Wij beginnen dit hoofdstuk met het presenteren van een hadīth van genade.
Inleiding
Hazrat Abu Huraira (radi-Allāhu ‘Anhu) rapporteerde dat de Profeet ﷺ zei: “Moge Allāh genade tonen aan een man die ‘s nachts opstaat en bidt, die zijn vrouw wakker maakt en zij bidt; als ze weigert, sprenkelt hij water over haar gezicht. Moge Allāh genade betonen aan een vrouw die ‘s nachts opstaat en bidt, die haar man wekt en bidt; als hij weigert, sprenkelt hij water over zijn gezicht.” Abu Dawood
Uitleg: bovenstaand hadīth Sharīf geeft al aan, dat zowel een man als een vrouw zou (moeten) trouwen met een dame die een ‘abid (aanbidder) of ‘abidāh (aanbidster) van Allāh Ta’ālā is. Deze huwelijk zou voor het echtpaar, maar ook voor de nazaten een zegen kunnen zijn van genade van Allāh Ta’ālā en de onbegrensde zegen van de Profeet ﷺ.
Ouders van jongens, die een ‘abid zijn, moeten niet op zoek gaan naar meisjes van ‘lipstick powder’ als levenspartner voor hun zoon. Dit geldt ook voor ouders van meisjes, zij moeten ook geen jongens zoeken die bodybuilders zijn, zwemmen in geld en wereldse roem. Beide vormen van aanzoek is belangrijk voor zeer sprankelende nakomelingen. Moge Allāh Ta’ālā ons soenniet met wijsheid begunstigen. Amien.
Allāh Ta’ālā openbaart: “En huwt uw weduwen en de deugdzamen onder uw mannelijke of vrouwelijke slaven. Indien zij arm zijn, zal Allāh hen uit Zijn overvloed verrijken, want Allāh is milddadig, Alwetend.” Surah an-Noor (het Licht), H24, vers 32
Geheimen van huwelijk
Verdiensten en tekortkomingen
Imām Abu Hāmid al-Ghazālī (radi-Allāhu ‘Anhu) schrijft in een van zijn meesterwerken Ihya-Uloom-ud-Dīn, hoofdstuk 2 inzake het huwelijk, het volgende: “Weet, beste lezers, dat er onder de geleerde mannen verschillen van mening zijn over de verdiensten van het huwelijk. Sommigen zeggen dat het huwelijk voor het dienstbetoon beter is, sommigen zeggen dat ongehuwd blijven een middel is om de dienstbaarheid van Allāh te vergroten. De volgende zijn de bewijzen dat huwelijk beter is. Allāh zegt: Trouw met weduwen. Belemmer ze niet in het nemen van echtgenoten. In het loven van de Profeten: Ik heb Profeten voor u gezonden en gaf hun vrouwen en kinderen. Hiermee geeft Allāh superioriteit aan het huwelijk. De profeten hebben ook gebeden voor goede kinderen. Zij bidden: O onze Heer, geef ons zulke vrouwen en kinderen uit onze nakomelingen die onze ogen troosten en de Allāh vrezend maken onder de leiders. Van de profeten trouwde Jezus Christus niet, maar hij zal met hem trouwen tweede komst.
Redenen om niet te huwen
Verder citeert Imām Abu Hāmid al-Ghazālī (radi-Allāhu ‘Anhu) nog meer ahadīth in hetzelfde boek, dat de Profeet ﷺ zei: “Na tweehonderd jaar zal een man die geen vrouw en kinderen zal hebben beter zijn. Een tijd zal over mannen komen wanneer hij zal worden vernietigd door zijn vrouw, ouders en kinderen. Ze zullen hem zoveel problemen geven, dat hij niet meer in staat is het te verdragen. Dientengevolge zal hij dergelijke maatregelen adopteren waarvoor zijn religie zal worden geruïneerd en hij zal worden vernietigd.”
De Profeet ﷺ zei ook: “Een van de twee redenen van gebrek aan zelfvertrouwen is een minder aantal familieleden. Een van de twee redenen van armoede zal zijn het hebben van te veel personen.”
