Tijd van Fajr
Vanaf het aanbreken van de dageraad tot aan de eerste straal van zonsopgang. Het aanbreken van de dageraad (Subah Sādiq)[1] is een licht dat voor zonsopgang vanuit het oosten wordt gezien en over het algemeen lichter wordt en uiteindelijk volledig wordt verspreid en dan wordt het daglicht. Zodra dit licht van het aanbreken van de dageraad wordt gezien, eindigt de tijd van sehri voor vasten en begint de tijd van Fajr Namāz. Vóór dit licht is een naad van witheid te zien in het midden van de hemel van oost naar west, en daaronder is het hele gebied zwart. Het aanbreken van de dageraad komt hieronder vandaan en verspreidt zich naar het noorden en zuiden en wordt lichter. De witheid verdwijnt wanneer het licht van de dageraad zich begint te verspreiden. De lange witheid staat bekend als Subah Kazab en de tijd van Fajr begint hier niet mee. Qāzi Khan, Bahār-e-Shariat aangehaald in Qanoon-e-Shariat
Regel: voor de tijd van Fajr Namāz, wacht tot het breken van de dageraad zich begint te verspreiden en het licht kan worden gezien, en de afwerking van sehri en het einde van Ishā Namāz tijd is zodra het breken van de dageraad begint, wat betekent dat bidt de Fajr Namāz tenminste na het licht van het breken van de dageraad kan worden gezien en beëindig de sehri en de tijd van Ishā zodra het breken van de dageraad plaatsvindt. Aalamgiri
Tijd van Zohr
Vanaf zawāl, wat middag betekent, totdat alles behalve de oorspronkelijke schaduw een dubbele schaduw heeft. Zo is er ‘s middags een schaduw van een item ter grootte van vier vingers en is het item eigenlijk acht vingers groot, de tijd van Zohr zal pas eindigen als de grootte van de schaduw twintig vingers lang wordt. De oorspronkelijke schaduw is de schaduw die precies ‘s middags optreedt. Dit is wanneer de zon precies midden aan de hemel komt en de afstand van oost en west precies hetzelfde is. Wanneer de zon vanuit deze positie iets naar het oosten beweegt, begint de tijd van Zohr. De herkenning van de zon die beweegt is door een stok rechtop in de grond te graven, en dan blijft de schaduw afnemen totdat deze niet meer kan verminderen, dit is precies de tijd van de middag en staat bekend als de oorspronkelijke schaduw, wanneer de schaduw weer begint te groeien is de tijd van Zohr begonnen omdat de zon is bewogen. De tijd van Jumu’ah is dezelfde als de tijd van Zohr.
Tijd van Asr
Zodra de tijd van Zohr voorbij is, begint de tijd voor Asr. Afhankelijk van de stad en het land varieert de lengte van Asr. De lengte van de tijd van Asr is ook afhankelijk van de tijd van het seizoen, dus herfst, zomer, etc.
Tijd van Maghrib
Zodra de zon ondergaat tot de schemering (shafaq) verdwijnt. Schemering is de schemering die wordt gezien nadat de roodheid van de zon is verdwenen en wordt verspreid als de witheid van de dageraad van oost en vervolgens van noord naar zuid. Hidāyah, Aalamgiri, Khanya aangehaald in Qanoon-e-Shariat.
In het West Europa is de lengte van Maghrib meestal ongeveer een uur en vijftien minuten en een maximum van anderhalf uur. De tijdsduur van Maghrib is precies hetzelfde als de tijdsduur van Fajr voor die dag.
Tijd van ishā
Zodra de schemering van de schemering verdwijnt, begint de tijd van Ishā tot het aanbreken van de dageraad. Naast de schemering van de schemering is er ook een schemering te zien van noord naar zuid, maar de tijd van Ishā is begonnen en de tijd van Maghrib is geëindigd.
Tijd van Witr
De tijd van Witr is dezelfde als de tijd van Ishā. Witr kan echter niet worden gebeden vóór de Farz Namāz van Ishā, omdat de volgorde verplicht is. Als de Namāz van Witr doelbewust wordt gebeden vóór de Farz Namāz van Ishā, dan zal de Witr niet tellen en zal het opnieuw gebeden moeten worden na de Farz Namāz van Ishā. Als de Witr Namāz echter per ongeluk vóór Ishā wordt gebeden of als je je hebt gerealiseerd dat je de Ishā Namāz hebt gebeden zonder woezoe en de Witr Namāz met woezoe hebt gebeden, dan wordt het geaccepteerd. Durr-e-Mukhtar en Aalamgiri aangehaald in Qanoon-e-Shariat
Regel: in die landen waar de tijd van Ishā niet komt, moet de Qazā van Ishā en Witr worden gebeden. Bahār-e-Shariat aangehaald in Qanoon-e-Shariat
[1] De tijd van Subah Sadiq is afhankelijk van de stad en het land waarin je je bevindt. Het is raadzaam om de tijd van het observatorium te krijgen.