Salafisme en islam

Inleiding

Salafisme ook wel bekend als Salafisme, Selefi of Salafiyya is een aftakking van Wahhābisme, net als de Deobandi en Tablighi Jamaat. Deze mensen noemen zich moslim, maar zijn in wezen terroristen. Terroristen in de zin van de islam als godsdienst willen vernieuwen door eigen denkstijlen te hanteren zonder grondige kennis te hebben van de Usool-al-Qur’ān, Usool-al-Hadith, Usool-al-Fiqh, Usool-al-Mu’amalāt, etc.

De leerstelling van de bedenker en oprichter Abd al-Wahhāb Najdi worden vaak gerefereerd naar de oorspronkelijke Salafisme, dat is het volgen van de voorvaders der islam. Echter, die generatie van meer dan 1000 jaar geleden waren moslims in de zuiverste vorm van het geloof. Je kunt ze vaak herkennen aan hun arrogante gedrag, de driekwart broekpijp en een kale kop.

Salafisme beweging

Salafisme is een beweging net als de Ahmadiya, Tablighi Jamaat. De aanhangers komen voort uit gelovigen die voorheen behoorden tot de Hanafi, Mālikī, Shafi’ī en Hanbali mazhab (wetschool). Immers, de Salafisme is primair geconformeerd aan de Hanbali en in het bijzonder Wahhābiyyah, en hun theologische equivalenten. De Salafisme beweging wil de islam terugbrengen naar haar oorspronkelijke status, maar weten niet dat de oorspronkelijke islam nog steeds intact is. Bovendien geloven ze niet in wat de Heilige Profeet Mohammed ﷺ heeft verkondigd. De aanhangers van de oorspronkelijke islam is de Ahle Sunnat wal Jamā’ah. Deze groep (Ahle Sunnat) is de grootste moslimgemeenschap en de enige volgeling van de Heilige Profeet Mohammed ﷺ.

In Nederland, maar ook in het buitenland wordt Salafisme gezien als een radicale en terroristen organisatie, zo blijkt uit kranten, boeken en openbare opinie. De Salafisme jihad beweging werft internationaal veel militanten. Zij strijden om een wereldwijde islamitische gemeenschap op te richten die op gewelddadige wijze tegen niet-moslims ten strijde trekken. Zo hebben zij jihad gevoerd in Kasjmir, Bosnië, Chechnya in Rusland, Afghanistan en Filippines. De Salafisme jihad beweging in Central Azië en de Kaukasus is beter gelokaliseerd, een expressie van identiteit in gebieden zoals Fergana, dorpen in Daghistan en boven Gharm Valley.

Enkele ongeloof artikelen van de Salafisme

De Salafisme zeggen, ondanks dat de Heilige Profeet Mohammed ﷺ zegt het wel te horen, dat de Profeet Mohammed ﷺ de salām (vredes-groet) van de moslims niet hoort die voor hem zijn bestemd. Dit is een regelrechte valse bewering van de Salafisme en een bid’ at (vernieuwing). U zult in de islam niemand tegenkomen die zoiets zegt, behalve de Salafisme en hun aanverwanten. Moge Allāh ons bevrijden van hen.

De Salafisme beweren: “Er zijn twee onmiskenbare teksten van de Heilige Qur’ān die de mogelijkheid ontkennen dat doden in hun graf kunnen horen. Zij halen aan wat Allāh Ta’ālā la openbaart in de Heilige Qur’ān:

إِنَّكَ لاَ تُسْمِعُ ٱلْمَوْتَىٰ وَلاَ تُسْمِعُ ٱلصُّمَّ ٱلدُّعَآءَ إِذَا وَلَّوْاْ مُدْبِرِينَ

“Waarlijk, gij kunt de doden, noch de doven de oproep doen horen als zij zich verwijderen.” Surah al-Naml (de mier), H27, vers 80

وَمَا يَسْتَوِي ٱلأَحْيَآءُ وَلاَ ٱلأَمْوَاتُ إِنَّ ٱللَّهَ يُسْمِعُ مَن يَشَآءُ وَمَآ أَنتَ بِمُسْمِعٍ مَّن فِي ٱلْقُبُورِ

“Noch zijn de levenden gelijk aan de doden. Voorzeker, Allāh doet hen horen die Hij wil,

maar gij kunt degenen die in hun graven zijn, niet doen horen.” Surah Fātir (de Schepper), H35, vers 22

Verweer: Het is voldoende, dat degene die hiqmah (wijsheid) hebben weten wat het cruciale verschil is tussen Allāh’s openbaringen “u kunt geen doden/degene in hun graven horen” en het vermoeden dat “de Heilige Qur’ān de mogelijkheid ontkent van de overleden persoon om te kunnen horen”! Degene die geen hiqmah heeft kunnen wij in nog geen miljoen jaar begrip bijbrengen. Waarlijk het is niet de ogen die blind zijn, maar de harten.

Sayyidena Rasūlullāh ﷺ heeft salām aan de moslims in hun graven gedaan. Zoals Hazrat Ibn Kathīr in zijn Tafsir (toelichting) op bovenstaande verzen schrijft: “Het is absurd om de doden salām te doen als zij niet kunnen horen. De Heilige Profeet Mohammed ﷺ zou nooit zulke absurde praktijken aan zijn Ummah opdragen.”

Kortom, de bewering van de Salafisme is verworpen, omdat grote mufassir (uitleggers van de Heilige Qur’ān) zoals Imāms Tabāri, Qurtubi, Ibn Kathīr, Suyuti en andere Imāms in hun Tafsir duidelijk hebben geschreven over de authenticiteit op dit onderwerp.