Aan Abu Sulaimān’ Darāni (radi-Allāhu ‘Anhu) werd eens gevraagd over het huwelijk en hij antwoordde: “Geduld van het niet hebben van een vrouw is beter dan hebben geduld van plicht jegens haar; en het geduld van plichten jegens haar is beter dan geduld bij Hellevuur. Hij zei ook: hij die naar drie dingen zoekt, raakt gehecht aan het wereldse die op zoek is naar levensonderhoud, trouwen met een vrouw en verhalen schrijven.”
Hazrat Hassan (radi-Allāhu ‘Anhu) zei: “Wanneer Allāh het goede voor een man wenst, houdt Hij hem niet bezig met familie en bezittingen.”
Voordelen van huwelijk
Er zijn vijf voordelen van het huwelijk (1) om kinderen te hebben, (2) om seksuele passie te beheersen, (3) om gemoedsrust vinden, (4) om de dienstbaarheid te vergroten (5) en om taken te belonen voor het gezin.
Kinderen krijgen is de wortel waarvoor het huwelijk is aangegaan. Het object is om behoud van dynastie, en de aarde bestaat niet zonder mensen. Vier objecten zijn vervuld in het krijgen van kinderen (a) toename van de mensheid, (b) de liefde van de Profeet ﷺ wordt doorzocht in het vergroten van zijn volgelingen, (c) na de dood worden de gebeden van religieuze kinderen gezocht, (d) als de problemen ophouden voor de dood wordt hun voorspraak gezocht.
Keerzijden van huwelijk
Volgens Imām Abu Hāmid al-Ghazālī (radi-Allāhu ‘Anhu) zijn er drie nadelen aan het huwelijk:
- Wettige verdiensten worden moeilijk door het huwelijk. Er staat in een hadīth dat als een man deugden tot het toppunt van de berg verdient, hij zal moeten wachten op de balans van zijn vermogen, zijn uitgaven, zijn onderhoud en andere zaken. De kinderen zullen tot Allāh zeggen op de dag van de opstanding: “O onze Heer, reken met hem af, hij heeft ons niet verteld wat wij niet wisten en hij gaf ons onwettig voedsel om zonder onze kennis te eten. Neem hiervoor compensatie van hem.”[1]
- Tweede nadeel van het huwelijk is het gebrek aan plicht jegens familieleden, om geduld te verliezen naar hun karakter en gedrag en niet om de ontberingen die hen zijn aangedaan te verdragen. De Profeet ﷺ zei: “Voldoende voor het wissen van de zonde van een mens is niet door zijn plichten van onderhoud te vervullen waarvoor hij verantwoordelijk is.” Hij ﷺ zei ook: “De vlucht van een man uit zijn familie is als die van een slaaf van zijn meester. Zijn gebeden en vasten worden pas geaccepteerd als hij terugkeert.” Hij die zijn plicht tot onderhoud niet nakomt, is als een vluchtende man, ook al blijft hij aanwezig. Allāh zegt: “Red jezelf en je familieleden van de Hel.” De wijze Ibrāhīm bin Azam voerde bezwaar aan om niet te trouwen door te zeggen: “Ik wil niet dat een vrouw iets fout doet en ik heb geen noodzaak voor de vrouw.”
- Derde nadeel van het huwelijk is om familieleden en kinderen weg te houden van de herinnering aan Allāh, om hen aan te moedigen rijkdom te verzamelen en te zoeken naar objecten van trots en grootspreken. Alles wat de aandacht van Allāh afleidt, is een oorzaak van tegenspoed. Ibrāhīm bin Azam zei: “Hij die zich steeds aan het middel van zijn vrouw vasthoudt, heeft er geen baat bij.[2]
Het is harām om met vijfentwintig typen vrouwen te trouwen
De vijfentwintig categorieën vrouwen waarmee nikāh harām (verboden) is worden mahram personen genoemd. Achttien van de vijfentwintig categorieën zijn voor eeuwig mahram. Zeven vrouwen uit de achttien zijn zi-rahm al-mahram (naaste bloedverwanten). Het is dus eeuwig harām om te trouwen met iemands moeder, iemands papa’s moeder, iemands dochter, iemands zoon’s dochter, iemands zus, iemands zusters dochter, iemands broers dochter, iemands vaderlijke en moederlijke tantes. Het is harām om met een van hen te trouwen zelfs tot de dood. Kortom, dit betekent om te zeggen dat een vrouw nooit met haar vader, zoon en broer kan trouwen, moeder en vaderlijke ooms, zoon van haar broer, of zoon van haar zus. Het is ook harām om te trouwen met een van deze zeven categorieën familieleden, zelfs als ze geen bloedverwanten zijn, maar verwanten door zuigeling of door overspel.
