Hazrat Ibn Abbās (radi Allāhu anhu) vertelde:

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نُمَيْرٍ، حَدَّثَنَا حَكَّامُ بْنُ سَلْمٍ الرَّازِيُّ، قَالَ سَمِعْتُ عَلِيَّ بْنَ عَبْدِ الأَعْلَى، يَذْكُرُ عَنْ أَبِيهِ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ـ صلى الله عليه وسلم ـ ‏ “‏ اللَّحْدُ لَنَا وَالشَّقُّ لِغَيْرِنَا ‏”

“De Boodschapper van Allah (ﷺ) zei: ‘Het nichegraf [Lahd] is voor ons en het slootgraf [shaqq] is voor anderen. ” Ibn Majāh

In Qanoon-e-Shariat

“Er zijn twee soorten graven. De eerste heet ‘Lahd‘ en dit is een zijzakgraf tegenover Qiblah en het graf wordt gegraven met dit zak graf en de doden worden in het zak graf gelegd. De tweede is het standaard graf in doodskiststijl en het lichaam wordt in de grafvlakte neergelaten. De Lahd-stijl is Sunnat, maar als het niet mogelijk is, kan het geen kwaad om de kiststijl te gebruiken.” Aalamgiri, Bahār, Qāzi Khan, Johra etc.

Het deel van het graf waar het lichaam van de overledene het graf raakt, om een goede baksteen te laten bouwen, is Makrooh. Aalamgiri, Qāzi Khan

Uitleg

De shaqq betekent dat er in het midden van het graf een greppel wordt gegraven om te passen bij de grootte van de overledene, en dat de zijkanten zijn opgetrokken met stenen zodat deze niet zal instorten bij de overledene, en de overledene wordt erin aan zijn rechterkant geplaatst naar de Qiblah gericht, dan is deze geul bedekt met stenen of iets dergelijks en wordt het plafond een beetje verhoogd zodat het de overledene niet raakt, dan wordt de grond opgevuld. De lahd (nis) betekent dat er een plaats wordt gegraven aan de onderkant van het graf aan de kant die het dichtst bij de Qiblah ligt, waarin de overledene aan zijn rechterkant naar de Qiblah wordt geplaatst, waarna dit gat wordt gevuld met stenen achter de overledene, dan wordt het vuil opgevuld.

Zowel de lahd als de shaqq zijn toegestaan ​​volgens wetenschappelijke consensus, maar de lahd heeft de voorkeur, omdat dit is gedaan met het graf van de Profeet Mohammed ﷺ.

Imām Muslim vertelde dat Sa’d ibn Abi Waqās (radi Allāhu anhuma) zei, tijdens de ziekte waarvan hij stierf: Maak een lahd (nis) voor mij, en zet stenen over mij heen, zoals werd gedaan voor de Profeet Mohammed ﷺ.

Imām Al-Nawāwi (radi Allāhu anhu) zei in zijn al-Majmua’ (deel 2/blz. 252): “De geleerden zijn het er unaniem over eens dat begraven in de lahd en begraven in de shaqq beide toegestaan ​​zijn, maar als de grond stabiel is en de grond zal niet instorten, dan heeft de lahd de voorkeur, maar als het onstabiel is en zal instorten, dan heeft de shaqq de voorkeur.”