Inleiding
Seks blijkt een moeilijk onderwerp om over te praten onder de moslims. Dit onderwerp is altijd opzijgeschoven en niet behandeld op een leerzame manier, wel wordt op school bij het vak biologie en maatschappijleer aandacht aan besteed. Ook de digitale ontwikkelingen zoals social media, chatten, sms-berichten, enzovoorts maken het voor veel jongeren een eenvoudige toegang tot elkaar. Deze digitale snelweg maakt het dat de jongeren met elkaar gepast en ongepaste berichten sturen. In dit hoofdstuk worden enkele vragen over seks en het huwelijk door een compilatie van verschillende ahadīth en Heilige Qur’ān over de etiquette van geslacht te verduidelijken.
وَٱللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِّنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجاً وَجَعَلَ لَكُمْ مِّنْ أَزْوَاجِكُم بَنِينَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَاتِ أَفَبِٱلْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ ٱللَّهِ هُمْ يَكْفُرُونَ
“En Allāh heeft uit u midden echtgenoten voor u gemaakt en heeft u van uw echtgenoten kinderen en kleinkinderen geschonken en u van goede dingen voorzien; willen zij dan in valse dingen geloven en de gunst van Allāh verloochenen?” Surah an-Nahl (de bij) H16, vers 72
Nikāh (islamitische huwelijk) is in zekere zin de toestemming Allāh Ta’ālā voor het voortbestaan van de mens op aarde, dat de zaken van de wereld kunnen worden uitgevoerd op een systematisch geplande manier en dat in wezen het doel is van de schepping. De drang tussen de tegengestelde geslachten een communie is geboren in een levend wezen onder zowel de mensen als de dieren. De expressie van deze natuurlijke neiging voor zeer bijzondere reden onder de mensen moet zodanig worden geordend en gecontroleerd, dat het onderscheid tussen mens en dier kan worden vastgesteld, dat overtreding van de wetten geopenbaard in dit Gebod tegelijk gedetecteerd en rechtsgeldig kan zijn.
De islam is de meest talentvolle en laatste stichting voor het welzijn van de mensheid, dat veilig is gesteld, in de werelden onder Goddelijk Gebod, en geopenbaard in de Heilige Qur’ān. De vooruitgang en het welzijn van de mensheid heeft in het algemeen uiterste zorg nodig voor het behoud en de bevordering van de heiligheid van de menselijke gevoeligheid in zowel privé als in het openbaar. Het is niet overdreven te zeggen, dat de Qur’ān Geboden vergroot en aangevuld met profetische interpretatie met Ahadīth, de beste zijn, de meest moderne en meest geschikte om uit te voeren en alle menselijke inspiratie te begeleiden in alle lagen van het leven. Voor ons begrip en de praktische toepassing van de Qur’ān Geboden en de Ahadīth beperken wij in dit boek onze aandacht zoveel mogelijk aan de eisen die aan de Nikāh worden gesteld.
Allāh Ta’ālā heeft toegestaan de vereniging van man en vrouw en de Heilige Profeet ﷺ heeft een dergelijk samenzijn binnen de gedefinieerde grenzen aangemoedigd. De eerste of de eerste fase van het aangaan van het leven met elkaar (tussen man en vrouw) is de Nikāh die in de moderne terminologie ook wel het sociaal contract wordt genoemd. Het uitvoeren in een ander leven (omstandigheid) als man en vrouw komt pas tot stand nadat toestemming en ondertekening van de overeenkomst in een uitgesproken openbare assemblage is gedaan en onder zeer specifiek bepaalde beperkingen die vragen om blijvende hechting aan elkaar zonder ophouden of bewuste nalatigheid.
De Heilige Profeet ﷺ heeft gezegd, zich richtend tot de jongeren: “Eenieder van jullie die nikāh (huwelijkscontract) wil aangaan zou het moeten doen, omdat Nikāh illegale invallen van het hart en de ogen voorkomt en wie van u gebrek aan middelen voor de Nikāh heeft moet vasten om snel de passie en sensueel onbalans te beheersen.” Hij heeft ook gezegd, dat iemand die de wens heeft om Allāh te ontmoeten in staat van zuiverheid en reinheid met een vrouw moet trouwen. Hij heeft gezegd, dat de persoon die mijn levensstijl leuk vindt mijn Sunnah moet volgen en mijn Sunnah is Nikāh. Hij heeft gezegd, ‘de beste troef in de wereld is de deugdzame vrouw’. Hij zei verder: “Degene die over middelen (financiën) beschikt om te trouwen, maar niet trouwt, behoort niet tot ons.”
Is seks en relaties vóór het nikāh (huwelijk) toegestaan in de islam?
Seks buiten het nikāh is absoluut verboden en eveneens verboden is het aanraken, kussen, lieveling gedoe, knuffelen, sms’en, chatten, enzovoorts.
Allāh Ta’ālā openbaart:
لَّيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَدْخُلُواْ بُيُوتاً غَيْرَ مَسْكُونَةٍ فِيهَا مَتَاعٌ لَّكُمْ وَٱللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ
قُلْ لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّواْ مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُواْ فُرُوجَهُمْ ذٰلِكَ أَزْكَىٰ لَهُمْ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ
(30) “Zeg tot de gelovige mannen dat zij hun ogen neergeslagen houden en dat zij hun passies beheersen; dat is reiner voor hen; voorzeker, Allāh is wel op de hoogte van hetgeen zij doen. (31) En zeg tot de gelovige vrouwen dat zij ook haar ogen neergeslagen houden en hun passies beheersen, en dat zij haar schoonheid niet tonen dan hetgeen ervan zichtbaar moet zijn, en dat zij haar hoofddoek over haar boezem laten hangen, en dat zij haar schoonheid niet tonen behalve aan haar echtgenoot of haar vader of de vader van haar echtgenoot, of haar broeders, of de zonen van haar broeders, of de zonen van haar zusters of haar vrouwen, of haar slaven, of zulke mannelijke bedienden die geen geslachtsdrang hebben, of de jonge kinderen die van de naaktheid van een vrouw niets afweten; en laat haar niet met haar voeten slaan [vooral hard lopen op extreem hoge hakken], opdat hetgeen zij van haar schoonheid bedekken openbaar moge worden [heupen gaan wiebelen]; en wendt u allen tezamen tot Allāh, o gelovigen, opdat gij moogt slagen.” Surah al-Noor (het licht) H24, verzen 30 en 31
Tafsir al-Jalālayn: en zegt (aan) gelovige vrouwen dat zij hun ogen laten zakken (naar beneden kijken), van wat niet geoorloofd is voor hen om naar te kijken (vreemde mannen met wie nikāh toegestaan is), en om hun geslachtsdelen te beschermen van wat niet geoorloofd is voor hen om met hen te doen (dus, geen seks met vreemden), en niet om hun sieraad (lichaam als een feestmaaltijd) te tonen, behalve voor wat blijkt, namelijk het gezicht en de handen, die zichtbaar kan zijn voor een vreemde, als er geen gevaar is (of beide vallen in) verleiding. [Dit is een van de twee reacties].
