worden met uitzondering van vis, alle andere (zee) wezens beschouwd als harām (niet toegestaan voor consumptie). Dus degenen die zeggen dat de jhinga geen vis is, volgens hen zou het dus moeten worden beschouwd als harām. Deze nederige dienaar (Alahazrat) heeft dit vraagstuk echter grondig onderzocht en heeft vastgesteld dat volgens de taalkundige boeken (woordenboek) van Tibb en de boeken van informatie (encyclopedie) over de dieren, de jhinga wordt beschouwd als een vis.

Het staat in Qāmus: “Irbiyān (garnalen) die met de Hamza-e-Maksoera is geschreven, is een vis die van uiterlijk op een grote mier lijkt.”

Het staat in Sirah en Taaj-ul Uroos als volgt: “Irbiyān is een witachtige vis die eruit ziet als een grote mier en meestal wordt aangetroffen in Basra.”

Het staat in Sirah als volgt: “Irbiyān is een soort vis.”


Het staat in Muntahi-ul Arab als volgt: Irbiyān is een soort vis, die bekend staat als jhinga in het Hindi.

Het staat in Makhzan als volgt: “Het is bekend als Rubiyān en Irbiyān. Het heet Rubiyān ‘vis en Machli’ en ‘Mek Machli’ en in het Hindi heet het jhinga.”

Het staat in Tuhfat-ul Mu’minin als volgt: “In Perzisch, Rubiyān is de naam van een vis.”

Het staat in Tazkirāt-e-Dawood als volgt: ” Rubiyān is een soort vis die veel wordt gevonden in de zeeën van Irak en Shām. Het is als een rode krab met veel poten, maar het heeft veel meer vlees.”


Het staat in Hayāt-ul Haywaan Kubra als volgt: “R Rubiyān is licht rood en is een zeer kleine vis.”

Wel, na gedegen onderzoek van dit alles zal aangenomen moeten worden berustend op Meraaj-ud Diraaya dat garnaal halāl is, omdat in de notering van Meraaj-ud Diraaya het duidelijk is geschreven dat alle soorten vis halāl zijn: “En Taafi is geen vaste soort, maar het is een beschrijving die door elke soort aan elkaar gekoppeld is.”

Het is als volgt duidelijk geschreven in de Mirāj (boek zoals hierboven vermeld): “Zo’n kleine vis waarbij de maag niet kan worden opengesneden, en het gebakken is (of gekookt) zonder de maag te verwijderen is, met uitzondering van Imam Shafi’ī (radi Allāhu anhu), volgens alle A’imma (imams) halāl.” In Radd-ul Muhtar is aangetekend, dat dit in Meraaj-ud Diraaya staat geschreven.

Als een vis wordt gevonden in de maag van een andere vis, dan kan die worden geconsumeerd, maar volgens Imam Shafi’ī (radi Allāhu anhu) mag dat niet worden gegeten als deze wordt beschouwd als afval van vogels, omdat de brokstukken van de vogel wordt beschouwd als napaak (onrein).” We zeggen dat het alleen wordt beschouwd als brokstukken indien het van originaliteit is veranderd.

Voor wat betreft de vissen die zo klein zijn dat hun maag niet kan worden opengesneden is volgens de Shafi’ī A’imma niet halāl om te consumeren, omdat zij  dit baseren op dezelfde uitspraak (toepassing) dat de brokstukken van de vogel onrein zijn. Volgens de overige Ulema is het consumeren van deze vis (garnaal) halāl.

Echter, deze faqir (Alahazrat) heeft in Jawāhir gelezen, dat deze kleine vissen makruh-e-Tahrīmi zijn en dit lijkt correcter te zijn. Het is in Jawāhir als volgt: “Er is gezegd dat alle (zeer) kleine vissen makruh-e-Tahrīmi worden. Dit lijkt juister. De jhinga (garnalen) lijkt anders uit te zien dan andere vissen. Het ziet er meer uit als een worm en er moet worden opgemerkt dat de term Maahi (vis) ook wordt gebruikt voor dingen die niet echt van de vissoorten zijn zoals ledematen of een kleine hagedis; zelfs als de jonge alligator geboren is op de droge oever van bijvoorbeeld de rivier de Nijl.

Er is geen bron te vinden dat volgens onze A’imma de garnalen geoorloofd blijkt te zijn om te consumeren en zelfs als het een vis is, dan zijn de garnalen hier over het algemeen zeer klein en de Shari’ah (wettoepassing) is zo correct mogelijk vermeld in Jawāhir. Het is dus beter wanneer u wordt geconfronteerd met een dergelijk meningsverschil en twijfel u te onthouden als er geen noodzaak is, en u onthouden is Oela (beter).


Translate »
error: Content is protected !!