Regelgeving uit de boeken Mukhtasar al-Quduri en Bahār-e-Shariat

Inleiding

De islam is de meest talentvolle en laatste instelling ter beschermen van het welzijn van de mensheid in beide werelden onder Allāh’s Gebod, en is afgekondigd in de Heilige Qur’ān. De voortgang en het welzijn van de mensheid heeft in het algemeen grootst mogelijke zorg besteed aan het behoud en de bevordering van de heiligheid van het menselijke gevoel in de private en publieke sector.

Het is niet overdreven dat de Qur’ān bevelen, vergroot en aangevuld met profetische interpretatie de beste, meest moderne en meest gepaste zijn om uit te voeren, en om alle menselijke inspiratie te begeleiden in alle geledingen van de samenleving.

Wat is het doel en de filosofie van nikāh?

Voortplanting van mensen is het doel van nikāh. De filosofie van nikāh is in zekere zin de toestemming onder Allāh’s Gebod voor het voortbestaan van de mensheid op aarde zodat de zaken van de wereld kunnen worden uitgevoerd op een systematisch geplande manier, dat is in wezen het doel van de schepping. De drang tussen de tegenovergestelde seksen voor een gemeenschap is geboren in elk levend wezen, de mens en de dieren. Doch de uitdrukking van deze natuurlijke drang, voor zeer bijzondere reden van de mens, moet worden geordend en gecontroleerd op een zodanige wijze dat onderscheid tussen mens en dier kan worden gedefinieerd, zodat eventuele overtreding van de wetten afgekondigd in dezen dele in één keer kan worden gedetecteerd om recht te zetten; hetzij door overreding of door het opleggen van de straf door de autoriteit van de godsdienst, op elk moment van de menselijke beschaving.

Nikāh voorwaarden

Het huwelijk is gecontracteerd door het (ījāb) voorstel en (qabul) aanvaarding, in twee verklaringen:

• beiden expressie in de verleden tijd of
• één van beide hebben in het verleden en de andere in toekomst gezegd, ‘nikāh [uw dochter] met mij,’ en de andere zegt: ‘Ik heb [haar] met jou getrouwd. ‘
• Als een man trouwt met een vrouw zonder haar toestemming, of vrouw trouwt een man zonder zijn toestemming, is het huwelijk afhankelijk van hun aanvaarding.

Het huwelijk is gecontracteerd door de woorden van nikāh, de overdracht van mahr (eigendom, gift of liefdadigheid).

Getuigen

Het huwelijk van de moslims wordt niet gecontracteerd zonder de aanwezigheid van twee (vrije, volwassen, gezonde) moslim getuigen, of één man en twee vrouwen, (of zij) moreel braaf zijn of niet, of (zelfs) straf voorgeschreven zijn voor laster. Als een moslim trouwt met een zimmi[1] vrouw met de getuigenis van twee zimmi mannen, is het geldig volgens Imām Abu Hanīfa en Imām Abu Joesoef; Imām Mohammed (radi-Allāhu ‘‘Anhum) zei: “Het is niet geldig.”

Verboden personen

Verbod op bloedverwantschap, het is niet geoorloofd voor een man om te trouwen met:

1. Zijn moeder, noch zijn schoonmoeder of vaderlijke grootmoeders.
2. Zijn dochter, noch zijn kleindochters, en lagere nazaten.
3. Zijn zuster.
4. Zijn [nicht]: de dochter van zijn zus of dochter van zijn broer.
5. Zijn vaderlijke tante en zijn moederlijke tante.

Verbod op huwelijksbanden

1. De dochter van zijn vrouw met wie hij heeft voltrokken, of ze onder zijn voogdij of de voogdij van iemand anders is.
2. De vrouw van zijn vaders of grootvaders.
3. De vrouw van zijn zonen en kleinzonen.
4. Wie ontucht pleegt met een vrouw, haar moeder en dochter worden onwettig voor hem.
5. Een (driemaal met talāq) gescheiden ex-vrouw, tenzij ze sindsdien is voltrokken een ander huwelijk (wachtperiode is 3 menstruatiecyclus).

Verbod op de zuigeling

Zijn pleegmoeder en pleegzusters.