De tweede (van deze) is, dat (zelfs) deze is verboden, omdat er een vermoeden bestaat dat deze [lichaamsdelen] kunnen leiden tot verleiding, en dit is de voorkeursmening van Oelama; dus moet men dit onderwerp (handen en gezicht) regelen (met een definitief standpunt), en laat ze hun sluiers over hun boezems dragen, laat ze hun hoofd, nek en borst met sluiers bedekken, en niet hun verborgen versiering (lichaamsdelen waar de meeste mannen op dol zijn) onthullen, alles wat anders is dan het gezicht en de handen, behalve aan hun echtgenoten (bu’ūl is de meervoudsvorm van ba’l, ‘mannelijke echtgenoot’, dus die alles bloot mag zien) of hun vaders, of hun echtgenoten vaders, of hun zonen, of hun echtgenoten zonen of hun broeders, of hun broeders zonen, of hun zusters zonen, of hun vrouwen, of wat hun rechterhand eigen is, zijn allen toegestaan om te kijken aldaar (naar haar blote hoofd/gezicht, handen en voeten), met uitzondering van het gedeelte van de navel tot aan de knieën, die onwettig is om een andere dan hun echtgenoten te laten zien.[1]
Ook mag de echtgenote ‘hun vrouwen’ (andere vrouwen van haar man, hij mag maximaal 4 vrouwen huwen) haar sieraad niet laten zien (de kans bestaat anders dat zij lesbisch worden). Echter, ongelovige vrouwen worden uitgesloten, want het is niet toegestaan voor moslimvrouwen om zich te openbaren aan deze, wat hun rechterhand bestaat uit eigen slaven (huishoudsters), of zulke mensen die afhankelijk zijn, kunnen van wat aan voedsel overblijft, geen (ghayri, gelezen worden als een bijvoeglijk naamwoord, of ghayra als bedillerig gelezen) seksueel verlangen hebben (zoals hoogbejaarden), (niet) die mannen die (seksuele) behoefte hebben aan vrouwen, dus bijvoorbeeld degenen wier mannelijk lid (penis) geen erectie krijgen, of kinderen die nog niet bewust zijn van intieme lichaamsdelen van vrouwen, in (het kader van) de geslachtsgemeenschap, en dus kan zij zich openbaren (aan deze kinderen) met uitzondering van dat deel van de navel tot de knieën.
En laat ze niet met hun voeten stampen (hardlopen) om bekend(heid) van hun verborgen ornamenten (billen en borsten), zoals in een ratelend enkelbandje [en dergelijke]. En smeek (man en vrouw) aan Allāh in berouw (vergiffenis), o gelovigen, [berouw] van de keren dat je hebt gekeken naar wat verboden is (om te kijken naar, zie bovenstaand beschreven) van dergelijke (lichaamsdelen) en anders, zodat je welvarend zou kunnen zijn, (zodat u kunt) worden gered van dergelijke zondige daden, wanneer uw berouw daarvan wordt geaccepteerd.[2]
Ook openbaart Allāh Ta’ālā:
وَلاَ تَقْرَبُواْ ٱلزِّنَىٰ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَآءَ سَبِيلاً
“En houdt u verre van overspel, want het is een afschuwelijke zaak en een slechte weg [naar andere duivelse activiteiten].” Surah al-Isrā (de nachtelijke tocht) H17, vers 32
U hebt een relatie met die persoon, ik hou van haar en u ga met haar trouwen!
Toch moet u niet langer fysieke relatie met haar hebben. Het is begrijpelijk dat u gevoelens voor haar hebt als u met haar wil trouwen, maar u brengt de uiting van uw gevoelens op een wijze die Allāh Ta’ālā heeft verboden. Liefde kan rare dingen laten doen, maar u moet inzien dat dit u kan ruïneren zowel op aarde als in het hiernamaals.
Allāh Ta’ālā openbaart:
وَٱلَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ
إِلاَّ عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ
فَمَنِ ٱبْتَغَىٰ وَرَآءَ ذَلِكَ فَأُوْلَـٰئِكَ هُمُ ٱلْعَادُونَ
(29) “En degenen die onthouding betrachten. (30) Uitgezonderd met hun vrouwen en degenen die zij bezitten, waarvoor hen geen blaam treft. (31) Maar degenen die buiten deze [Voorschriften] handelen zijn overtreders.” Surah al-Mirāj (de manieren van ascentie) H70, verzen 29, 30 en 31
Ook openbaart Allāh Ta’ālā:
هُوَ ٱلَّذِي خَلَقَكُمْ مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا فَلَماَّ تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلاً خَفِيفاً فَمَرَّتْ بِهِ فَلَمَّآ أَثْقَلَتْ دَّعَوَا ٱللَّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آتَيْتَنَا صَالِحاً لَّنَكُونَنَّ مِنَ ٱلشَّاكِرِينَ
“Hij is het, Die u uit een enkele ziel heeft geschapen en daaruit haar gade maakte, opdat deze troost in haar mocht vinden; en nadat hij haar bekend heeft [zwanger gemaakt], draagt zij een lichte last [van embryo tot baby] en gaat er mede rond; en wanneer deze zwaar wordt, bidden zij beiden tot Allāh hun Heer: ‘Als Gij ons een goed kind geeft, zullen wij zeker tot de dankbaren behoren.” Surah al-A’rāf (de verheven plaats) H7, vers 189[3]
Tafsir Ibn Abbās: met (Hij is het, die u schiep uit een enkele ziel) de ziel van Adam (alayhis salām) alleen, (en daarvan maakte zijn partner) en van de ziel van Adam (alayhis salām) creëerde Hij zijn (Adam) vrouw Hawwāh (Eva, radi-Allāhu ‘Anha). (En, toen hij haar bedekt had, dus seks had bedreven) en toen hij haar lief had (droeg ze een lichte last, en ze leed pijn (ongemerkt)), toen ze opstond ging ze weer zitten vanwege de pijn, (maar toen deze zwaar werd) het kind werd zwaar in haar schoot, en ze dachten door het gefluister van Satan, dat het een beest was (in haar baarmoeder), zij huilden en riepen tot Allāh, tot hun Heer, en smeekten: “Als Gij juist opwekt voor ons, als gezond menselijk wezen (zullen wij oprecht dankbaar zijn).”
