Een aanmoediging voor de moslims om militaire training te krijgen door in militaire dienst te treden, een aanleiding van de gebeurtenissen in zionistenland Israël.
Inleiding
Deze uitgave is de derde in de reeks van oorlog die ik schrijf voor het algemeen Nederlandstalig volk. Deze uitgave is een aanmoediging voor de moslim jongens om militaire training te krijgen door in militaire dienst te treden. Zelf wilde ik in 1978 in de Nederlandse militaire dienst treden en meteen de opleiding onderofficier volgen, maar kreeg een brief dat ik niet hoefde te komen omdat het jaar waarin ik geboren was al veel mannen in dienst getreden waren. Dus regelde mijn wijlen vader in 1978 een baan voor mij bij de grootste gemeente van Nederland waar ik 39 jaar had gewerkt. In 2008 werd ik Chief Information Security Officer (CISO) bij de gemeente en werd gevraagd om ook de voorzitter te worden van het Platform van 52 IT-Security en Privacy Officers van de gemeente. Deze rol als voorzitter heb ik negen jaar bekleed. Het belang van security en privacy was het veilig stellen van het ICT-park van de gemeente. Belangrijke objecten waren onder andere waternet, havenbedrijf, infrastructuur en overheidsgebouwen.
Na mijn werkperiode bij de gemeente verzorgde ik in opdracht een masterclass IT-security voor de marine van Nederland. De mariniers vertelden aan mij dat bij de marine 3500 ICT-medewerkers werken in de onderzeeërs, fregatten, enzovoorts. Deze informatie moesten zij mij niet vertellen doceerde ik, omdat voor oorlog strategieën deze data interessant is voor het vreemd vermogen. IT-security gaat niet alleen over de beveiliging van de digitale uitrusting, maar ook over fysieke beveiliging en personen beveiliging.
In 2003 ging in ik aan de Miami University Business School specialiseren Executive MBA Corporate Governance en Strategic Management. Voor het laatste vakgebied moest ik onderzoek doen naar business controls bij Embraer Air, de op Boeing na, grootste vliegtuigbouwer en vooral oorlogsmateriaal zoals helikopters, tanks, enz. Daar werd duidelijk dat de autoriteiten strategisch 20 jaar verder keken, ik zag vliegtuigen prototypes die nog niet zijn gelanceerd.
De moslim jongens in Nederland zouden in dienst moeten treden van de Nederlandse defensie om trainingen te ondergaan in oorlogvoering. Er is op dit moment (mei 2021) een enorm tekort aan manschappen.
Ter aanmoediging schrijf ik dit boek met enkele leiderschapskwaliteiten uit het leven van generaals van de prille tijd van de islam. Het waren onder andere Khālid bin Walid, Abu ‘Ubaidah bin Al-Jarrah, Sa’d bin Waqās, ‘Amr bin Al-‘As, Usāmah bin Zaid, Sultan Salāh-ud-Din Ayubi, Sheer Shā Suri, Mohammed bin Kāsim, Tariq bin Zyād, (radi Allāhu anhum).
Aanmoediging
Wat houdt het in om iemand aan te moedigen?
Om steun, vertrouwen of hoop te geven. De generaal probeerde de troepen aan te moedigen, maar je moet hem niet aanmoedigen tot buitensporigheid. Allāh Ta’ālā houdt niet van grensoverschrijders.
Allāh Ta’ālā openbaart
مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ ٱللَّهِ وَٱلَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّآءُ عَلَى ٱلْكُفَّارِ رُحَمَآءُ بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِّنَ ٱللَّهِ وَرِضْوَاناً سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِّنْ أَثَرِ ٱلسُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِي ٱلتَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي ٱلإِنجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَٱسْتَغْلَظَ فَٱسْتَوَىٰ عَلَىٰ سُوقِهِ يُعْجِبُ ٱلزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ ٱلْكُفَّارَ وَعَدَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْراً عَظِيماً
“Mohamed is de boodschapper van Allāh. En zij, die met hem zijn, zijn hard tegen de ongelovigen en zachtmoedig onder elkander. Gij ziet hen zich buigen en neerwerpen [in gebed], Allāh’s genade en Zijn welbehagen zoekende op hun aangezicht zijn de sporen van het zich ter aarde werpen. Dit is hun beschrijving in de Torah. En hun beschrijving in het Evangelie is als het zaad van koren, dat zijn scheut uitspruit, en dien versterkt, waardoor zij dik wordt en op eigen stengel komt te staan, tot vreugde der zaaiers en woede der ongelovigen. Allāh heeft aan de gelovigen die goede werken doen, vergiffenis en een grote beloning beloofd.” Surah al-Fath (de overwinning), H48, vers 29
Ibn Kathīr verklaart in zijn tafsir dat Imām Ahmed had opgetekend van Abdullah bin Mughaffal (radi Allāhu anhu) die vertelde dat de Profeet Mohammed ﷺ Surah Al-Fath reciteerde op de (dag) van de verovering van Mekka, rijdend op zijn kameel. Hij reciteerde het in een vibrerende en aangename toon.
