Vier Bijbels
De rechtvaardige religie van Hazrat ‘Isa (Jezus) alayhis salām werd in een korte tijd sluipend veranderd door zijn vijanden. Een Jood, genaamd Paulus, beweerde dat hij de religie van ‘Isa alayhis salām verspreidde, echter dat was een leugen. Hij vernietigde de Injīl, die was neergezonden uit de hemel. Later verschenen vier personen die opschreven wat ze hadden gehoord van de twaalf apostelen. Dus werden vier boeken in de naam van de Bijbel samengesteld, maar de leugens van Paulus werden ook opgenomen in die boeken. Hoewel een apostel Barnabas wel correct had opgeschreven wat hij had gehoord en gezien van Hazrat ‘Isa alayhis salām, werd desondanks zijn samengestelde Bijbel ook vernietigd.
In de loop van de tijd namen het aantal verzonnen Injīl toe en werden verschillende Bijbels op verschillende plaatsen gelezen. Constantijn de Grote was een heiden en aanvaarde het christendom. Na de uitbreiding en verbetering van de huidige stad Istanbul gaf hij de stad de naam Constantinopel.
In het jaar 325 werden 319 priesters door Constantijn bijeengeroepen in Nicaea[1] (nu Iznik) waar opdracht werd gegeven om alle Bijbels te verzamelen en een nieuwe Bijbel te schrijven met veel artikels van het heidendom van zijn vroegere godsdienst. Door het accepteren van de Dag van Kerstmis als begin van het jaar richtte hij een nieuwe christelijke religie op.
Gewoonte van de kuffār accepteren is kufr.
Het is geschreven in fiqh boek: “Het tweede type ding die ongelovigen gebruiken zijn de dingen die symptomen van ongeloof zijn, symptomen van het ontkennen de Shari’ah en de islam, en het is voor ons wājib om hen te vernederen. En degene die de kuffār gewoonte nadoet of ze gebruikt wordt een ongelovige.” Ze kunnen niet gebruikt worden, tenzij men met de dood bedreigd wordt of met het afsnijden van iemands ledematen of een andere legitieme redenen zoals ernstige pak slaag en gevangenisstraf. Ook degene die doet of gebruik maakt van een van hun ongeloof tekens of als een grap om mensen aan het lachen te krijgen, wordt een kāfir (ongelovige). Bijvoorbeeld, het is kufr speciale dingen te dragen of gebruiken die door de priesters tijdens de erediensten worden gebruikt. Dit heet Kufr-e-Hukmi. Birghiw-e-Wasiyyet-Namis-e-Sharhi[2]
Het staat geschreven in de basisboeken van fiqh, geschreven door Oelema, dat het dragen van de dingen die eigen zijn aan ongelovigen kufr (ongeloof) is. Radd al-Muhtar ala Ad-Durr al-Mukhtar, deel 5, pagina 481.
“Het zal kufr (ongeloof) zijn om rond de taille een touw als gordel te wikkelen die zunnar[3] wordt genoemd en die wordt gedragen door priesters die het kruis en standbeelden aanbidden; eerbied aan het kruis tonen en beelden laten zien; om een boek te beledigen die de Shari’ah leert; om elke islamitische geleerde te vernederen; te spreken of een woord schrijven dat ongeloof veroorzaakt; als referentie op te geven wat juist dient te worden veracht. Als men één van deze dingen doet zal iemands Imān (geloof) hem verlaten, één op één zal een ongelovige zijn. Birghiw-e-Wasiyyet-Namis-e-Sharhi, pagina 115 en 202
Hazrat Isa (alayhis salām)
Het is geschreven in Burhān-e-Qati dat Plato in de tijd van’ Isa alayhis salām leefde, maar in Europese geschiedenisboeken staat geschreven dat hij in 347 was overleden vóór de eervolle geboorte van Hazrat Isa alayhis salām, omdat de leer van deze beroemde Griekse filosoof na zijn dood betrouwbaar werd. Echter, Hazrat Isa alayhis salām was heimelijk geboren en na een kort leven in de wereld levend opgenomen in de hemel. Dit was alleen bekend bij de twaalf apostelen en omdat de Isaïs (zijn volgelingen) weinig waren en in afzondering leefden door de eeuwen heen, kon kerstavond[4] niet goed worden bepaald. Samen met het feit dat de verjaardag wordt geschat op 25 december of 6 januari of een andere dag, is het geschreven in de boeken in diverse talen zoals Hasib Bey’s boek Kosmografie[5] en het boek Taqwim-e-Abuzziya, dat de christelijke jaartelling ongeveer vijf jaren mist.