Moeder Hawwāh (radi-Allāhu ‘Anha) was bij elke zwangerschap bevallen van een tweeling, steeds een jongen en meisje. Als deze kinderen waren opgegroeid werd hun nikāh (huwelijk) geregeld op een dergelijke wijze, dat de jongen van de eerste zwangerschap trouwde met het meisje uit de tweede zwangerschap, terwijl de jongen van de tweede zwangerschap trouwde met het meisje uit de eerste zwangerschap.
Uit een zwangerschap werd Kabil (jongen) en Aklima (meisje) geboren, en uit een andere zwangerschap Habiel (jongen) en Leoza (meisje) geboren. Volgens het principe moest Kabil met Leoza en Habiel met Aklima trouwen, maar Aklima was erg mooi en daarom wilde Kabil met haar trouwen. Profeet Adam (alayhis salām), de vader van de kinderen en profeet van Allāh, probeerde Kabil uit te leggen dat sinds Aklima met hem een tweeling vormt, ze zijn zus is en haar huwelijk met hem niet is toegestaan (halāl). Kabil reageerde naar zijn vader Adam (alayhis salām), dat zijn uitleg in feite zijn eigen mening was niet en het Gebod van Allāh. Daarom vroeg Adam (alayhis salām) aan hem om samen met zijn broer Habiel hun offers moeten brengen en degene wiens offer door Allāh Ta’ālā geaccepteerd wordt heeft het recht te trouwen met Aklima. Kabil presenteerde voor het opofferen een hoop tarwe en granen, terwijl Habiel een geit presenteerde. Het hemelse vuur kwam en verbrandde de geit als afwijzing van het offer van Kabil.[4]
De verwerping van het offer gaf aanleiding tot jaloezie en afgunst in het hart van Kabil tegen Habiel. Toen Adam (alayhis salām) naar hadj ging dreigde Kabil dat hij Habiel zou vermoorden. Toen Habiel hem naar de reden vroeg antwoordde Kabil dat Allāh Habil’s opoffering had geaccepteerd en zijn verwierp, verder wilde Habiel met zijn zus trouwen, terwijl hij met de lelijke zus van Habiel moest trouwen.
Bovendien, als gevolg hiervan zullen mensen Habiel beter vinden dan hem en Habil’s nakomelingen zullen dominerend zijn. Habiel probeerde om alles in het werk te zetten en zo te voorkomen dat Kabil de zonde van een moord zou begaan, maar Kabil was vasthoudend aan zijn intentie en vermoordde uiteindelijk Habiel. Na het vermoorden van Habiel besefte Kabil dat hij verkeerd had gedaan en schaamde zich, maar hij verloor de zaak. ” Een verhandeling van Mufti Akmal uit Tafāsir Khazyin-il-Irfān, Khazan en Sāwi
In het boek met de naam ‘Durat-un-Nasihin’ wordt gemeld, dat na het vermoorden van Habiel, Kabil naar Jemen ging. Daar openbaarde de ‘duivel’ zich aan Kabil en zei tegen hem dat Habiel zijn offer (geit) werd verbrand door het hemelse vuur, omdat Habiel een vuuraanbidder was en daarom moet hij (Kabil) dezelfde vuuraanbidding doen. Door deze misleiding van de duivel begon Habiel het vuur te aanbidden in plaats van Allāh Ta’ālā.
Kabil was de eerste man die betrokken was bij de zonden, zoals de uitvinding van de muziekinstrumenten, het drinken van alcohol, overspel en het aanbidden van afgoden. Uiteindelijk werd hij verdronken (als straf voor zijn zonden) in de ‘orkaan van Noah’ (alayhis salām).
Wanneer moet u trouwen (nikāh doen)? U kunt niet wachten vanwege passie!
Het nikāh is een flinke verantwoordelijkheid. Het nikāh is een sociale instelling zo oud als de mensheid zelf. Het kan worden gedefinieerd als een relatie tussen een man en een vrouw die wordt bekrachtigd door toepassing van de Shari’ah (islamitische wet) en het gaat vooral om bepaalde rechten en plichten (wederzijds) en in het geval van de kinderen geboren uit de nikāh.
Nikāh heeft dus twee belangrijke functies uit te voeren: het is de intentie die door de mens is geadopteerd voor de regulering van de betrekkingen tussen beide geslachten en het levert het mechanisme op voor de voortplanting van de mensheid. De rituelen en ceremonies van het huwelijk die er zijn geweest met de verschillende volkeren door de eeuwen heen, heeft meer te maken gehad met het recht van seksuele gemeenschap en werd erkend door de samenleving met de plichten van de ouders in de opvoeding van de kinderen.
Islam erkend deze instelling en aanvaardt het als grondslag van de menselijke samenleving na de verwijdering van alle slechte kwalen die zijn ingeslopen. Ten eerste kan de islam niet worden beschouwd als een unie alleen voor de legitieme bevrediging van seksuele lusten, maar ook als een sociaalcontract met een breed en gevarieerde verantwoordelijkheden en verplichtingen. De reden erachter is dat, volgens de Goddelijke Geloof, een vrouw geen speelbal is in de hand van de man, maar een spiritueel en moreel wezen dat toevertrouwd is aan hem op de heilige belofte waarop Allāh een Getuige is. De vrouw is dus niet bedoeld om alleen zinnelijk genot voor de man, maar om met hem volledig samen te werken in het opbouwen van het leven en van het gezin, en uiteindelijk voor de gehele mensheid als aanzienlijk betekenisvol.
De Heilige Qur’ān heeft met zoveel woorden gewezen op de verschillende doeleinden van nikāh.
Allāh Ta’ālā openbaart:
وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجاً لِّتَسْكُنُوۤاْ إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ
“En dit is onder Zijn tekenen, dat Hij uit uw midden echtgenoten voor u schiep, opdat gij er rust in moogt vinden, en Hij heeft liefde en tederheid onder u geplaatst; daarin zijn zeker tekenen voor een volk, dat nadenkt.” Surah al-Roem (de Romeinen) H30, vers 21[5]
Uitleg: in dit vers heeft Allāh gezegd, dat de vrouw niet minderwaardig is aan de man in de zin, dat de vrouw wordt gemaakt van een superieur spul (rib) terwijl de laatste is afkomstig van een basisorigine. Beide, man en vrouw, zijn de nakomelingen van Profeet Adam (alayhis salām) en dus hebben beide dezelfde ziel.