Verbod op combinatie

1. Hij kan niet twee zussen combineren in het huwelijk, noch als slavinnen voor gemeenschap.
2. Als een man scheidde van zijn vrouw met een onherroepelijke echtscheiding, is het niet toegestaan voor hem om haar zus te trouwen totdat wachttijd [van zijn vrouw] voorbij is.
3. Hij mag niet combineren een vrouw met haar vaderlijke en moederlijke tante, noch met haar [nicht:] dochter zus of dochter broer.
4. Hij kan geen twee vrouwen [huwen], voor wie het niet toelaatbaar is om te trouwen met de andere.
5. Er is geen bezwaar tegen het combineren van een vrouw met een dochter van een man die ze eerder had.
6. Een vrij man kan trouwen met vier (vrije vrouwen of slavinnen) en niet met meer dan vier trouwen. Voor een vrij man (echtscheiding van één van de vier met een onherroepelijke echtscheiding) is het voor hem niet toegestaan om te trouwen met een [nieuwe] vierde [de vrouw] totdat de wachttijd-periode van [andere] is voltooid.

Verbod op godsdienst

1. Het is toegestaan [maar een hekel voor een moslim man] om vrouwen van het Boek (Zaboor, Torah, Injīl) te trouwen, maar het is niet toegestaan om Zoroastrismische[2] vrouwen, noch afgodische vrouwen te trouwen.
2. Het is toegestaan om met Zambiaan[3] vrouwen te trouwen als ze geloven in een profeet en een Boek bevestigen, maar als ze de planeten aanbidden, en geen Schrift hebben, dan is het niet toegestaan om met haar te trouwen.

De Walī

1. De Walī is een vaderlijk mannelijk familielid.
2. Als er voor een krankzinnige vrouw zowel haar vader en haar zoon er zijn, dan is de Walī in haar huwelijk haar zoon volgens Abu Hanīfa en Abu Joesoef. Mohammed zei: [Het is] haar vader.
3. Een slaaf, minderjarige, krankzinnige, of ongelovige, hebben geen wilāyāh over een moslima (vrouw).
4. Abu Hanīfa zei: “Het is geldig voor vrouwelijke familieleden om hun vrouwen uit te huwen [als de mannen niet beschikbaar zijn].”
5. Als de aangewezen Walī onverwijld afwezig[4] is, dan is het geldig als iemand onder de aanwezigen de vrouw kan uithuwen.

Autoriteit van de Walī

1. Volgens Abu Hanīfa is het huwelijk van een (vrije, volwassen, gezonde, of ze maagd is of niet) vrouw aangegaan met haar toestemming, ook als er geen Walī de opdracht voor haar uitvoert. Abu Joesoef en Mohammed zeiden: “Het is niet gecontracteerd zonder Walī (huwelijk niet geldig).”
2. Het is niet toegestaan voor de Walī om een volwassene maagd te dwingen voor trouwen (met een ander).
3. Als hij haar vraagt om haar toestemming, en ze zwijgt, of giechelt, dan is dat [indicatief] haar toestemming, maar als ze weigert, mag hij haar niet uithuwen.
4. Als de man zegt: “Het huwelijk [voorstel] bereikte u, en je bleef stil, maar ze zegt: ‘Nee, ik weigerde het. Dan is het woord van haar geldig, en er is geen eed verschuldigd op haar.” Er is geen extractie van de eed in het huwelijk volgens Abu Hanīfa. [Maar] Abu Joesoef en Mohammed zeiden: “Eed is nodig.”
5. Als hij de toestemming van een niet-maagd vraagt, zijn haar woorden in toestemming essentieel:

• Als zij werd ontmaagd door springen, of menstruatie, of een blessure, dan is haar positie als dat van de maagd.
• Als zij werd ontmaagd door ontucht, dan is het hetzelfde volgens Abu Hanīfa.

6. Het huwelijk van een minderjarige man of vrouw is geldig als de Walī ze uithuwt, of het meisje een maagd is of niet.

7. Indien [twee minderjarige] werden uitgehuwelijkt door de vader of grootvader, dan hebben ze geen keuze na het bereiken van volwassenheid. Maar als iemand anders dan de vader of grootvader hen trouwde, dan heeft elk van hen de keuze als ze volwassen zijn: als hij/zij wenst, kan hij/zij doorgaan in het huwelijk of annuleren.

8. Als een vrouw trouwt en zij houdt haar mahr laag [dan haar collega’s] dan heeft de Walī het recht om bezwaar te maken volgens Abu Hanīfa, totdat [de man] de mahr van haar collega’s is bereikt (benchmark) of scheidt van haar.