Deze eervolle Surah al-Fath (de overwinning) werd geopenbaard nadat de Profeet Mohammed ﷺ teruggekeerd was uit het gebied van Al-Hudaybiyyah, in de loop van de maand van Dhū’l-Qa’da, in het zesde jaar van Hijrah. Dit is toen de afgodendienaars hem verhinderden om Masjid Al-Haram te bereiken voor de Umrah. Ze stopten de Profeet Mohammed ﷺ in die tijd om Mekka te bereiken, maar waren toen vatbaar voor vredesonderhandelingen. Een vredesverdrag was uitgevoerd waarin werd bepaald dat de Boodschapper ﷺ dit jaar (6e Hijri) zou terugkeren en dan het jaar daarop mocht terugkomen voor Umrah. De Boodschapper ﷺ was het daarmee eens. Sommige metgezellen (radi Allāhu anhum) hadden echter een hekel aan deze termen, inclusief Umar bin Al-Khattāb, zoals we zullen noemen in detail, zo Allāh Ta’ālā het wil, terwijl hij deze Surah uitlegt. Nadat de Boodschapper ﷺ zijn offerdieren in het gebied had geslacht waar hij werd tegengehouden en terugging naar Al-Medina, onthulde Allāh Ta’ālā deze Surah en meest geëerde waarover wat gebeurde tussen hem ﷺ en de afgodendienaars. Allāh Ta’ālā verklaarde het vredesverdrag van Al-Hudaybiyyah als manifest van overwinning, vanwege de voordelen die vrede en het goede zouden brengen als resultaten die er wel uit voortkwamen. Abdullah bin Mas’ud en andere metgezellen zeiden: “Je beschouwt de verovering van Mekka als Al-Fath, terwijl voor ons Al-Fath het verdrag is dat wordt gevoerd bij Al-Hudaybiyyah. Jābir bin Abdullah zei: ‘Wij beschouwden Al-Fath alleen als de dag van Hudaybiyyah’!”
Imām Al-Bukhārī schreef dat Al-Bara (bin Azib) zei: “Je beschouwt Al-Fath als de verovering van Mekka, wat inderdaad een overwinning was. We beschouwen Al-Fath echter als de belofte van Ar-Rizwān op de Dag van Al-Hudaybiyyah. Toen waren wij met 1400 bij de Profeet Mohammed ﷺ. Al-Hudaybiyyah had een bron, waarvan wij het water hebben geconsumeerd, zonder er een druppel water in achter te laten. Toen het nieuws van wat er was gebeurd de Boodschapper ﷺ bereikte kwam hij naar ons toe en ging op de rand van de put zitten. Toen vroeg hij om een emmer water te krijgen en te gebruiken het voor woezoe (wassing). Hij spoelde vervolgens zijn mond daarmee en riep Allāh Ta’ālā aan en goot dat water in de put. Kort daarna voorzag die bron ons, evenals onze dieren, van voldoende water in elke hoeveelheid die wij maar wilden.”
Imām Ahmed heeft opgetekend dat Umar bin Al-Khattāb (radi Allāhu anhuma) zei: “Wij waren met de Boodschapper ﷺ op reis, en ik vroeg hem drie keer over een kwestie, maar hij antwoordde niet. Dus ik zei tegen mezelf: ‘Moge je moeder jouw verliezen, o zoon van Al-Khattāb! Je was koppig om je vraag drie keer te herhalen aan de Boodschapper ﷺ, elke keer reageerde hij niet op je.’ Dus ik klom op mijn dier, mijn kameel, en ging vooruit uit angst dat een deel van de Heilige Qur’ān in mijn geval zou kunnen worden onthuld. Plots hoorde ik iemand roepen: ‘O Umar!’ Dus ik ging naar de Boodschapper ﷺ terwijl ik vreesde dat een deel van de Heilige Qur’ān over mij werd onthuld. De Profeet Mohammed ﷺ zei: “Gisteravond werd mij een Surah geopenbaard dat mij dierbaarder is dan dit leven en alles wat het bevat: ‘Voorwaar, Wij hebben u een duidelijke overwinning geschonken. Dat Allāh u uw zonden uit het verleden moge vergeven en van de toekomst.”
Al-Bukhārī, At-Tirmīzī en An-Nasā’ī verzamelden deze Hadith uit verschillende overleveringsketens via Malik (radi Allāhu anhum).
Oorlog in termen van islamitisch internationaal recht
In zijn key note vertelde prof. dr. Maurits S. Berger[1], LLM van Leiden University over zijn inzicht met betrekking tot oorlog en de internationale wetgeving: “Nog niet zo lang geleden werd mij gevraagd om het artikel over islamitisch internationaal recht te schrijven voor de Oxford Encyclopedia of International Law. Fluitje van een cent, dacht ik: categoriseer maar de onderwerpen, en maak een lijst van de belangrijkste auteurs. Maar het bleek een verbijsterende oefening te zijn. Zoveel verschillende benaderingen, zoveel agenda’s, zowel verborgen als open, zoveel meningen, zoveel allerlei uitkomsten! Ik kreeg de sterke indruk dat geleerden meer praten over islamitisch internationaal recht in termen van wat het zou moeten zijn, of wat ze willen dat het is, dan wat het is. En met die laatste opmerking bedoel ik niet de typische theorie van een rechtssysteem genaamd islamitisch internationaal recht. Nee, ik bedoel internationaal recht zoals weerspiegeld in de praktijk van zijn spelers.
In deze lezing zal ik een oproep doen voor de studie van islamitisch internationaal recht, niet als een statisch rechtssysteem, maar als een systeem dat zich in de praktijk ontwikkelt. En door dat te doen, de vraag in hoeverre deze rechtstak op zichzelf als specifiek kan worden beschouwd recht en verdient het bijvoeglijk naamwoord ‘islamitisch’, zal te zijner tijd worden beantwoord.”