Volgens Imam-e-Rabbāni ‘Quddisa sirruh’ en Burhan-e-Qati ontbreekt meer dan 300 jaar en het verstrijken van de tijd tussen Isa alayhis salām en Profeet Mohammed ﷺ is niet minder dan duizend jaar.
Het is geschreven in hoofdstuk drie deel twee van Mawāhib-e-la Diniyyā: “Ibn-e-Asakir citeert uit Shabi, er zijn 963 jaar tussen Hazrat Isa alayhis salām en Hazrat Mohammed ﷺ.”
Kerstmis vieren
Het vieren van de dag Nawruz[6] en kerstmisnacht zoals de magiërs het doen is om kāfir (ongelovige) te worden. Dit soort dagen hebben geen waarde of het belang in de islam. Het enige dat waardevol en belangrijk is in de islam en die de mens dichter bij Allah Ta’ālā meeneemt is het gehoorzamen en Zijn boodschapper ﷺ. Dit is de weg van de Sahāba en de Ahle-Bayt-e-Izām. De Heilige Qur’ān is gestuurd om op deze manier te begeleiden.
Moge Allah Ta’ālā ons allemaal in de ware manier en weg van Zijn geliefde profeet ﷺ, de Sahāba en de Ahle-Bayt-e-Izām houden! Amien.
Het is geschreven: “Het is harām (verboden) cadeaus te geven onder de mom van deze dagen zoals Nawruz en kerstmis. Durr-ul-Mukhtar, deel 5, blz. 481
Het is kufr (ongeloof) om cadeautjes te geven op feestdagen van de kuffār onder de noemer van die feestdag. Een moslim bijvoorbeeld een ei op paasfeest geeft aan een ongelovige uit eerbied voor die feestdagen wordt hij een ongelovige. Dit is het geval van het kopen van iets op die dagen. Als hij koopt wat hij dagelijks koopt, zal hij geen ongelovige worden. De Nawruz dag is de magiërs feestdag. Het is kufr zich aan sluiten bij de magiërs om hen te imiteren op die dag. Als een moslim die dag viert, zal hij zijn Imān verliezen zonder dat hij het beseft. Fatāwa Bazaziyya
Het is afgeleid van bovenstaande fatwa, dat een moslim die festivals en feesten van ongelovigen zoals Kerstmis dag of nacht of hun Pasen en andere feestdagen imiteert, een ongelovige zal worden.
Het is shirk (afgoderij) hulp te verwachten van de afgoden, beelden en priesters om zich te ontdoen van een ziekte, wat een wijdverbreide praktijk onder moslims is tegenwoordig. Het is ongeloof te vragen aan de afgoden en standbeelden voor wat men nodig heeft.
Allah Ta’ālā openbaart:
يَا أَيُّهَا ٱلَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَأُوْلِي ٱلأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى ٱللَّهِ وَٱلرَّسُولِ إِن كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلْيَوْمِ ٱلآخِرِ ذٰلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلاً
“O, gij die gelooft, gehoorzaamt Allah en Zijn boodschapper en degenen, die onder u gezag hebben. En indien gij over iets twist, verwijst het naar Allah en Zijn boodschapper, als gij gelooft in Allah en de laatste Dag. Dit is beter en uiteindelijk het beste.” Soera an-Nisā (de vrouwen), H4 vers 59
Tafsir al-Jalālayn: “O, gij die gelooft, gehoorzaamt Allah en gehoorzaamt de Boodschapper ﷺ en de gezagsdragers onder u, dat wil zeggen, heersers, wanneer ze beveel je aan Allah en Zijn boodschapper ﷺ te gehoorzamen. Mocht u twisten, oneens, over alles, verwijst het naar Allah, dat is Zijn Boek, en de boodschapper, terwijl hij leeft, en daarna [verwijzen] om zijn Soenna: met andere woorden, onderzoekt deze [geschillen] met betrekking tot deze twee [bronnen: Heilige Qur’ān en Ahadīth], als je gelooft in Allah en de Laatste Dag; dat de verwijzing naar de twee [bronnen], is het beter voor je dan ruzie of [vast te houden aan] persoonlijke adviezen, en meer uitstekend in interpretatie, op het einde.”
