Zij zijn de overblijfselen van oude christenen die de Syrische taal spraken. Ze maken deel uit van de katholieken en zitten in de Yaqubiyya-sekte (de Jacobieten). Ze geloven in monofysiet en zeggen dat Christus een god is. Het werd gesticht door Jacobus Baradaeus, de patriarch van Urfa. Het werd verspreid door Michail Suryani, de patriarch van Antakya (Antiochië). Michail werd geboren in 520 Hijri [1126 na Christus]; hij stierf in 594 Hijri [1199 na Christus]. Jacobus Baradaeus was overleden in 578 na Christus. De bid’ah van monofysiet in het christendom was voor het eerst bedacht door Utiha, de patriarch van Istanbul. Ook Dioscorus, de patriarch van Alexandrië, was hem gevolgd. In 451 na Christus waren de ideeën van Dioscorus verworpen op een bijeenkomst in Kadikoy. Maronita Mara, een katholieke bisschop die stierf in 405 na Christus, had de groep genaamd Maroni opgericht. Sommige christenen in Syrië werden Suryanis en sommigen van hen werden Maronieten. Dit staat in het boek Kamus-ul-Alam.
In Munjid staat geschreven: “De groep genaamd Jehova’s Getuigen, opgericht door een Amerikaan, Charles Russel in 1289 Hijri [1872 na Christus], is een ketterse groep. Hij kende nieuwe betekenissen toe aan de Bijbel met zijn eigen interpretatie.” Ze worden ten onrechte Jehova’s Getuigen genoemd. Het hoofdkwartier van deze missionaire organisatie, die financiële hulp belooft aan de kiezers van hun sekte, bevindt zich in Zürich, Zwitserland.