Oorlog voeren in tijden van harj (verwarring, tumult, opruiing, problemen, verlies, nadeel, schade, letsel, ongemak, overlast, onderbreking, belemmering, obstakel, vertraging, enz.) is wettig voor door de regering aangestelde krijgsdiensten, omdat deze aan wet- en regelgeving zijn gebonden en niet om in de wilde weg te gaan schieten en bombarderen.
Allāh Ta’ālā openbaart
ٱلَّذِينَ آمَنُواْ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يُقَٰتِلُونَ فِي سَبِيلِ ٱلطَّٰغُوتِ فَقَٰتِلُوۤاْ أَوْلِيَاءَ ٱلشَّيْطَٰنِ إِنَّ كَيْدَ ٱلشَّيْطَٰنِ كَانَ ضَعِيفاً
“Zij die geloven, strijden voor de zaak van Allāh, maar de ongelovigen strijden voor de zaak van de boze. Strijdt daarom tegen de vrienden van Satan; voorzeker, Satan’s plan is zwak.” Surah an-Nisā (de vrouwen), H4, vers 76
أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُواْ وَإِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ
“Toestemming om te vechten is gegeven aan degenen tegen wie gevochten wordt, omdat hun onrecht is aangedaan, voorzeker Allāh heeft de Macht hen bij te staan.” Surah Hajj (de pelgrimstocht), H22, vers 39
Palestina versus Israël
Dit wat afgelopen week gebeurde in Palestina is rechtmatig optreden tegen de Satan Benjamin Netanyahu, die als dictator president werd wat onrechtmatig is en de hele kuffār (ongelovigen) regeringen hem daarin steunden. Toen de kuffār zag dat het nu menens wordt dat moslim regeringsleiders Palestina gaan helpen met macht en vuurwapen klauterde de westerse regeringen als een wezel terug door de hun framasson Netanyahu op het maatje te roepen.
In Carengie Europe[2] staat: “Trump keerde het beleid van Obama volledig om, en radicaal. Met zijn schoonzoon, Jared Kushner, die een cruciale rol speelde in de regio, vernietigde Trump decennia van Amerikaans beleid door de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem te verplaatsen. Tot grote vreugde van Jeruzalem en Riyad liep Trump in mei 2018 weg van de JCPOA. Hij steunde het besluit van Mohammad bin Salman, de Saoedische kroonprins, om militair in te grijpen in Jemen, waar een oorlog een schokkende humanitaire ramp heeft veroorzaakt. Trump speelde de rol van Bin Salman bij de moord op de Saoedische journalist en criticus Jamal Khashoggi in oktober 2018 af. Al met al heeft het beleid van Trump ten aanzien van Iran de geostrategische invloed van Saoedi-Arabië in de regio nieuw leven ingeblazen en Israël gerustgesteld. Ze hebben ook de Europeanen machteloos achtergelaten. Diplomatieke inspanningen van Europese leiders zijn mislukt, ook al weten die leiders dat het conflict tussen Washington en Teheran kan escaleren tot een militaire confrontatie. De Straat van Hormuz is nu zeer kwetsbaar. Een vijfde van de olievoorraad in de wereld wordt via dit deel van de Golf vervoerd. De aanval van 13 juni 2019 op twee tankers in de zeestraat – een incident dat Washington de schuld van Iran en Teheran ontkende – zou een katalysator moeten zijn voor diplomatie. Maar Europese leiders zijn jammerlijk slecht voorbereid om een rol te spelen in het Midden-Oosten. Hun ondubbelzinnige steun aan de Iran-deal is bekritiseerd door Israël. Hun rol bij het bemiddelen bij het beëindigen van het Israëlisch-Palestijnse conflict is somber geweest. Wat betreft de oorlog in Syrië, de Europeanen hebben geen diplomatieke strategie gehad – niet dat andere landen er op zouden kunnen bogen. En ze zijn niet in staat om de militaire campagne van Saoedi-Arabië in Jemen te beteugelen of een rol te spelen in Libië.”
Joden, gesteund en aangemoedigd door de Britten, waren van plan een Joodse Staat te vestigen op Palestijns grondgebied. Abdul Hāmid Khan, die verstandig was met hun zionistische activiteiten en aspiraties, was zich daarom terdege bewust van de joodse dreiging in de regio en adviseerde de Palestijnen om het land Palestina niet aan Joden te verkopen. Theodor Hertzel, leider van de Universele Zionistische Organisatie nam Rabbi Moshe Levi mee, bezocht sultan Abdul Hāmid en verzocht om de verkoop van land aan de Joden. Het antwoord van de sultan was dit: “Ik ga het niet doen, geef je een klein stukje land, zelfs als alle staten van de wereld naar mij toe kwamen en naar voren stroomden met alle wereldse schatten. Dit land, dat onze voorouders het leven heeft gekost en dat heeft bewaard gebleven tot op de dag van vandaag, is niet verkoopbaar.”