9. Als een vader zijn minderjarige dochter uithuwelijkt en haar mahr lager vaststelde [dan haar collega’s op basis van benchmark] of zijn minderjarige zoon en hoger bedrag vaststelde, dan is de mahr van zijn vrouw geldig voor hen. Maar dat is niet toegestaan voor andere doeleinden dan de vader en grootvader.

10. Het is geldig voor de zoon van een vaderlijke oom met de dochter van zijn vaderlijke oom te trouwen.

Verenigbaarheid

1. Verenigbaarheid in het huwelijk wordt in aanmerking genomen. Dus, als een vrouw trouwt met een incompatibele [man], heeft de Walī het recht om ze te scheiden.
2. Verenigbaarheid wordt beschouwd:

• afstamming
• godsdienst
• rijkdom (dat is dat hij in het bezit is van de mahr en onderhoud).
• beroep.

Mahr (huwelijk betaling aan de bruid)

1. Het huwelijk is geldig als een mahr werd genoemd, en het is ook geldig als er geen mahr in het werd genoemd.
2. Wanneer een vader van zijn dochter uithuwelijkt op voorwaarde dat de man die ze gaat trouwen is van zijn zus, of dochter, zodanig dat een van de contracten in ruil voor de andere, dan zijn de contracten geldig, maar elk van [de vrouw] heeft het recht om de mahr van haar leeftijdsgenoten (benchmark). Dus een vader huwt zijn dochter en zoon aan de dochter en zoon van een ander.
3. De minimum mahr is 10 dirhams, dus als hij minder dan 10 geeft, blijft haar recht op 10 dirhams bestaan:

• Als een moslima (vrouw) trouwt op [een mahr van] wijn of dier, dan is het huwelijk geldig, maar ze blijft recht houden op de mahr van haar collega’s (benchmark).
• Als hij met haar trouwt op [een mahr van] een onbeschreven dier, en de naamgeving is geldig, dan heeft zij recht op een medium. De man heeft een keuze: als hij wil, mag hij haar het geven, of als hij wil, kan hij haar de waarde [in geld] geven.
• Als hij met haar trouwt op [een mahr van] een onbeschreven kledingstuk dan heeft zij recht op de mahr van haar collega’s.
• Als een vrij man trouwt met een vrouw op [een mahr van] dienstverlening aan haar voor een jaar, of voor het onderwijs aan haar van de Heilige Qur’ān, dan heeft ze recht op de mahr van haar collega’s.

4. De mahr van haar collega’s wordt berekend door [vergelijking van] haar zusters, vaderlijke tantes en dochters vaderlijke oom. Het is niet berekend aan de hand van haar moeder en tante van moederszijde als ze zijn niet van haar stam is. Wat wordt meegenomen in [constaterende] de mahr van haar collega’s is: dat de twee vrouwen gelijkwaardig zijn in leeftijd, schoonheid, bescheidenheid, rijkdom, intelligentie, godsdienstigheid, land en tijd.

5. Als hij [de hoeveelheid] haar mahr toegevoegd heeft nadat het contract is voltrokken, is hij verplicht het extra bedrag te betalen, maar het wordt opgeheven door echtscheiding vóór voleinding. Als ze afgezien heeft van [wat] van haar mahr, is de ontheffing geldig.