Het doel van het nikāh, volgens de Heilige Qur’ān, is dan ook de unie van de twee zielen, die één in essentie is. Hun afzonderlijk bestaan is een onnatuurlijke status van hun bestaan die overgaat in het natuurlijke staat wanneer zij worden verenigd door het nikāh en dus fysiek, mentaal en emotioneel dicht bij elkaar komen. Zowel man en vrouw zijn de gezamenlijke erfgenamen van de genade van het leven, tenzij er een zeer hechte en intieme vorm van kameraadschap met hen is, kunnen zij niet genieten van de echte genade van het leven. Zie Surah al-A’rāf (7) vers 189
In de islam is de unie van de seksen gezuiverd en de vreugde van de getrouwde relatie gewaarborgd door het absolute verbod op elke vorm van extra matrimoniaal connectie. De Heilige Qur’ān beklemtoont op de mensen om te trouwen, omdat het meest doeltreffende middel is waarmee de mens een deugdzaam leven kan leiden vrij van immoraliteit en emotionele remming.
Allāh Ta’ālā openbaart:
أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ ٱلصِّيَامِ ٱلرَّفَثُ إِلَىٰ نِسَآئِكُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ عَلِمَ ٱللَّهُ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَخْتانُونَ أَنْفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنْكُمْ فَٱلآنَ بَٰشِرُوهُنَّ وَٱبْتَغُواْ مَا كَتَبَ ٱللَّهُ لَكُمْ وَكُلُواْ وَٱشْرَبُواْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكُمُ ٱلْخَيْطُ ٱلأَبْيَضُ مِنَ ٱلْخَيْطِ ٱلأَسْوَدِ مِنَ ٱلْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّواْ ٱلصِّيَامَ إِلَى ٱلَّليْلِ وَلاَ تُبَٰشِرُوهُنَّ وَأَنْتُمْ عَٰكِفُونَ فِي ٱلْمَسَٰجِدِ تِلْكَ حُدُودُ ٱللَّهِ فَلاَ تَقْرَبُوهَا كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ ءَايَٰتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ
“Het is u veroorloofd om op de nacht van het vasten tot uw vrouwen in te gaan; zij zijn een gewaad voor u en gij zijt haar een gewaad; Allāh weet, dat gij onrechtvaardig hebt gehandeld tegenover uzelf en heeft Zich met Barmhartigheid tot u gewend en u verlichting geschonken; daarom moogt gij nu tot haar ingaan [seks] en betrachten, hetgeen Allāh u heeft verordend; en eet en drinkt, totdat bij de dageraad de witte draad zich onderscheidt van de zwarte draad; voltooit dan het vasten tot het vallen van de avond; en verdoe uw tijd niet met uw vrouwen wanneer u in de moskeeën voor devotie houdt; dit zijn de beperkingen van Allāh, dus nadert deze niet; zo zet Allāh Zijn Geboden uiteen voor de mensen, opdat zij vroom zullen zijn.” Surah al-Baqarāh (de koe) H2, vers 187[6]
Uitleg: de onderlinge relatie van man en vrouw wordt hier beschreven in woorden die niet konden worden overtroffen in schoonheid. Hierin is de juiste beschrijving gegeven van de relatie tussen de twee. De man en de vrouw zijn voor wederzijdse steun, wederzijdse comfort en wederzijdse bescherming, passend in elkaar zoals kleding passen in elkaar.
Dan maakt de Heilige Qur’ān ook duidelijk dat deze unie niet een tijdelijke relatie tussen twee personen van tegengestelde geslachten is: het is een vaste en duurzame relatie in die zin, dat beide partijen met oprecht moeten inspannen om hun leven in perfecte harmonie te brengen met de plicht waarmee zij zijn opgezadeld, die hen door het afsluiten van deze heilige sociaalcontract is toegekomen.
De Heilige Qur’ān benadrukt verder ook, dat seksuele bevrediging in het huwelijk niet alleen bedoeld is voor de tevredenheid van de fysieke lust, maar het moet gericht zijn op een hoger doel.
Allāh Ta’ālā openbaart:
نِسَآؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُواْ حَرْثَكُمْ أَنَّىٰ شِئْتُمْ وَقَدِّمُواْ لأَنْفُسِكُمْ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱعْلَمُوۤاْ أَنَّكُمْ مُّلاَقُوهُ وَبَشِّرِ ٱلْمُؤْمِنِينَ
“Uw vrouwen zijn een akker voor u, komt daarom tot uw akker, zoals het u behaagt en doet goed voor uzelf en vreest Allāh en weet, dat gij Hem zult ontmoeten en geef goede tijdingen aan de gelovigen.” Surah al-Baqarāh (de koe) H2, vers 223[7]
Uitleg: Hier worden de vrouwen gelijkgesteld aan de cultuurgrond die geploegd moeten worden voor de inzaai en plukt de productie (nakomelingen) en niet alleen voor de vleselijke mateloosheid. De vrouw is dus geen seksspeelgoed. De sluiting van een deel van het Qur’ān vers verwijst naar een nog hogere en prachtig doel die zeggen, dat zelfs in de hoogte van vleselijke geneugten van de morele en spirituele verantwoordelijkheden mogen niet op enigerlei wijze uit het oog worden verloren, maar om u bewuster te maken wanneer u geniet van fysieke geneugten, want dit zijn de momenten waarop de vrees voor Allāh en de verantwoording in het Hiernamaals uit iemands gedachten kan verdwijnen. Hiermee wordt bedoeld dat u bij het bedrijven van seks te allen tijde uw gedachte moet houden wat wel mag en wat niet is toegestaan.