Hierop werkten de Joden samen met de partij genaamd Union and Progress. Alle kwade krachten op aarde verenigden zich in 1327 H. [1909] tegen de sultan die hem uiteindelijk onttroonden en alle moslims tot wezen maakten. De leiders van de Union and Progress Party vulden de hoogste posities van de Staat met vijanden van de religie en framassons[3] (vrijmetselaars). In feite waren Hayrullah en Musa Kazim, die ze respectievelijk als Shaikh-ul-Islam hadden aangesteld, vrijmetselaars. Ze maakten het land overal bloederig. In de Balkan, Canakkale (Dardanellen), Russisch en Palestijnse oorlogen, die feitelijk werden veroorzaakt door Britse handlangers, en de ‘s werelds grootste gewapende macht opgericht door Abdul Hāmid Khan werd vernietigd door verraderlijk en laaghartig plannen. Ze vermoordden honderdduizenden onschuldige jongeren en bewezen de hunne verraderlijke karakters door het land te ontvluchten in een tijd dat het land behoefte had aan eenheid en bescherming meer dan op enig ander moment.
De naties die hadden samengewerkt met de Britten en de Ottomanen aanvielen op verraderlijke wijze waren nu in zo’n ellendige toestand terechtgekomen, dat het leek alsof ze dat nooit zouden doen en weer gaan genieten van de rust. Ze waren zo berouwvol voor hun wandaden dat ze de Khutbah[4] weer in de naam van de Ottomaanse Khalifah invoerden. Toen eindelijk een Israëlische Staat werd opgericht in Palestina door de Britten, werd het duidelijk hoe waardevol het Ottomaanse bestaan was geweest. De wreedheden die de Palestijnen hebben geleden onder de Israëlieten wreedheid werden gerapporteerd in kranten en getoond in televisieprogramma’s over de hele wereld. De Egyptische minister van Buitenlandse Zaken Ahmed Abdul-Majid legde in 1990 de volgende verklaring af: “Egypte beleefde zijn meest comfortabele en vredige dagen in de tijd van de Ottomanen.”
Zionist
In de Tweede Wereld oorlog stonden de communisten op het punt volledig om te komen, toen ze een laatste wanhopige Britse hulp ontvingen, die hen hielp hun krachten te herwinnen en zich over de hele wereld te verspreiden. In 1917 richtte de Britse premier (1902-1905) James Balfour de zionistische organisatie op, die werkte voor het herstel van een Joodse staat in Palestina, een heilige plaats voor moslims, en de voortdurende steun die door de Britse regering aan deze organisatie werd gegeven, resulteerde in de oprichting van de staat Israël in 1366 H (1947). Het is de Britse regering die de oprichting van de Wahhābi staat in 1351 H (1932) veroorzaakte door het Arabische schiereiland aan de zonen van Saoed te leveren die ze van de Ottomanen op misdadige wijze hadden toegeëigend. Zo hebben ze de grootste slag toegebracht aan de islam. Behalve die verraderlijke vijanden, communisten en vrijmetselaars, maar ook christelijke missionarissen en joodse zionisten proberen de moslimjongeren te misleiden door middel van verzonnen en bedrieglijke artikelen, films, theater, en radio- of televisie uitzendingen. Hiervoor geven ze miljoenen uit. De Ulema van de islam zoals Maulana Shah Ahmed Noorani Siddiqui (Alayhir Rahmah) heeft aan hen allemaal de nodige reacties gegeven en Allāh Ta’ālā religie en de weg naar geluk en verlossing getoond.
Welke strategie inzetten?
Allereerst is het belangrijk de Imān te verstevigen zodat niet gesproken wordt in woorden, maar voor in rechtmatige daden.
De jongemannen van de islam moeten vooral informatie- en communicatie technologieën leren, omdat de wapens en bommen tegenwoordig zijn gemaakt op basis van chipsturing. Door de ICT goed te bestuderen zoals BIOS[5] en programmeren. Door deze kennisdomeinen wordt het mogelijk te hacken. Deze kennis ontbreekt grotendeels in de Arabische landen. Toen ik (Tangali) in de jaren 1990-1993 nog kerndocent Accounting Information Systems was bij Apollo Global USA, een organisatie met half miljoen studenten en een rekencentrum[6] van drie voetbalvelden groot, verscheen een onderzoeksrapport om onderwijs uit te breiden naar het Midden Oosten. Uit onderzoek bleek dat 350 miljoen Arabieren een ontwikkelingsniveau hadden van Mbo. Vind je het dan gek, dat anno 2021 de Arabieren de overmacht niet kunnen verwezenlijken? Anderzijds vernietigen de westerse regeringsleiders de sociale infrastructuur in het Midden Oosten met onrechtmatige inval en oorlog waardoor de jongeren de kans niet krijgen goed en hoger onderwijs te genieten. In 1916 heb ik (Tangali) voor Damascus University hun onderwijsprogramma “A contingent approach: Syrian acceptance of E-Learning” getoetst op kwaliteit en haalbaarheid zodat de gevluchte studenten afstandsonderwijs konden volgen in het buitenland om hun studie af te ronden.
Hazrat Asim bin Thābit (radi Allāhu anhu) zei als strategie: “Wanneer de vijand 100 meter verderop is zullen we onze bogen en pijlen gebruiken, wanneer de vijand dichterbij komt zullen we vechten met onze speren, en wanneer de speren breken zullen wij met de [blote] hand vechten zonder onze zwaarden te gebruiken.” Als wij deze vertaalde citaat nader in ogenschouw nemen, dan kunnen wij van de ahadīth afleiden dat Sahāba-e-Kirām (radi Allāhu anhum) arm waren en dus efficiënt en effectief omgingen met hun wapens.