Allāh Ta’ālā openbaart:
حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهَٰتُكُمْ وَبَنَٰتُكُمْ وَأَخَوَٰتُكُمْ وَعَمَّٰتُكُمْ وَخَالَٰتُكُمْ وَبَنَاتُ ٱلأَخِ وَبَنَاتُ ٱلأُخْتِ وَأُمَّهَٰتُكُمُ الَّٰتِي أَرْضَعْنَكُمْ وَأَخَوَٰتُكُم مِّنَ ٱلرَّضَٰعَةِ وَأُمَّهَٰتُ نِسَآئِكُمْ وَرَبَائِبُكُمُ ٱلَّٰتِي فِي حُجُورِكُمْ مِّن نِّسَآئِكُمُ ٱلَّٰتِي دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَإِن لَّمْ تَكُونُواْ دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ وَحَلَٰئِلُ أَبْنَائِكُمُ ٱلَّذِينَ مِنْ أَصْلَٰبِكُمْ وَأَن تَجْمَعُواْ بَيْنَ ٱلأُخْتَيْنِ إِلاَّ مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ غَفُوراً رَّحِيماً
“Verboden zijn u uw moeders en uw dochters en uw zusters en uw vaders zusters en uw moeders zusters en uw broeders dochters en uw zusters dochters en uw minnen en uw zoogzusters en de moeders uwer vrouwen en uw stiefdochters, die uw beschermelingen zijn door uw vrouwen tot wie U bent ingegaan, maar als gij niet tot haar zijt ingegaan zal er geen zonde op u rusten en de vrouwen uwer eigen zonen [zijn ook verboden] alsmede twee zusters tezamen te hebben, met uitzondering van wat reeds voorbij is; gewis, Allāh is Vergevensgezind, Genadevol.” Surah an-Nisā (de vrouwen), H4, vers 23
Men kan dus met zijn zoon’s melkzus en zijn broer’s melkmoeder (natverpleegster) trouwen.
In de Hanbali mazhab wordt iedereen die borstmelk van dezelfde moeder drinkt (ongeacht leeftijd) een melkrelatie, maar volgens de Rahmah van de A’imma (radi-Allāhu ‘‘Anhum ajma’in) van de andere drie Mazāhib als ze moedermelk drinken na de leeftijd van twee en een half jaar, zullen ze geen melkverwanten worden.
Door huwelijk familielid geworden
Het is ook eeuwig harām om vier categorieën vrouwen te trouwen die door huwelijk familielid zijn geworden. Als een man de nikāh al heeft volgebracht of overspel met een vrouw heeft gehad kan hij nooit met haar moeder, haar moedersmoeder of haar vaders moeder trouwen. Wanneer een man seks heeft met zijn vrouw kan hij nooit trouwen met de dochter die ze had van een andere echtgenoot. Een man kan nooit trouwen met zijn stiefmoeder of zijn schoondochter. Een vrouw kan nooit trouwen met haar stiefvader, stiefzoon[3], schoonvader of schoonzus.
Zeven vrouwen die een man niet kan huwen vanwege tijdelijke situaties.
Wanneer deze tijdelijke situaties ophouden te bestaan, kan hij met hen trouwen. Vijf van hen zijn harām vanwege een nikāh. Na het uitvoeren van een nikāh, kan men niet met de zus van het meisje trouwen. Als de vrouw met wie men al getrouwd is sterft of als iemand haar scheidt, dan kan men met haar zuster trouwen na de wachtperiode. Gedurende de periode dat een man met een vrouw is getrouwd zal het voor hem harām zijn om met de tantes van zijn vaderskant en moederskant en de dochters van haar zussen of broers te trouwen. Het is ook harām om met deze vijf te trouwen vrouwen als ze de bloedverwanten van de vrouw zijn.