De Salafisme zeggen: “Ibn Mas’ud verhaalde dat de Heilige Profeet Mohammed ﷺ zei: “Allāh heeft engelen die rondom de aarde reizen; zij [doen en zullen] aan mij de vredesgroet van mijn Ummah (volgelingen) overbrengen.” Authentiek gerapporteerd door Hazrat Abu Dawood

De Salafisme hebben de overtuiging, dat deze hadīth verhelderd dat de Heilige Profeet Mohammed ﷺ de vredesgroet van zijn Ummah niet hoort, want als hij het direct kon horen er geen engelen nodig ware nom de vredesgroet van de Ummah aan hem over te brengen.

Verweer: dit is een zaak van discutabele logica, omdat zij weigeren de verklaring van de Schriftgeleerden aan te horen en dringen aan op herinterpreteren van islam conform hun eigen verlangen; allereerst, het bewijsmateriaal dat zij aanhalen is vaak onrechtvaardig en/of vals: waarom rapporteren zij de berichtgeving van Hazrat Abu Dawood’s niet waarbij de Heilige Profeet Mohammed ﷺ  zei: “Niemand begroet mij totdat Allāh Ta’ālā mijn ziel terug heeft gestuurd naar mij zodat ik de vredesgroet van mijn Ummah kan beantwoorden.”?.

De la-Mazhabi hebben de naam ‘Salafiyya’ aangenomen en zeggen ‘grote imam van salafieten’ voor Ibn Taymiyya. Dit woord is in één opzicht waar, omdat de term ‘salafistisch’ voor hem niet bestond. Er had Salaf as-Sālihīn bestaan wiens mazhab Ahl as-Sunnat was. Ibn Taymiyya’s ketterse overtuigingen werden de bron voor de Wahhābis en andere la-Mazhabi mensen. Ibn Taymiyya was opgeleid in de Hanbali mazhab, dat wil zeggen, hij was soennitisch geweest. Maar naarmate hij zijn kennis vergrootte en de graad van fatwa bereikte, ging hij over tot zelfvoorziening en begon hij superioriteit aan te nemen ten aanzien van de geleerden van Ahl as-Sunnat. De toename van zijn kennis bracht zijn dwaalgeesten teweeg. Hij was niet langer in de Hanbali mazhab, omdat het zijn in een van de vier mazāhib vereist dat hij de overtuigingen van Ahl as-Sunnat heeft. Van iemand die niet de overtuigingen van Ahl as-Sunnat heeft, kan niet gezegd worden dat hij in de Hanbali mazhab zit.

De la-Mazhabi grijpen elke gelegenheid aan om de soennitische mannen met religieuze plicht in eigen land te belasteren. Ze nemen hun toevlucht tot allerlei strategieën om te voorkomen dat hun boeken worden gelezen en dat de leringen van Ahl as-Sunnat worden geleerd. Een la-Mazhabi persoon, die de naam van een echte geleerde noemde, zei bijvoorbeeld: “Wat is het bedrijf van een apotheker of een chemicus in religieuze kennis? Hij moet in zijn eigen branche werken en zich niet met onze zaak bemoeien.” Wat een onwetende en idiote bewering! Hij denkt dat een wetenschapper geen religieuze kennis zal hebben. Hij is zich niet bewust van het feit dat de moslimwetenschappers elk moment de Goddelijke Schepping observeren, zich de Perfecte Eigenschappen van de Schepper realiseren die in het boek schepping worden tentoongesteld, en, gezien het onvermogen van de schepselen in vergelijking met Allāh Ta’ālā Oneindige Kracht, voortdurend waarnemen dat Allāh Ta’ālā nergens op lijkt en verre van alle gebreken is.

Max Planck, een beroemde Duitse kernfysicus, verwoordde dit heel goed in zijn werk “Der Strom”, maar deze la-Mazhabi negerend, vertrouwend op het document dat hij van een ketter als hijzelf kreeg en op de stoel die door hem werd verstrekt, en misschien verrukt van de fantasie van het goud dat uit het buitenland werd geleverd, veronderstelt dat religieuze kennis in zijn eigen monopolie ligt. Moge Allāhu Ta’ālā deze ellendige persoon en ons allemaal upgraden. Moge Hij ook de onschuldige jongeren beschermen tegen de valstrikken van deze gecertificeerde dieven van de religie islam. Amīn.

Bericht van Nationale Coördinatie Terrorisme bestrijding (NCTb)

Binnen de islam bestaan verschillende stromingen, een daarvan is het Salafisme. Het Salafisme is een ultraorthodoxe stroming in de islam die staat voor ‘een terugkeer naar de ‘zuivere’ islam zoals die was ten tijde van de profeet Mohammed en de vier recht geleide kaliefen in de eerste eeuwen na Mohammed’. Letterlijk betekent Salafisme /Salafisme: ‘vrome oprechte voorgangers’. Het Salafisme is ontstaan in Saoedi-Arabië. De aanhangers staan een strikte en letterlijke interpretatie van Koran en Soenna. De oprichter van het Salafisme is Muhammad Ibn Abdul Wahhāb (1703-1791). Om die reden wordt het Salafisme ook wel eens aangeduid als Wahhābisme, een term die door de Salafisme liever niet gebruikt wordt. Immers, het Salafisme is volgens hen niet toe te schrijven aan een mens (de al eerder genoemde Ibn Abdul Wahhāb) maar enkel en alleen aan de ‘echte en zuivere’ islam. 

Binnen het Salafisme bestaan ook weer verschillende stromingen. Een van de stromingen predikt een gewelddadige bestrijding van alle ongelovigen. Al-Qi’da en verschillende andere terroristische netwerken en organisaties beroepen zich op deze vorm van het Salafisme. 

Geraadpleegd

  • Nationale Coördinatie Terrorisme bestrijding

Sidi G.F. Hadad, Hearing of the Dead


Translate »
error: Content is protected !!