De Profeet Mohammed ﷺ hoorde wat Hazrat Asim opperde en zei: “Zonder enige twijfel, dit is de manier om een strijd te voeren. Wie wenst deel te nemen aan een strijd moet deze strategie van Asim bin Thābit volgen.”
Deze grote Marshall Commandanten verbeterden en ontwikkelden de strategieën en principes die voor het eerst door de Profeet Mohammed ﷺ werden geïnitieerd. Zij koesterden de dood meer dan het leven en dat overtuigd van de rijkdom van de ware religie. Soms waren de vijandige strijdkrachten tien keer groter dan het moslimleger met superieure wapens, doch vaak waren het de strijdkrachten van de islam die zegevierden. Daarom gaf de Profeet Mohammed ﷺ sommigen van hen de titel van Saifulla (Zwaard van Allāh Ta’ālā) en de titel van Leeuw van Allāh Ta’ālā. Na de dood van de Profeet Mohammed ﷺ verspreidde het rijk van de islam zich over een gebied van duizend vierkante mijl.
Wanneer men het islamitische gebied bestudeert dat het leven van Profeet Mohammed ﷺ overspant vanuit de invalshoek van verovering en bezetting van land, verbaast het hoe zij organisatie & management en staatsadministratie vorm gaven. elke fase en stap lijkt te zijn gemodelleerd volgens een goed gedefinieerd, uitgebreid en goed doordacht plan wat betekende:
- Stabiliteit van de veroverde landen.
- Moreel en godsdienstige onderwijs voor de veroverde mensen.
- Opleiding van de managers en medewerkers in moraal intellect opzicht en vaardigheden.
- Poging om de grenzen van het islamitische rijk uit te breiden door militaire experts op te leiden.
De trainingen waren moreel, intellectueel en technisch en werd ook niet verwaarloosd, dus permanente educatie. Onder hun leiding dwong het islamitische leger zich in alle richtingen naar nieuwegebieden; dit waren fundamentele, innovatieve en revolutionaire stappen die resulteerden in verbazingwekkend bestuur. Als resultaat binnen de korte periode van 15 jaar na het overlijden van de Profeet Mohammed ﷺ kwamen de meeste gebieden van de twee grote continenten Azië en Afrika onder de controle van de moslims.
De menselijke natuur en de basisstrategieën van oorlog veranderen normaal gesproken niet, het is om deze reden dat er waardevolle lessen kunnen worden getrokken, zelfs uit de gevechten terug in de oude geschiedenis. Met dit doel voor ogen worden biografische schetsen van deze grote generaals van de beginjaren van de islam gepresenteerd in geschiedenis boeken; hun ongelooflijke en buitengewone militaire prestaties hebben vele glorieuze en gouden hoofdstukken toegevoegd aan de geschiedenis van de mensheid.
Ongetwijfeld, die grote persoonlijkheden werden opgeleid door de grootste commandant van Arabië en het Westen, de Sultan van Medina, de Profeet Mohammed ﷺ die hen transformeerde door zijn persoonlijk contact met zijn stralende persoonlijkheid. Hun ogen zijn getuige van zijn grootheid, die de toegang van hun harten, zielen en hun bestaan was geworden. De enige betekenis en het doel van hun leven was om martelaarschap omwille van de islam te bereiken.
Kwaliteiten van een moslim generaal
De kwaliteiten van uitmuntendheid die essentieel zijn voor een moslim generaal in het bestand van oorlogvoering zijn onder andere:
- Echte vasthoudend en stevige Imān
- Waardige persoonlijkheid
- Dapper en moedig
- Standvastig en vastberaden van doel
- Wilskracht en vermogen om uit te voeren
- Charismatische en magnetische persoonlijkheid
- Welsprekend
- Goed uitgerust
- Vrijgevigheid en vrijzinnigheid
- Een gevoel van rechtvaardigheid en fair play
Laten we iets dieper ingaan op de betekenis en het belang van deze kwaliteiten.
Echte vasthoudend en stevige Imān
Het is van essentieel belang dat militairen een echt en vast geloof hebben om leiding te geven aan en politieke missionaire sferen. Sterk stevig en solide geloof laat een blijvende en diepe invloed op de persoonlijkheid achter. Dit is een fundamentele deugd die het hart versterkt met dapperheid, moed en een totaal gebrek aan angst en ambitie zodat het leger kostbare overwinning, glorie van obstakels en het verslaan van intelligentie en wijsheid nooit uit balans worden gebracht. In gevechtsstrijd of geconfronteerd met glorieuze triomf of vernederende nederlaag, neemt alleen dat leger een evenwichtig gezichtspunt en werkwijze aan, heeft het juiste geloof en het juiste perspectief. Het is vaak gezien in de materiële geschiedenis dat het zegevierende leger en het algemene verlies van alle gevoel en totaal verlies van proportie bedwelmd met het succes. Burgers worden gedood, vrouwen worden verkracht en de menselijke waardigheid wordt beledigd en verraden. Het sociale systeem van het veroverde gebied wordt op zijn kop gezet, en de sociale en moraal waarden worden uitgehold en vernietigd. Daarentegen, de moslim generaals beschouwen overwinning met bescheidenheid en nederigheid als een zegen en gave van Allāh Ta’ālā. Deze houding is uitsluitend te wijten aan vertrouwen, geloof en het juiste gevoel van waarden.