Verschillen in Hanafi, Mālikī, Hanbali en Shafi’ī
In de Hanafi, Mālikī en Hanbali Mazāhib zijn de vrouwen die harām zijn om te trouwen vanwege de geslachtsdaad die men uitvoert met zijn vrouw, ook harām geworden om mee te trouwen in geval van een illegale geslachtsdaad (overspel) voert men met een na-mahram vrouw.
Allāh Ta’ālā openbaart:
ٱلزَّانِي لاَ يَنكِحُ إِلاَّ زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَٱلزَّانِيَةُ لاَ يَنكِحُهَآ إِلاَّ زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَحُرِّمَ ذٰلِكَ عَلَى ٱلْمُؤْمِنِينَ
“De echtbreker zal alleen een echtbreekster of een afgodendienares huwen, en met de echtbreekster zal alleen een echtbreker of een afgodendienaar huwen. En dit is de gelovigen verboden.” Surah an-Noor (het Licht), H24, vers 3
Maar volgens de Shafi’ī mazhab worden deze vrouwen niet verboden om mee te trouwen vanwege de illegale geslachtsdaad. Men kan met een vrouw trouwen met wie men een illegale seks heeft gehad. Ook kan iemand anders met haar trouwen.
Imām Jalāluddin Suyuti (radi-Allāhu ‘Anhu) schrijft in zijn tafsir: “De ontuchtige mag niet trouwen met iemand anders dan een ontuchtpleger of een afgodendienaar en de ontuchtpleger zal door niemand anders getrouwd zijn dan een prostituant of een afgodendienaar, met andere woorden wat geschikt is voor elk van de twee voor het doel van het huwelijk is het bovengenoemde; en dat namelijk het huwen van ontuchtige verboden is voor gelovigen die beter zijn dan die. Dit werd geopenbaard toen de armen onder de emigranten besloten om de rijke hoeren van de afgodendienaars te trouwen zodat zij de vrouwen voor hen zouden zorgen. Zo wordt gezegd dat het verbod specifiek op hen van toepassing is, maar er wordt ook gezegd dat het in het algemeen van toepassing is, het werd opgeheven door de woorden van Allāh Ta’ālā: ‘Roei de hulpeloze onder u weg (vers 32, zie onderaan)’.”
Allāh Ta’ālā openbaart:
وَأَنْكِحُواْ ٱلأَيَامَىٰ مِنْكُمْ وَٱلصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمائِكُمْ إِن يَكُونُواْ فُقَرَآءَ يُغْنِهِمُ ٱللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَٱللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
“En huwt uw weduwen en de deugdzamen onder uw mannelijke of vrouwelijke slaven. Indien zij arm zijn, zal Allāh hen uit Zijn overvloed verrijken, want Allāh is milddadig, Alwetend.” Surah an-Noor (het Licht), H24, vers 32
Tafsir van Imām Jalāluddin Suyuti (radi-Allāhu ‘Anhu): “En trouw met die onder jullie ayāmā[4] of ze nu een maagd is of eerder getrouwd of een alleenstaande man. Deze bepaling heeft betrekking op vrije mannen en vrije vrouwen en de rechtvaardigen, de gelovigen onder je mannelijke slaven en de ibād[5] van je vrouwelijke slaven. Als zij de vrije mensen arm zijn, zal Allāh hen verrijken door een huwelijk uit Zijn milddadigheid. Allāh omhelst de behoeften van zijn schepselen Weten van hen.”
Moeders- en vaders ooms ‘of tantes van moederszijde en vaders’ dochters en de vrouw van je broer zijn geen zi-rahm al-mahram; met andere woorden, deze vijf vrouwen zijn na-mahram voor één. Daarom is het harām voor iemand om naar de onbedekte delen te kijken die afgedekt moet worden. Het is harām voor iemand om halwat[6] mee te hebben of om met ze te praten wanneer hun hoofden en armen onbedekt zijn. Het is ook harām om halwat te hebben met een kāfir-vrouw (ongelovige vrouw) en met andermans Jariyya (slavin). Deze vijf categorieën vrouwen zijn na-mahram voor één; bijgevolg is het toegestaan voor iemand om met hen te trouwen.