De meeste vrouwen, het feit niet wetende, raken verstrikt in deze Satan’s val. Verwacht hulp van een aantal afgodsnamen van geen betekenis, ze willen zich ontdoen van problemen door middel van hen. Er zijn zeer weinig vrouwen die aan deze hinder kan ontsnappen en die niet een van de tekenen van ongeloof doen. Het meedoen aan de festivaldagen van hindoes [en de kerst nachten en Pasen dagen die Christenen respecteren] en hun gewoonten imiteren op die dagen. Het veroorzaakt allemaal ongeloof!
Op de festivaldagen van ongelovigen gedragen de onwetende moslims, vooral de vrouwen, zich zoals ongelovigen het doen en denken. Op die festivaldagen sturen moslims geschenken aan elkaar zoals ongelovigen het doen op die dagen; zij ornamenten hun meubels en maaltijd tafels als ongelovigen. Ze onderscheiden die avonden uit andere nachten. Al deze activiteiten zijn shirk, dus ongeloof.
Allah Ta’ālā verklaart
مَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِهِ إِلاَّ أَسْمَآءً سَمَّيْتُمُوهَآ أَنتُمْ وَآبَآؤُكُمْ مَّآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِنِ ٱلْحُكْمُ إِلاَّ للَّهِ أَمَرَ أَلاَّ تَعْبُدُوۤاْ إِلاَّ إِيَّاهُ ذٰلِكَ ٱلدِّينُ ٱلْقَيِّمُ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ ٱلنَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ
“Gij aanbidt naast Allah niets, dan ijdele namen die je hebt uitgedacht, jij en uw vaderen; Allah heeft daar geen gezag voor neergezonden. De beslissing berust bij Allah alleen. Hij heeft bevolen dat je naast Hem niets zult aanbidden. Dit is de juiste godsdienst, maar de meeste mensen beseffen het niet.” Soera Yusuf, H12, vers 40
Nieuwjaar
Muharram nacht is de eerste nacht van de maand Muharram en het begin van het Nieuwjaar van de moslims, dat wil zeggen van de Hijri jaar (H).
Ongelovigen vieren Kerstmis op de eerste avond van januari, dat is de dag van hun nieuwe jaar. Zij begaan de acties van ongeloof onder bevel van de christelijke religie. Zij aanbidden op die avond. En, moslims feliciteren ook op hun nieuwe jaar dag en nacht elkaar door of het uitwisselen van wenskaarten. Ze bezoeken elkaar geef aan elkaar geschenken. Ze vieren de Nieuwjaar met tijdschriften en kranten. Ze sturen hun gebeden, zodat het nieuwe jaar gunstig en voorspoedig voor hen en voor alle moslims zal zijn. Ze bezoeken hun ouders en de Schriftgeleerden bij hun huizen en krijgen hun zegeningen. Op die dag trekken ze zetten nieuwe kleding aan alsof het een dag van ied is. Ze geven aalmoezen aan de armen.
Besluit
Imam Muhammad Ghazālī, Imam Ahmad Rabbāni en vele andere islamitische superieuren studeerden de Griekse filosofie, arresteerde het in stukken en onthulde hoe onwetend, dom en agnostisch die filosofen waren.
De christenen vieren moslim feestdagen niet. En, moslims hebben een heilige leven en dienen dus in geen enkele vorm mee te doen aan feestelijkheden van niet-moslims.
[1] De stad Nicea werd rond 310 v. Chr. gesticht door Antigonus I Monophthalmus die de stad Antigoneia noemde. (bron: Wikipedia)
[2] Mohammed Birghiewie Bey zijn vader is Ali. Hij werd geboren in Balikesir (is in de Marmara regio van Turkije) in 928 en stierf aan de pest in 981 H. Zijn waardevolle boeken zijn Birghiw-e-Wasiyyet-Namis-e-Sharhi, Tariqat, Awamil, ‘Izhar en anderen.
[3] Dat wil zeggen twee touwen die elkaar snijden waardoor rechte hoeken ontstaan.
[4] Dat wil zeggen zijn verjaardag.
[5] Bewerkt in 1333 H (1915)
[6] Dag van het Perzische nieuwe jaar valt op 22 maart.