Toen de Profeet Mohammed ﷺ Makkah triomfantelijk binnenging, nadat hij het had bezworen, hing zijn hoofd laag op de bult van zijn paard in dank naar Allāh Ta’ālā, zijn Schepper. Hij verklaarde universele amnestie met alle mensen van Mekka. Evenzo probeert een succesvolle generaal die in oorlog met obstakels wordt geconfronteerd, een ongunstige aandoening in plaats van hart te verliezen en dichter bij Allāh Ta’ālā te komen. Hij wordt geconfronteerd met alle situaties met dapperheid en moed. Deze competentie en bekwaamheid wordt gedragen door een zelfverzekerde afhankelijkheid van onvolmaaktheid, een absoluut vertrouwen in Allāh Ta’ālā. Dit is de reden waarom de winst in plaats van het verliezen van hoop en ramp bij de slag van Uhud de gewonde Mujahidīn recht tot aan Hamra Al-Assad in hete achtervolging waren van de Quraysh zonder hen de kans te geven om zich om te draaien en Al-Medina binnen te gaan om hun succes te vieren.
Waardige persoonlijkheid
Niemand had de moed om de Profeet Mohammed ﷺ in de ogen aan te kijken. Toen hij sprak, was het effect bijna alsof de geadresseerde geïntrigeerd was en niet kon bewegen. Er is geen parallel in de geschiedenis van een persoon die een dergelijke reactie oproept. Hij werd gerespecteerd vereerd en geïnspireerd door ontzag en liefde.
Amir-ul-Mu’minin Umar Farooq had zo’n waardig gevoel en was zo ontzagwekkend dat mensen nerveus waren om met hem te praten. Sommige van de metgezellen vertelden Abdur Rahmān bin Auf (radi Allāhu anhum) dat ze bang waren om met de Amir-ul-Mu’minin te praten, en dat hij een zachtere houding moest aannemen. Toen hij hiervan op de hoogte kwam, deed hij smeekbede tot Allāh Ta’ālā: “O Allāh Ta’ālā, verhoog mijn waardigheid van dag tot dag, zodat ik misschien beter in staat kan zijn om Uw boodschap te verspreiden.”
Er zijn voorbeelden in de samenleving waar een man erg sterk kan lijken, maar helaas een waardige persoonlijke aanwezigheid mist. Heeft hij absoluut geen waarde of verdienste in de genegenheid van mensen? Het is essentieel voor moslim generaals om een zeer waardige en ontzagwekkende identiteit te hebben; anders kan hij zijn taken en verantwoordelijkheden van leiderschap niet tot in perfectie vervullen, maar zelfs niet in de nabijheid van perfectie komen. De Profeet Mohammed ﷺ zei: “Mij is zo’n majesteit en waardigheid verleend dat de vijand die van mij verwijderd is [in termen van reisafstand] begint te trillen wanneer hij mijn naam hoort.”
Dapper en moedig
Alleen die persoon kan de verantwoordelijkheden van leiderschap in een oorlog vervullen die de personificatie van moed, durf heeft en onbevreesd is. Wanneer de omstandigheden in de oorlog uiterst ongunstig zijn, kan alleen een gedurfde, onverschrokken man ze overwinnen en beheersen. Hazrat Ali (radi Allāhu anhu) zei dat toen een kritische houding in de strijd aangenomen moest worden, ze keken naar de gedurfde en zelfverzekerde houding van de Profeet Mohammed ﷺ om moedig te worden. Wanneer de gevechten zeer intens waren, toonde hij buitengewone moed en lef en bewoog hij zich zo dicht mogelijk naar de vijand, en probeerde hem te overweldigen. Al zijn Mujahidīn kregen dan de moed en streefden zijn voorbeeld te volgen.
Toen Khalid bin Wālid (radi Allāhu anhu) naar de strijd ging om de Romeinse generaal onder ogen te zien, besefte hij dat zijn paard zwakker was in vergelijking met die van de vijand. De Romein wilde natuurlijk optimaal gebruik maken van de situatie. Khalid bin Wālid (radi Allāhu anhu) bedacht een oplossing en deed een zeer gedurfde tegenzet. Hij sprong van zijn paard en sloeg krachtig met zijn zwaard op de been van het Romeinenpaard. Het been brak en hij viel op de grond, ook zijn ruiter viel aan de voeten van Khalid bin Wālid die in flits zijn nek afsneed. Nadat hij van zijn vijand af was, ging hij rustig zitten en nuttigde daar zijn maaltijd.
Standvastig en vastberaden van doel
In de arena van de oorlog houden de gewone soldaat en het leger hun moraal hoog en zijn moedig zolang hun generaal een standvastige en vastberaden houding aanneemt. Zodra de generaal aarzeling of besluiteloosheid toont, begint ook het leger te wankelen. Wanneer de vijand intense druk uitoefent, dan is het de primaire een belangrijkste plicht van de generaal om niet alleen de formatie op te bouwen, maar om het moreel van zijn mannen in stand te houden. Alleen dan kan de generaal voldoen aan de plicht in de beste mate consequent resoluut, standvastig, onverschrokken en braaf te zijn. Tijdens de slag bij Hunayn, toen het leger uiteenviel door de druk die de vijand uitoefende, zei de Profeet Mohammed ﷺ: “Ik ben de ware Profeet, het is geen leugen, en ik ben de zoon van Abdul Mutalib.”
De Heilige Qur’ān geeft een gouden principe over hoe het ontwikkelen van deze onschatbare kwaliteit van standvastigheid en de resoluut.