Het is niet harām, toch is het tanzīhī makruh[7] om met de eerste vier vrouwen te trouwen. Het staat als volgt geschreven in het boek Kimya al-Sādat: ”Eén van de acht voorwaarden wordt beschouwd als een sunnat voor een toekomstige vrouw, dat zij niet een naast familielid mag zijn.”
In een hadīth al-Sharīf staat dat RasoolAllāh ﷺ zei: “Hun kinderen zullen zwak zijn en ongezond.” Deze zelfde informatie staat ook in het Turkse boek Murshid al-Mutāhhilin geschreven. Het is niet makruh om met de dochters van deze vier vrouwen te trouwen.[8]
De zesde van de zeven categorieën vrouwen die harām zijn om mee te trouwen vanwege een tijdelijke situatie is een mushrik[9] vrouw. Als een mushrik een moslim wordt is het toegestaan om met haar te trouwen.
Wanneer een man met een vrouw of een vrouw met een man wil trouwen moeten zij een grondig onderzoek instellen om te weten of de vrouw of de man een soenniet moslim. Hoewel het ja’iz (toegestaan) is voor een man om te trouwen met een vrouw die een ongelovige is met een heilig Boek (een christenvrouw, een joodse vrouw, een ketterse vrouw of een la-mazhabi-vrouw) als ze dat niet mushriks zijn geworden.
et is makruh tahrīmi[10] om degenen te trouwen die in Dar-ul-Harb[11] landen leven en het is tanzīhī makruh om diegenen te huwen die in Dar-ul-islam landen wonen. Het is ook ja’iz voor een man die al getrouwd is met een moslimvrouw om met deze vrouwen te trouwen.
Het is niet toegestaan voor een moslimvrouw om te trouwen met een man die geen moslim is. Ze wordt een afvallige op het moment dat ze voornemens wordt met een niet-moslimman te trouwen.
De zevende categorie vrouw die vanwege een tijdelijke situatie harām is om mee te trouwen is een slavin terwijl de man al getrouwd is met een vrije vrouw; toch is het ja’iz om met een vrije vrouw te trouwen als de man al getrouwd is met een slavin.
Resumerend, het is niet toegestaan voor een man om de bovengenoemde zeven categorieën vrouwen te begroeten of om hun groet te erkennen als passie achter staat. Het trouwen met een reeds getrouwde vrouw is niet toegestaan (Heilige Qur’ān H4, vers 24), maar als ze gescheiden is en haar iddat (wachtperiode) heeft volbracht, dan is het toegestaan om met haar te trouwen.
Het staat aan het eind van het boek Nimat-e-islam, hoofdstuk iddat, geschreven: “Als de vrouw van een ware moslim hoort dat haar vermiste[12] echtgenoot dood is of dat hij haar scheidde met drie talāq (drievoudige scheiding), dan is zij vrij om met een andere man te trouwen.”
In de motivering van artikel 10 van het boek Majālla staat geschreven, dat de ontbrekende man die negentig jaar oud is en door de rechter als dood is verklaard bij zijn terugkeer naar zijn echtgenoot de tweede nikāh (huwelijk) van de zijn vrouw ongeldig maakt.
Het is harām voor een man om meer dan vier vrouwen te trouwen
Het is ook harām voor een slaaf om met meer dan twee vrouwen tegelijk te trouwen. Het is niet nodig om toestemming te vragen aan de eerste vrouw om met een tweede vrouw te trouwen. Als de eerste vrouw niet instemt met het tweede huwelijk van haar man, en zelfs als ze zegt dat ze zichzelf zal doden, kan de man nog steeds met de tweede vrouw trouwen. Doch, het zal beter zijn als de man de toestemming heeft van de eerste vrouw. Het zal nog beter zijn als hij het tweede huwelijk opgeeft omwille van de eerste vrouw. Hij zal veel sawāb (beloningen) verdienen voor zijn verdraagzaamheid.