Rechten van de vrouw

1. Als een man is afgezonderd van zijn vrouw, en er is geen hinder van geslachtsgemeenschap, en dan scheidt hij haar, dan heeft zij recht op de compleet mahr. Maar, als een van hen ziek is, of vasten in de Ramadān, of in ihrām voor verplichte Hadj of Umrah, of zij is menstruerende, dan is het geen geldige afzondering.
2. Als een gecastreerde man in afzondering met zijn vrouw leeft, en dan scheidt hij van haar, dan heeft zij recht op de volledige mahr volgens Abu Hanīfa.
3. Degene die het mahr bedrag van 10 dirhams of meer noemt is verplicht te betalen het genoemde bedrag als hij met haar seks heeft gehad.
4. Als hij haar scheidt voordat seks is geweest en afzondering, dan heeft zij recht op 50% van het genoemde bedrag (mahr).
5. Als hij haar trouwt en niet de mahr noemt of hij trouwt met haar, op voorwaarde dat ze geen mahr zal krijgen, dan heeft zij recht op de mahr van haar collega’s als hij seks met haar heeft of overlijdt.
6. Als hij haar scheidt voordat seks is geweest, dan heeft ze recht op compensatie, dat is drie kledingstukken van haar collega’s gebruikelijk.
7. Als hij trouwt met haar en geen mahr noemt, en daarna komen zij onderling akkoord over mahr, dan heeft ze recht op mahr als seks is geweest of hij sterft of hij verlaat haar. Als hij haar scheidt voordat seks is geweest dan heeft zij recht op een schadevergoeding.
8. Het wordt aanbevolen [voor een man om te geven] een vergoeding aan elk gescheiden vrouw met uitzondering van een [voor wie het van essentieel belang is], en dat is degene die hij gescheiden heeft voordat seks plaatsvindt en voor wie hij geen mahr heeft genoemd.

Beëindiging van een huwelijk

Ongeldig maken van een huwelijk

1. Het is geldig voor een man en vrouw om in ihrām met elkaar te trouwen (in de staat van ihrām).
2. Mut`ah (tijdelijke huwelijk) is ongeldig.
3. Als de rechter de twee echtgenoten scheidt van een ondeugdelijk huwelijk vóór seks, dan heeft zij geen recht op een mahr, en eveneens na afzondering. Maar, als hij seks met haar heeft gehad, dan heeft zij recht op de mahr van haar collega’s, [maar] het kan niet meer zijn dan de genoemde [mahr]. De wachttijd is verschuldigd bij haar, en het geslacht van haar kind is bevestigd.
4. Wie met twee vrouwen in één contract trouwt, dan is één van hen niet de wettige vrouw. Het huwelijk van degene die wettig voor hem is te trouwen is geldig nikāh, en het huwelijk met de andere vrouw is ongeldig.

Fysieke gebreken

1. Als de vrouw een defect heeft, dan heeft haar man geen keuze.
2. Als de man lijdt aan krankzinnigheid, of lepra, dan heeft de vrouw geen keuze conform Abu Hanīfa en Abu Joesoef. Mohammed zei: “Zij heeft de mogelijkheid om een keuze te maken.”
3. Als hij impotent is, schorst de rechter hem voor een jaar, en dan als hij haar heeft bereikt [in die tijd, blijft het huwelijk in stand] anders scheidt hij hen als de vrouw het verzoekt. De scheiding is een onherroepelijke echtscheiding. Ze heeft het recht op de hele mahr alsof hij seks met haar heeft gehad. De gecastreerde man wordt verdaagd net als de machteloze impotente man is verdaagd.
4. Als de man afgesneden [genitaliën] heeft, dan scheidt de rechter ze onmiddellijk, en laat hem niet te verdagen.

Wat wil Shirk en kufr zeggen?

Shirk betekent het toekennen van partners aan Allāh Ta’ālā. Een persoon die het toewijzende doet heet een mushrik (polytheïst) zoals hindoes. Er zijn soorten van ongeloof. Het ergste, de ernstigste vorm is shirk. Het is een algemeen aanvaarde regel dat wanneer meerdere onderwerpen onder één gemeenschappelijke nomenclatuur verweven worden, het verschil niet meer zichtbaar is zoals cola en water. Om deze reden is het woord shirk gebruikt in de Qur’ān verzen en de Hadith Sharīf voor allerlei ongeloof.

Allāh Ta’ālā openbaart:

 إِنَّ ٱللَّهَ لاَ يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن يَشَآءُ وَمَن يُشْرِكْ بِٱللَّهِ فَقَدِ ٱفْتَرَىٰ إِثْماً عَظِيماً 

“Waarlijk, Allāh vergeeft niet dat men iets met Hem vereenzelvigt, maar Hij zal al hetgeen daarbuiten staat vergeven, wie Hij wil. En wie iets met Allāh vereenzelvigt, heeft inderdaad een zeer grote zonde begaan.” Surah an-Nisā (de vrouwen) H4, vers 48

Gevolgen van shirk

Wie met een mushrik zoals hindoe trouwt of samenleeft, wordt een kāfir (ongelovige). Wie shirk doet, zijn/haar nikāh wordt ontbonden.