Allāh Ta’ālā openbaart
يٰأَيُّهَا ٱلَّذِينَ آمَنُوۤاْ إِن تَنصُرُواْ ٱللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ
“Gij, die gelooft, indien gij de zaak van Allāh steunt zal Hij u helpen en standvastig doen blijven.” Surah Mohammed ﷺ, H47, vers 7
يٰأَيُّهَا ٱلَّذِينَ آمَنُوۤاْ إِذَا لَقِيتُمْ فِئَةً فَٱثْبُتُواْ وَٱذْكُرُواْ ٱللَّهَ كَثِيراً لَّعَلَّكُمْ تُفْلَحُونَ
“O, gij die gelooft, blijft standvastig wanneer gij een leger [van ongelovigen] ontmoet en gedenkt Allāh vaak, opdat gij moogt slagen.” Surah al-Anfāl (de oorlogsbuit), H8, vers 45
In deze ayāh in Surah al-Anfāl zijn de blijde boodschap gegeven dat wanneer je je verzet tegen de vijand stevigheid en vastberadenheid moet worden getoond, en Allāh Ta’ālā allen tijde moet worden herinnerd en aangeroepen. Dit vermenigvuldigt de kans op succes. Stevigheid van doel en herinnering aan Allāh Ta’ālā zijn erg belangrijk voor een moslim generaal.
Wilskracht en vermogen om uit te voeren
Elke succesvolle generaal moet een sterke wil hebben en bekwaam zijn om zijn orders uit te laten voeren. Als hij dit vermogen niet heeft, zal hij geen recht kunnen doen aan zijn plan. Een generaal zal resoluut en vrij zijn in het nemen van een besluit en ook in het moedig uitvoeren ervan. Als een generaal onbekwaam is, zal hij niet in staat zijn om de controle over de veranderende omstandigheden op het slagveld aan te kunnen. Er zijn veel van dergelijke voorbeelden in de geschiedenis waarin een persoon onthouding uitoefent, veel vertrouwen heeft in een angst voor Allāh Ta’ālā, maar geen zelfvertrouwen, wilskracht en het element van stevigheid in de actieve uitvoering heeft van een goed doordachte strategie. Dus, theoretische planning op zich heeft geen zin, tenzij er praktische toepassing is. Een generaal moet de mogelijkheid hebben om de wilskracht te plannen om stevig te beslissen, en vervolgens het plan uit te voeren. Een persoon die al deze drie kwaliteiten niet heeft, kan geen succesvolle generaal zijn op welk gebied dan ook sociaal, politiek of militair.
Allāh Ta’ālā openbaart
فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ ٱللَّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنْتَ فَظّاً غَلِيظَ ٱلْقَلْبِ لاَنْفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ فَٱعْفُ عَنْهُمْ وَٱسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي ٱلأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى ٱللَّهِ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلْمُتَوَكِّلِينَ
“Door de barmhartigheid van Allāh bent gij [de Profeet] zachtmoedig jegens hen [gelovigen]; als u ruw en hardvochtig was geweest zouden zij zich zeker uit uw omgeving hebben verwijderd. Vergeef hen daarom en vraag voor hen vergiffenis en raadpleeg hen in belangrijke zaken en wanneer u vastbesloten bent, leg dan uw vertrouwen in Allāh. Voorzeker, Allāh heeft degenen lief die vertrouwen in Hem hebben.” Surah al-Imrān (het huis van Profeet Imrān), H3, vers 159
Charismatische en magnetische persoonlijkheid
In sociale interactie spelen slimheid en kleding, goede manieren en een zekere elegantie van stijl een zeer positieve rol bij het winnen van mensen. In deze context, als men de persoonlijke gewoonten van de Profeet Mohammed ﷺ bestudeert, ziet men hoe bijzonder hij was als het ging om persoonlijke hygiëne, netheid en de schoonheid. Realiseer je dat wanneer hij een straat bewandelde hij een aura van parfum achter zich had gelaten. Wanneer hij delegaties ontmoette, maakte hij er een punt van om zich goed te kleden. Dus, naast het feit dat een generaal cultureel en goed gemanierd is, moet hij ook een stevige lichaamsbouw hebben zoals het geval was van de Profeet Mohammed ﷺ.
Allāh Ta’ālā openbaart
وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ ٱللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طَالُوتَ مَلِكاً قَالُوۤاْ أَنَّىٰ يَكُونُ لَهُ ٱلْمُلْكُ عَلَيْنَا وَنَحْنُ أَحَقُّ بِٱلْمُلْكِ مِنْهُ وَلَمْ يُؤْتَ سَعَةً مِّنَ ٱلْمَالِ قَالَ إِنَّ ٱللَّهَ ٱصْطَفَاهُ عَلَيْكُمْ وَزَادَهُ بَسْطَةً فِي ٱلْعِلْمِ وَٱلْجِسْمِ وَٱللَّهُ يُؤْتِي مُلْكَهُ مَن يَشَآءُ وَٱللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
“En hun profeet zei tot hen: ‘Waarlijk, Allāh heeft Talud (Saul) als koning over u aangesteld’. Zij zegden: ‘Hoe kan hij over ons regeren, terwijl wij meer recht op heerschappij hebben dan hij en hem geen overvloed van rijkdommen is gegeven?’ Hij zei: ‘Voorzeker, Allāh heeft hem boven u gekozen en heeft hem overvloedig toegerust met kennis en kracht’. En Allāh geeft Zijn heerschappij aan wie Hij wil en Allāh is Milddadig, Alwetend.” Surah al-Baqarāh (de koe), H2, vers 247
Talud was een knappe lange jongeman van de Bani Israël die werd gekozen om hun koning te zijn, en zijn goede uiterlijk werd beschouwd als een van de basis-kwalificaties voor een heerser. Voor leiderschap in het leger naast de intellectuele bekwaamheid van een persoon, moet ook rekening worden gehouden met zijn fysieke fitheid en uiterlijk.