Het zal zelfs harām zijn voor een man als hij de eerste vrouw geen recht doet of wreed is tegen haar, of als hij niet genoeg geld kan verdienen om haar te ondersteunen in het levensonderhoud[13].
Allāh Ta’ālā openbaart:
وَٱلْمُحْصَنَٰتُ مِنَ ٱلنِّسَآءِ إِلاَّ مَا مَلَكْتَ أَيْمَٰنُكُمْ كِتَٰبَ ٱللَّهِ عَلَيْكُمْ وَأُحِلَّ لَكُمْ مَّا وَرَاءَ ذَٰلِكُمْ أَن تَبْتَغُواْ بِأَمْوَٰلِكُمْ مُّحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَٰفِحِينَ فَمَا ٱسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَٰضَيْتُمْ بِهِ مِن بَعْدِ ٱلْفَرِيضَةِ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلِيماً حَكِيماً
“En getrouwde vrouwen, met uitzondering van haar, die gij bezit. Dit is een gebod van Allāh voor u. Degenen, die daarbuiten vallen, zijn u toegestaan; dat gij zoekt door wat gij bezit haar behoorlijk te huwen en geen overspel te plegen. En geeft haar een huwelijksgift, tegenover de voordelen, die gij van haar hebt, dit is verplicht; er zal na het vaststellen daarvan geen zonde op u rusten in alles wat gij onderling overeenkomt. Voorzeker, Allāh is Alwetend, Alwijs.” Surah an-Nisā (de vrouwen), H4, vers 24
Sjiieten zeggen dat het ja’iz is om tot negen vrouwen te trouwen.
Het is sahīh (juist) voor een man om met een vrouw te trouwen die zwanger is door overspel voordat het kind wordt geboren, maar het is niet toegestaan voor hem om seks met haar te hebben tot bevallen is, en in deze periode is het niet wājib (verplicht) voor de man om een steun voor haar te zijn.
Allāh Ta’ālā openbaart:
وَلاَ تَقْرَبُواْ ٱلزِّنَىٰ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَآءَ سَبِيلاً
“En houdt u verre van overspel; want het is een afschuwelijke zaak en een slechte weg.” Surah al-Isrā (de nachtelijke tocht), H17, vers 32
Het is toegestaan voor de overspelige om te trouwen met een vrouw met wie hij al overspel heeft gehad. Het kind dat binnen zes maanden na de nikāh wordt geboren, zal zijn eigen kind zijn. Als het kind vóór de zesde maand wordt geboren en als hij beweert dat het zijn kind is, dan is het wel zijn kind.
Mut’ah of mawāqīt
De nikāh genaamd mut’ah of mawāqīt (tijdelijk) is harām in alle vier Mazāhib. De nikāh van mut’ah betekent het aangaan van een tijdelijke samenlevingsovereenkomst met een vrouw door haar een bepaald bedrag te betalen zonder getuigen. Het staat geschreven in de boeken Mizān-ul-Kubra en Radd al-Mukhtar ala ad-Durre al-Mukhtar dat de nikāh van mut’ah harām is en dat het verslag waarin staat dat “Imām Malik zei dat het toegestaan was” is volkomen vals.
De nikāh die mawāqīt wordt genoemd is een soort van nikāh uitgevoerd in naleving van alle voorwaarden, behalve dat echtscheiding na een bepaalde periode is bedongen als voorwaarde waardoor de nikāh ongeldig is. Dit is voor halālāh toegestaan, maar ook hier geldt na de echtscheiding een periode van iddat.
Als een man alleen door zijn hart laat gaan (de gedachtegang dat hij later gaat scheiden van zijn vrouw) zonder zijn gedachte onder woorden te brengen, zal zijn nikāh Sahīh (juist, geldig) zijn.
Het staat geschreven in deel 2, pagina 198 van het boek Hadiqah: “Wanneer een van beide (man of vrouw) een murtad wordt, wordt hun nikāh ongeldig. Hun volgende kinderen zullen worden walad-e-zinah (bastarden). Als de man berouw toont moeten ze hun nikāh vernieuwen, maar de vrouw kan niet worden gedwongen om de nikāh te vernieuwen. Als de vrouw een murtad is geworden zal ze gedwongen worden te bekeren en dan zal de nikāh worden vernieuwd. Daar er geen scheiding is geweest, is halālāh ook wel hulla genoemd niet nodig.”