Het is dus enorm beloningswaardig om nikāh te doen. Vanaf de nikāh tot de rest van je levensdagen zal je partner, je gezelschap en je beste vriend(in) zijn. Jullie zullen vreugde en verdriet, successen en mislukkingen, dromen en angsten moeten delen. Wanneer je ziek bent, zullen jullie elkaar de beste verzorging geven, wanneer je hulp nodig hebt, zullen jullie alles moeten doen om elkaar te helpen. Als jullie een geheim hebben mogen jullie het niet verklappen; wanneer jullie advies nodig hebben, geef elkaar dan het beste advies. Als jullie wakker worden in de ochtend zullen jullie het zijn die de ogen als eerste te zien krijgen; enzovoorts. Kortom, zij zal je hele wereld zijn en jij zult haar hele wereld. “
Allāh Ta’ālā openbaart:
ٱلرِّجَالُ قَوَّٰمُونَ عَلَى ٱلنِّسَآءِ بِمَا فَضَّلَ ٱللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ وَبِمَآ أَنْفَقُواْ مِنْ أَمْوَٰلِهِمْ فَٱلصَّٰلِحَٰتُ قَٰنِتَٰتٌ حَٰفِظَٰتٌ لِّلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ ٱللَّهُ وَٱلَّٰتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَٱهْجُرُوهُنَّ فِي ٱلْمَضَاجِعِ وَٱضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلاَ تَبْغُواْ عَلَيْهِنَّ سَبِيلاً إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلِيّاً كَبِيراً
“Mannen zijn voogden over de vrouwen omdat Allāh de enen boven de anderen heft doen uitmunten en omdat zij van hun rijkdommen besteden; deugdzame vrouwen zijn dus zij, die gehoorzaam zijn en heimelijk bewaren, hetgeen Allāh onder haar hoede heft gesteld; en degenen van wie gij ongehoorzaamheid vreest, wijst haar terecht en laat haar in haar bedden alleen en tuchtigt haar; als zij u dan daarna gehoorzamen, zoekt geen weg tegen haar; waarlijk, Allāh is Verheven, Groot.” Surah an-Nisā (de vrouwen) H4, vers 34
Janābāh
Als de man en vrouw seks hebben gehad verkeren zij in staat van janābāh (onreinheid). Zij dienen spoedig na de geslachtsgemeenschap van top tot teen een douche te nemen, omdat zolang zij in staat van janābāh verkeren zij geen ibādah (gebeden zoals namāz verrichten en Heilige Qur’ān reciteren) kunnen doen en de engelen der zegen het huis niet binnen komen.
Allāh Ta’ālā openbaart:
يَا أَيُّهَا ٱلَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا قُمْتُمْ إِلَى ٱلصَّلاةِ فٱغْسِلُواْ وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى ٱلْمَرَافِقِ وَٱمْسَحُواْ بِرُؤُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى ٱلْكَعْبَينِ وَإِن كُنتُمْ جُنُباً فَٱطَّهَّرُواْ وَإِن كُنتُم مَّرْضَىۤ أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ أَوْ جَآءَ أَحَدٌ مِّنْكُمْ مِّنَ ٱلْغَائِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَلَمْ تَجِدُواْ مَآءً فَتَيَمَّمُواْ صَعِيداً طَيِّباً فَٱمْسَحُواْ بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ مِّنْهُ مَا يُرِيدُ ٱللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُم مِّنْ حَرَجٍ وَلَـٰكِن يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
“O, gij die gelooft, wanneer gij u opricht tot het gebed, wast uw gezicht en uw handen tot aan de ellebogen en wrijft uw [natte] handen over uw hoofden en [wast] uw voeten tot aan de enkels; en als gij onrein zijt [als gevolg van seksueel orgasme] reinigt u; en als gij ziek of op reis zijt en een uwer komt van de afzondering, of gij hebt vrouwen aangeraakt [seksueel] en gij vindt geen water, zoekt dan uw toevlucht tot zuivere [schone] aarde en veegt daarmede uw gezicht en handen af [tayammum]; Allāh wenst u niet in moeilijkheden te brengen, maar Hij wenst u te reinigen en Zijn gunst aan u te vervolmaken, opdat gij dankbaar zult zijn.” Surah al-Mā’idah (de tafel) H5, vers 6
Seks met meerder vrouwen tegelijk
Islam is een godsdienst die alle zaken reguleert. Dus ook het intieme verkeer. In de islam is het toegestaan om maximaal vier vrouwen te huwen. De man dient ervoor te zorgen dat hij geen van de vrouwen te kort doet ten opzichte van elkaar. Het is dus het recht van elke van de vier vrouwen om seks met haar man te hebben, naar gelang haar behoefte (hadīth). Echter, het is niet toegestaan om tegelijk seks met alle vrouwen te hebben, zogenaamd trio, quattro, enzovoorts, omdat de kans groot is dat er Kamasutra (oorsprong komt uit hindoeïsme, maar eerder uit de dierenwereld) verschijnselen zich gaan voordoen waarin satanische momenten voorkomen. Bovendien bestaat de kans, dat de vrouwen op elkaar jaloers gaan worden of zelfs lesbisch. Kortom, het is harām om tegelijk seks met al je vrouwen te hebben.
Enkele overleveringen (ahadīth)
Verbod voor het doen van een voorstel van huwelijk wanneer zij al door een broeder is gevraagd tot hij u toestaat of haar opgeeft.
Hazrat Abu Huraira (radi-Allāhu ‘Anhu) verhaalde dat de Heilige Profeet ﷺ zei: “Het is een bewoner van de stad verboden de goederen van een dorpeling te verkopen of een koop te overbieden [om ervoor te zorgen dat een ander verstrikt zou kunnen worden], of een persoon die het voorstel doet van het huwelijk, als zijn broeder al een dergelijk voorstel heeft gedaan, of het aangaan van een transactie als zijn broeder al daarin is betrokken, en een vrouw vraagt de echtscheiding van haar zus om haar te beroven van wat tot haar behoort. Hazrat ‘Amr (radi-Allāhu ‘Anhu) maakte de toevoeging: “De persoon moet niet kopen in tegenstelling [concurrentie] tot zijn broeder.” Sahīh Muslim
Is het toegestaan om een blik te werpen op het gezicht en de handpalmen van een vrouw (meisje) als u voornemens bent met haar te trouwen (nikāh)
Hazrat Abu Huraira (radi-Allāhu ‘Anhu) verhaalde: “Ik was in het gezelschap van de Boodschapper ﷺ van Allāh toen een man kwam en hem (de Profeet Mohammed ﷺ ﷺ) vertelde dat hij was gecontracteerd om te trouwen met een vrouw van de Ansār. Daarna vroeg de Boodschapper ﷺ van Allāh: ‘Heb je een blik geworpen op haar?’ De man zei: ‘Nee; de Profeet ﷺ zei: ‘Ga en werp een blik op haar, want er is iets in de ogen van de Ansār’.” Sahīh Muslim
Wat moet gereciteerd worden als u seks gaat bedrijven?