Gevolgen van kāfir worden

Je goede daden zoals namāz, vasten, zakāt, hadj, recitatie van de Heilige Qur’ān, naat voordracht of luisteren ernaar en alle andere goede daden zijn vervallen en bestaan niet meer.

Wat doe je met iemand die kāfir is geworden?

1. Wie in ongeloof valt, zal dus alle beloningen (sawāb) van al zijn/haar daden van aanbidding ongeldig maken. Als hij/zij berouw heeft (tawbah doet), zullen ze niet worden geretourneerd.
2. Hij/zij moet zijn/haar nikāh vernieuwen, ook. Het is niet genoeg alleen de Kalima Shahāda voor berouw te zeggen. Tawbah doe je door te noemen voor welke fouten je vergiffenis neemt en OOK VOOR ALTIJD AFSTAND VAN NEEMT. Als je niet meer weet wat de oorzaken voor ongeloof waren geweest is het genoeg om te zeggen: ‘O Allāh Ta’ālā, ik heb berouw van al mijn uitspraken en handelingen die ongeloof veroorzaakt, vergeef mij en ik ga het nooit meer doen”.

Khutbah Nikāh

‘Auzubillaahi minash Shaytān-ir-rajiem, Bismillaah-ir-Rahmaan-ir-Rahiem.

Alhamdulillāh, nahmaduhoe wa nasta’ienuhoe wa nastaghfiroeh, wa nu’minu bihie, wa natawakkaloe ‘alayh, wa na’oezobiellaahi min shuroerie anfusinaa, wa mien sayyi-aatie a’maalina, man-yahdihillaahoe falaa mudiellalah, wa man joedlielhoe falaa haadiyalah, wa nash hadu an laa ilaa-ha illallaah, wahdahoe laa shariekalah, wa nash hadu anna sayyidinaa wa nabiyyinna, wa habeebina wa mawlaanaa Muhammad, sallallaahu Ta’alaa alayhi wa sallam ‘abdahoe wa Rasoeloeh. 

Ya ayyohalleziena amanoet-takoellaha Haqqa toqaatihie wa laa tamoe toenna iellaa wa antoem-moeslimoen.

Ya ayyohannaasot-takoe rabbakoemoel-lazie galakakoem-mien-nafsiew wa hiedatiew wa galaka mienhaa zau djahaa wa bassa mienhomaa ridjaalan kasieraw wa nishaa’a. Wat-takoellahal-lazie tasaa’a loena bihie wal-arhaam. Iennat-takoellaaha wa koloe kwalan sadieday-yoeslie lakoem a’malokoem wa jaghfiroe lakoem zonoebakoem wa mayyotihiellaaha wa Rosoelahoe faqad faaz fauzan ‘aziema.

Kalaa Rosoeloelaahi sallallaho alaihi wa salama wa Nikaaho mien soennatie famar-raghieba ‘an soennatie falaisaa miennie.

Soebhaana rabbiqa Rabbiel-iezzati ammaa yasifoen wa salaamoen ‘alal-moersalien wal-hamdoeliellaahi Rabbiel ‘alemien.

Nu Nikāh iejaab-o-Qabul voltrekken.

Du’ā na Nikāh

Baraqqallaaho laka wa baraqqallaaho alaika wa djama’a bainakomaa gair.

---

[1] Zimmi = een kāfir die in een islamitisch land woont.

[2] Zarathustra is de oude, pre-islamitische godsdienst van Perzië (het huidige Iran). Het bestaat nog in afgelegen gebieden, maar in de eerste plaats bestaat het in India, waar de afstammelingen van Zarathustra -Perzische immigranten bekend zijn als Pārsi’s. In India wordt deze religie Parsisme genoemd. Opgericht door de Iraanse valse profeet en hervormer Zarathustra in de 6e eeuw voor Christus, het Zarathustra bevat zowel monotheïstische en dualistische functies. Hoewel een vrij kleine godsdienst vandaag, nummering ongeveer 200.000 aanhangers, deelt zij veel centrale begrippen met de grote wereldgodsdiensten van het jodendom, het christendom en de islam.

[3] De Sabianen zijn de vroegere mensen die de Oud-Zuid Arabische taal spreken en tegenwoordig in Jemen, in het Zuidwesten van het Arabische schiereiland leven.

[4] Een onverwijlde afwezigheid is dat hij in een stad is waar de caravans slechts eenmaal per jaar komt.