[1] In de Heilige Qur’ān staat dat dit ook geldt voor de moeder, ook naar haar zullen de kinderen verwijten sturen wegens slechte opvoeding op de dag des oordeels.
[2] Resumerend, dit zijn de voordelen en nadelen van het huwelijk. Trouwen is beter of niet hangt af van het persoonlijk karakter van de mens. Deze voordelen en nadelen zijn bij wijze van advies en ze laten het pad zien. Het huwelijk is goed voor iemand die niet wordt afgeleid van de herinnering aan Allāh Ta’ālā en van het pad van eerlijkheid en deugd. In het tegenovergestelde geval is het huwelijk slecht voor hem, als er noodzaak is om seksuele passie te beheersen, dan is huwelijk onontbeerlijk.
[3] In fatāwa Europe van Muft-e-Azam Europe wal Faqīh-e-Azam Europe Hazrat Allāma Mufti Abdul Wājid Sahib Qādri staat geschreven, dat een stiefmoeder in Engeland tijdens het slapen van haar jeugdige stiefzoon hem pijpte. Hierdoor is haar nikāh verbroken.
[4] Is de meervoudsvorm van ayyim (alleenstaande vrouw)
[5] Is één meervoudsvorm van ‘abid
[6] Halwat betekent voor een man en een na-mahram vrouw, het samen verblijven in een privéwoning.
[7] Is het tegenovergestelde van Sunnat-e-Ghair-Muakkadah (is dat gebod van de Shari’ah waarop niet is gewezen, maar het negeren ervan is een ongewenste handeling. Er is echter geen straf voor dit doel gespecificeerd. De vervulling van Sunnat-e-Ghair-Muakkadah zal gelovigenbeloning verdienen, terwijl de gebruikelijke stopzetting Allāh’s woede uitnodigt). Degene die het vermijdt, verdient goedheid en beloning en in geval van commissie is hij niet vatbaar voor kwelling noch goddelijke woede.
[8] Hazrat Ali (radi-Allāhu ‘Anh) trouwde niet met de dochter van zijn oom, maar hij huwde met de dochter van de zoon van zijn oom. Daarom was het geen makruh.
[9] Mushrik (politheist) betekent iemand die een ongelovige is zonder een heilig Boek (Zaboor, Torah, Injīl en Heilige Qur’ān). De eerstgenoemde drie Boeken bestaan niet meer in de originele vorm, maar zijn in de Heilige Qur’ān opgenomen. Communisten, vrijmetselaars, murtad (afvalligen), boeddhisten, brahmanen (een vroege vorm van hindoeïsme) en atheïsten zijn mushriks.
[10] Is een ontoelaatbare daad in Deen. De status komt dicht in de buurt van de status van een harām-actie. Als iemand een makruh tahrīmi actie uitvoert, zal iemand zondig zijn. Het gevolg van het continu uitvoeren van een makruh tahrīmi actie kan rampzalig worden.
[11] Geeft de gebieden aan die grenzen aan Dar al-islam (territorium van de islam), van wie de leiders worden opgeroepen zich tot de islam te bekeren.
[12] Bijvoorbeeld in de gevangenis heeft gezeten of gevangen is genomen in een land ver weg van het zijne thuisstad.
[13] Tegenwoordig zie je mannen van islam in Nederland twee of meer vrouwen hebben terwijl zij de eerste niet eens volledig in haar levensonderhoud kan voorzien. Deze mannen laten hun vrouwen daarvoor werken of in de sociale uitkering lopen. Dit geld van de sociale dienst is harām geld voor hem als voor de vrouw, omdat de vrouw bij het intakegesprek niet opgeeft een man te hebben. Hoe rampzalig is dit voor de komende generaties! In de Heilige Qur’ān H4, vers 24 is gesproken over mahr (huwelijksgift) en niet over dagelijkse voor in levensbehoefte.