Hazrat Ibn Abbās (radi-Allāhu ‘Anhu) rapporteerde dat Allāh’s Boodschapper ﷺ zei: “Als iemand onder u van plan is om naar zijn vrouw te gaan moet hij zeggen: ‘Allāh’s naam is het begin, 0 Allāh beschermt ons tegen de Satan en houdt de Satan op een afstand van degene die u hebt geschonken aan ons, en als Hij hen een mannelijk kind heeft geschonken, zal de Satan hem nooit kunnen pijn doen’.” Sahīh Muslim
Al-Azl (onvolledige geslachtsgemeenschap): coïtus interruptus
Hazrat Abu Sirma vroeg aan Hazrat Abu Saied al Khudri (radi-Allāhu ‘Anhuma): “0 Abu Saied, hoorde je de Boodschapper ﷺ van Allāh vertellen over al-‘azl?” Hij antwoordde: “Ja, en voegde aan toe: We gingen met Allāh’s Boodschapper ﷺ op expeditie naar de Bi’l-Mustaliq waar een aantal mooie Arabische vrouwen waren, en we verlangden naar hen, want we werden getroffen door de afwezigheid van onze vrouwen, (maar tegelijkertijd) wensten wij ook losgeld voor hen. Dus besloten wij geslachtsgemeenschap (na nikāh) met hen te hebben, maar door observatie ‘Azl (intrekking van het mannelijke seksuele orgaan vóór de emissie van sperma ter vermijding van de bevruchting). Toen zeiden wij: “Wij doen een handeling terwijl Allāh’s Boodschapper onder ons is, waarom vragen wij hem niet? Dus vroegen we de Boodschapper ﷺ van Allāh en hij zei: ‘Het maakt niet uit als je het niet doet (sperma inspuiten), want iedere ziel die geboren moet worden tot de Dag der Opstanding zal worden geboren’.” Sahīh Muslim
Rechten van de vrouw in seks
Wanneer iemand onder u van plan is om een geslachtsgemeenschap te hebben met je vrouw moeten beide (man en vrouw voor het uitkleden) opzeggen of reciteren: “Bismillāhir Rahmānir Raḥīm, Allāhumma Jannib-Nash-Shaytāna Wa Jannibish Shaytāna Ma Razaqtana.” Als je een kind krijgt uit deze seks, dan zal Shaytān niet in staat zijn om uw kind te schaden. En als je het niet opzegt, dan zal Shaytān uw partner worden in de seksuele gemeenschap.
De man moet de penis zonder haar toestemming niet terugtrekken uit de coïtus voordat de ejaculatie (onanie, coïtus interruptus) of voordat haar orgasme voorbij is. Ibn ‘Abidin (radi-Allāhu ‘Anhu) verklaart als volgt in zijn tafsir van Qismat in nikāh: “Coïtus één keer uitgevoerd zal volstaan voor het nakomen van de rechten van de echtelijke vrouw. Herhaling is wājib religieus gezien, maar niet juridisch van aard, wat betekent dat de vrouw niet kan klagen bij de rechtbank om talāq te krijgen. Het is het recht van de vrouw om de coïtus (dus wederom seks) herhaling te vragen en als ze daarom vraagt zal het wājib worden voor haar man om coïtus uit te voeren. Er is geen bepaald aantal (verplichte) coïtus.”
Er is een raad van Schriftgeleerden die zegt, dat overtollige seks en nalatigheid schadelijk zal zijn, de eerste fysiek en de tweede geestelijk en dat de intervallen maar beter niet langer dan vier nachten op rij moet duren. Dus, seks dient minimaal eens in de vier nachten plaats te vinden.
Coïtus tijdens de menstruatie is harām, het is een grote zonde om dat te doen. Als de menstruatie na tien dagen stopt, wordt de coïtus toelaatbaar, zelfs zonder dat zij ghusl heeft gedaan. Als de menstruatie stopt binnen de tien dagen, maar na de voltooiing van haar vaste periode, zal coïtus toegestaan zijn nadat ze ghusl heeft gedaan of na het verstrijken van een gebed (namāz tijd). Als de menstruatie stopt binnen tien dagen en vóór het einde van haar vaste periode zal coïtus met de vrouw niet toelaatbaar zijn totdat haar normale menstruatie periode voorbij is.
Vraag: is het voor een man toegestaan om van haar menstruerende vrouw kale huid (geschoren, geen schaamharen) tussen haar knieën en navel aan te raken en seksueel te profiteren?
Regelgeving: er zijn verschillende uitspraken over het seksuele profiteren van het gebied van zijn vrouw, dat ligt tussen haar knieën en navel. Volgens Imām Abu Hanīfa kan de man profiteren van zijn menstruerende vrouw, op voorwaarde dat het gebied tussen haar navel en knieën is bedekt met een doek., Echter, volgens Imām Muhammad (student van Imām Abu Hanīfa) kan hij seksueel profiteren van zijn vrouw ’s naakte huid die tussen haar knieën en navel is, met uitzondering van seksuele gemeenschap met haar. Dus de man mag haar vagina aanraken. Radd-ul-Mukhtar
Masā’il
Regelgeving: nikāh betekent het zich binden aan een overeenkomst die seks en andere zaken van het leven met de betrokken vrouw wettig en geoorloofd maakt.
Regelgeving: de man moet van een evenwichtig seksueel temperament (niet ten belope van dierlijkheid) zijn, maar niet impotent. Als hij `Maher’ betekent, dus voor onderhoud van levensbehoeften kan zorgdragen, dan is voor hem de Nikāh een Sunnah-e-Muakkadah (benadrukt als bindend) en om te voorkomen of afzien van trouwen staat gelijk aan het plegen van een zonde. Als de bedoeling van het huwelijk is om zichzelf te beschermen tegen een vorm van Harām (overspel, enz.) en om de Sunnah te volgen en kinderen te hebben, dan zal het huwelijk ook een zalige sawāb (beloning) behalen. Echter, als het de bedoeling van de echtelijke verbintenis grotendeels is om te voldoen aan de seksuele impuls en sensuele verlangens, dan zal er geen sawāb ten goede komen aan dat huwelijk.
Regelgeving: al de seksuele drang dominant is en gevreesd wordt dat, indien bij het ontbreken van Nikāh overspel zou plegen, dan is het wājib (essentieel) voor hem om te trouwen, vooral wanneer hij zich de financiële verplichting kan veroorloven. Ook als hij zichzelf niet kan beheersen van het kijken naar andere vrouwen (met gepassioneerde verlangens) waardoor hij handtastelijk gaat worden, dan is in een dergelijk toestand de Nikāh voor hem wājib geworden. [8]
Regelgeving: als het duidelijk is, dat zonder het huwelijk hij zich gaat vergrijpen aan onwettige activiteiten (overspel), dan is het verplicht voor hem om te trouwen (zonder verlies van tijd en enige excuses).
Regelgeving: als er vrees is, dat in het geval van niet trouwen hij niet in staat zal zijn om aan de financiële en andere huishoudelijke verplichtingen te voldoen, dan in een dergelijke voorwaarde de Nikāh voor hem makruh (niet gewenst), maar als hij zeker en definitief is over deze gewoontes, dan zal (als gevolg) de Nikāh voor hem Harām zijn, hoewel de Nikāh onder de Shari’ah toegestaan is.
Regelgeving: het is beter en rechtvaardiger dan nafl (vrijwillige) gebeden om trouw te kunnen blijven aan de verplichtingen voor de Nikāh zoals onderhoud van de huishoudelijke behoeften, samen opvoeden en trainen van de kinderen.
Regelgeving: de volgende zaken zijn mustahab (als je het doet krijg je beloning en als je dat niet doet, bega je geen zonde) in relatie tot de Nikāh:
- Nikāh moet openbaar plaatsvinden en aangekondigd worden in aanwezigheid van mensen.
- Khutbah (preek) reciteren (het kan elke khutbah zijn, maar het is beter om de khutbah te reciteren die in de Hadith wordt genoemd).
- Het kan worden gehouden in de Masjid.
- Er dient te worden gehouden op een vrijdag.
- Er dient voltrokken te worden in het bijzijn van getuigen, bekend om hun integriteit en rechtvaardigheid.
- De vrouw moet jonger dan de man zijn, familielijn, rijkdom en reputatie moet hoger zijn dan die geaccrediteerd is aan de man, maar van een hogere overweging is haar schoonheid, karakter, moreel gedrag en deugdzaam.
Het is gemeld in de Hadith dat als een man trouwt met een vrouw op grond van haar publieke status, dan zal Allāh schande toebrengen aan hem, en degene die trouwt met een vrouw vanwege haar rijkdom, Allāh zal zijn hulpeloosheid en afhankelijkheid vergroten. En als een man trouwt met een vrouw vanwege haar afkomst van een adellijke of hoogwaardigheidsgezin, dan zal zijn gemiddelde en waardeloosheid spoedig bekend worden. Maar als een man trouwt om zichzelf te beschermen tegen onfatsoenlijke kijk op andere vrouwen en de eer van de bloedverwanten, dan zal Allāh de vrouw en de man met welvaart en gerechtigheid zegenen.
Regelgeving: het ījāb (nikāh verzoek) en qabul (nikāh acceptatie) zijn integrale onderdelen van de Nikāh wat betekent dat de vrouw en de man in hun respectieve beurt hun bereidheid om op elkaars huwelijksrelaties in te gaan als man en vrouw naar gelang het geval kan zijn woordelijk vocaal bevestigen.
Regelgeving: de gespannen volgorde van ījāb en qabul moet in het verleden tijd liggen (waarin wordt bevestigd dat het contract al is ingevoerd om en wederzijds overeengekomen). Wat de grammaticale of taalkundige formules ook moge zijn, er mag geen twijfel bestaan in de geest van bepaaldheid ījāb en qabul in de kwestie Nikāh en de aanvaarding daarvan. Dat is de reden waarom de ījāb en qabul van het Nikāh niet door de echtelijk partijen in de toekomst verklaard of uitgesproken kan worden. Dus zolang de persoon niet zegt: “Ik heb de echtgenoot (bruid/ bruidegom) aanvaard, zal de Nikāh niet geldig zijn.” Door alleen te zeggen: “Ik zal accepteren (het voorstel)”, zal niet een bevestiging zijn van de Nikāh en als zodanig ongeldig.
Regelgeving: twee verschillende woorden zijn genoeg om een huwelijk te sluiten, te weten (1) Nikāh of het voorstel of de intentie van het huwelijk bevestigen en (2) tazawwuz (letterlijk betekent het: worden of het nemen van een echtgenoot) dat bevestigd dat de bruid en bruidegom in die Nikāh man en vrouw zijn geworden voor alle praktische doeleinden. Andere woorden die de bevestiging van het huwelijkscontract aangeven zijn indicatief en kunnen worden gebruikt als de intenties duidelijk en zonder twijfel zijn of slechts voorwaardelijk.
Regelgeving: er zijn bepaalde voorwaarden in de Nikāh om het wettig te maken conform de Shari’ah.
- De man verstandelijk vermogen heeft (aql). Als voor een gek of een kleine jongen (onvolwassen) de Nikāh voltrokken wordt, zal het niet geldig of bindend zijn.
- Het bereiken van volwassenheid (bāligh). Als een onvolwassen (nabāligh) jongen de Nikāh voltrekt, zal het geldig zijn indien de toestemming er is van de Wali (voogd of een machtiging afgegeven door de moeder, of hun woordvoerder of vertegenwoordiger).
- Aanwezigheid van getuigen. Het proces van ījāb en qabul moet worden uitgevoerd in het bijzijn van getuigen, die moeten in de regel twee mannen of een man en twee vrouwen zijn. De getuigen mogen geen slaaf zijn, van gezond verstand (aql) en volwassen (de wettelijke leeftijd bereikt hebben voor meerderjarigheid) zijn en moeten elk woord van de Nikāh horen. Als de man en de vrouw die Nikāh doen moslims zijn, moeten de getuigen ook moslims zijn. Als een moslim man trouwt met een vrouw van een andere religie (aan wie een geopenbaard Boek is gestuurd), dan kan een zimmi kāfir (de niet-moslim, onder de bescherming van de islamitische regering, en die jizya = belasting betaald) ook als getuige optreden.
Regelgeving: alleen vrouwen of haremwachters kunnen niet als getuige optreden, tenzij een man hen als getuige begeleidt.
Regelgeving: als de getuigen van de Nikāh overtreders (moreel en religieus) zijn, een blinde zijn of betrokken zijn aan valse beschuldiging tegen kuise (onschuldige) vrouwen, zal uitgevoerde Nikāh geldig zijn, maar als een van de te trouwen paar daartegen bezwaar heeft, dan zal de Nikāh niet bewezen zijn op basis van hun getuigenis.
Regelgeving: de aanwezigheid van de getuige op het moment van ījāb en qabul bij de Nikāh is essentieel. Dus, als de Nikāh wordt uitgevoerd op gezag van Ijāzah (toestemming van de ouders/ voogd/ Wali) en de getuigen waren op het moment van ījāb en qabul aanwezig, maar afwezig toen de toestemming werd gegeven, dan is de Nikāh geldig, maar in het omgekeerde geval zal de Nikāh niet geldig zijn.
Regelgeving: met getuigen wordt niet alleen bedoeld de twee personen gekozen uit de aanwezigen, maar alle aanwezigen zijn moreel ook getuigen, behalve degenen wier getuigenis niet betrouwbaar kan zijn conform een van de bovengenoemde redenen.
Regelgeving: getuigen zijn niet essentieel nodig wanneer toestemming gevraagd wordt aan de bruid, maar wanneer de getuigen aanwezig zijn op het tijdstip van Nikāh, dan is de Nikāh geldig. De behoefte van de aanwezigheid van getuigen tijdens het vragen van toestemming aan de vrouw is nodig, maar als op enig moment de vrouw ontkent nadat zij had ingestemd, dan is het getuigenis noodzakelijk geworden.
Regelgeving: de praktijk op sommige plaatsen in de benoeming van een plaatsvervangend Wakīl door de Wakīl (aangewezen vertegenwoordiger door de ouders van de bruid) om de toestemming aan de vrouw te vragen, mag niet op eigen gezag van de aangewezen Wakīl door de ouders. In een dergelijk geval is de Nikāh ongeldig. De juiste procedure is, dat de qāzi (die de Nikāh voltrekt) zelf de vertegenwoordigende Wakīl van de Walī van de bruid wordt en persoonlijk haar toestemming vraagt en vervolgens de procedure van de Nikāh afrondt.
Regelgeving: voordat toestemming wordt gevraagd aan de bruid dient de identiteit van zowel de personen (man en vrouw) te worden vastgesteld, voor het gemak van de getuigen want alleen dan is de Nikāh geldig. Als de vrouw aanwezig is in de menigte, kan de Qāzi haar toestemming zelfs krijgen door een knik (in geval van gevaar). De andere manier is, dat de ouders van de vrouw worden aangekondigd om haar identiteit bekend te maken, zo dient ook de vrouw geïnformeerd te worden over de identiteit van haar aanstaande man op het moment dat haar toestemming wordt gevraagd.
Regelgeving: de ījāb en qabul moet door beide personen worden gedaan in dezelfde zitting (wanneer voor beide voorbereidingen zijn getroffen). Elke inbreuk of breuk in het verloop van de procedure die niet toestaat dat de instemming van zowel de man als de vrouw wordt bekend gemaakt aan de getuigen, alle aanwezigen en de getuige van de ceremonie, zal de toestemming niet correct maken. Elke locatie voor het verkrijgen van gelijktijdig toestemming moet worden geregeld.
Regelgeving: de voorwaarden van ījāb en qabul moet in alle opzichten volledig worden geaccepteerd en in het bijzonder de hoeveelheid Maher, enz. Het opleggen van nieuwe voorwaarden en het aanvaarden van een deel van de voorwaarden alleen, zal de Nikāh onwettig maken.
Als het meisje haar puberteit heeft bereikt (bāligh) dan is haar bereidheid/ toestemming essentieel. Haar Wali (voogd) heeft niet het recht om tegen haar wil het huwelijk te regelen.
Er mag geen duidelijke verwijzing naar toekomstige omstandigheden gedaan worden om het huwelijk te kunnen afronden.
De Nikāh en de uitdrukking ervan moet zijn ten opzichte van de persoon aan wie het huwelijk wordt gevraagd volledig zijn. De poëtische of symbolische uitdrukking dient te worden vermeden, omdat ze vaak leiden tot twijfels en verkeerde interpretaties.
[1] Al-Jalālayn (twee Jalāls): de Ustaaz van Imām Jalālayn Suyuti was Jalālayn al-Mahali. De laatste was begonnen met de exegese van de Heilige Qur’ān, maar kwam aan het eind van zijn leven voordat hij de exegese had kunnen afronden. Vervolgens heeft zijn student, Imām Jalāluddin Suyuti, de exegese voortgezet van zijn Ustaaz. Daarom heeft hij de naam al-Jalālayn aan de exegese gegeven, wat betekent werk van twee Jalals. Let op Imām Jalāluddin Suyuti of diens Ustaaz Jalāluddin hebben dit vers heel braaf uitgebreid uitgelegd met sterke woorden, dus heb ik ook navolgend heel duidelijke woorden tussen haakjes gebruikt om een goed begrip bij de onwetende te ontwikkelen. Het is niet de bedoeling perversie over te komen, zoals menigeen geneigd zal zijn te denken.
[2] Al-Jalālayn schrijft, dat de exegese van dit vers overheersend is geadresseerd aan de boven vrouwen.
[3] Uitleg: “Troost” houdt veel meer in dan een louter seksuele gratificatie. Het is niet te veel om te zeggen, dat het hele concept van het nikāh in de islam positief geladen is met de geestelijke en morele ideeën en de noodzakelijkheid van de statusverheffing door de echtelijke alliantie in de individuele- en het sociale leven.
[4] Aan het begin van de mensheid, als een offer werd aangeboden en op de grond geplaatst, kwam een vuur uit de hemel naar beneden en verbrandde het offer. Dit symboliseerde de aanvaarding van het offer.
[5] Uitleg: in dit vers heeft Allāh gezegd, dat de vrouw niet minderwaardig is aan de man in de zin, dat de vrouw wordt gemaakt van een superieur spul (rib) terwijl de laatste is afkomstig van een basisorigine. Beiden, man en vrouw, zijn de nakomelingen van Profeet Adam (alayhis salām) en dus hebben beide dezelfde ziel.
[6] Uitleg: De onderlinge relatie van man en vrouw wordt hier beschreven in woorden die niet konden worden overtroffen in schoonheid. Hierin is de juiste beschrijving gegeven van de relatie tussen de twee. De man en de vrouw zijn voor wederzijdse steun, wederzijdse comfort en wederzijdse bescherming, passend in elkaar zoals kleding passen in elkaar.
[7] Uitleg: Hier worden de vrouwen gelijkgesteld aan de cultuurgrond die geploegd moeten worden voor de inzaai en plukt de productie (nakomelingen) en niet alleen voor de vleselijke mateloosheid. De sluiting van een deel van het Qur’ān vers verwijst naar een nog hogere en prachtig doel die zeggen, dat zelfs in de hoogte van vleselijke geneugten van de morele en spirituele verantwoordelijkheden mogen niet op enigerlei wijze uit het oog worden verloren, maar om u bewuster te maken wanneer u geniet van fysieke geneugten, want dit zijn de momenten waarop de vrees voor Allāh en de verantwoording in het Hiernamaals uit iemands gedachten kan verdwijnen. Hiermee wordt bedoeld dat u bij het bedrijven van seks te allen tijde uw gedachte moet houden wat wel mag en wat niet is toegestaan. Dus is pijpen, beffen en anale seks verboden!
[8] Noot van de vertaler: dit geldt ook voor vrouwen die hun seksdrang niet kunnen beheersen.