Welsprekend
Welsprekendheid en oratorische vaardigheden kunnen worden gebruikt om grote invloed uit te oefenen op emoties en gevoelens. Om moed te wekken, om ambities op te wekken en de vurigheid van de Mujahidīn op te wekken om de vijand voor al deze doeleinden ernstig te weren, kan welsprekendheid worden gebruikt met groot effect. Een succesvolle redenaar, door zijn welsprekendheid, kan de loop van de dingen niet veranderen, en kan een vredige omgeving veranderen in een vlammende vulkaan. Een generaal kan met zijn welsprekendheid zijn formatie een brandend verlangen geven om naar de jihad te gaan, en dus gemakkelijk suprematie over de vijand krijgen. Een succesvolle generaal, voordat hij de gevechtsarena betreedt, geeft altijd een vurig en emotioneel geladen toespraak aan zijn leger, wat het vurig verlangen naar jihad wekt, en dit maakt het voor de soldaten veel gemakkelijker om de overwinning te behalen. In militaire scholen worden de officieren uitgekozen om het bevel te voeren, speciaal opgeleid in de vaardigheden van oratorium, z0dat ze deze vaardigheid kunnen gebruiken wanneer dat nodig is. Elke generaal moet dit bekwaamheid bezitten.
Goed toegerust
Elke eeuw in de geschiedenis van de mensheid heeft het vitale belang en de noodzaak erkend, voor het hebben van de beste beschikbare wapens om een groep daarmee toe te rusten. De Profeet Mohammed ﷺ zei: “Voorwaar, de kracht ligt in boogschieten.” Deze verklaring is zelfs vandaag geldig in dit technologisch geavanceerde tijdperk. Of het de napalmbom zijn, de waterstofbom of de atoombom, alle legers moeten daarmee worden ingezet en ingericht, dat is de vaardigheid van rammi[7] waar de Profeet Mohammed ﷺ het over had. Intelligente en alerte naties die de vijand willen verslaan, moeten altijd uitgerust zijn met wijsheid, goed voorbereid en ook goed georganiseerd zijn.
Het verkrijgen van overmacht en kracht kan door het verwerven van kwalitatief oorlogsuitrusting en arsenaal helpt om indruk te maken op de vijand en hem neer te halen. De bevelhebber moet, om recht te doen aan zijn positie, volledige kennis hebben van alle soorten apparatuur en ook ruime ervaring hebben met het gebruik ervan.
Vrijgevigheid en vrijzinnigheid
Een hoofd van een afdeling of instelling moet een gelovige, welwillende en rechtvaardig persoon zijn, dit leidt tot veel goede resultaten. Een gelovige persoon is universeel geliefd en gerespecteerd en dit helpt hem om zijn leidinggevende taken beter uit te voeren. De Profeet Mohammed ﷺ zei: “Een vrijgevig en prachtig persoon staat dichter bij Allāh Ta’ālā, mensen en in het paradijs.” De Profeet Mohammed ﷺ was uiterst genereus en hij zou de portemonnees van de behoeftige zo vullen dat welvaart en welzijn voor het leven van hen werden. Bij deze maar effectieve menselijke aard dat een genereus persoon anderen ten goede zou komen, is meer geliefd en gerespecteerd door anderen. Het is vaak gezien dat een hardnekkige en beklagenswaardige leider zal worden weggestuurd door zijn eigen subordinatie. Tijdens de opleiding van generaals moeten de elementen van mededogen vrijgevigheid en vriendelijkheid worden in het curriculum worden opgenomen en de daaruit voortvloeiende voordelen moeten hen erop worden gewezen. Ze zullen in staat moeten zijn om ten volle te profiteren van zijn grote kwaliteit in het praktische leven en een prominente rol spelen op het slagveld, en in hun militaire leven.
Een gevoel van rechtvaardigheid en fair play
Ieder mens zou zijn levensstijl mooi moeten sieren. Als alle mensen zich rechtvaardig en goed gedragen, zal de samenleving worden getransformeerd en zal vrede en rust zegevieren. Vooral het hoofd van een instelling zou alle zaken onder zijn bewind met judicatuur moeten voeren. Als hij oneerlijk is, zal hij grote wrok en haat opwekken. En dit zal zijn praktische leven beïnvloeden.
Allāh Ta’ālā openbaart
يَا أَيُّهَآ ٱلَّذِينَ آمَنُواْ كُونُواْ قَوَّامِينَ للَّهِ شُهَدَآءَ بِٱلْقِسْطِ وَلاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَىۤ أَلاَّ تَعْدِلُواْ ٱعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ إِنَّ ٱللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ
“O, gij die gelooft, weest oprecht voor Allāh en getuigt met rechtvaardigheid. En laat de vijandschap van een volk u niet aansporen, om onrechtvaardig te handelen. Weest rechtvaardig, dat is dichter bij de vroomheid en vreest Allāh, voorzeker, Allāh is op de hoogte van hetgeen gij doet.” Surah al-Mā’idah (de tafel), H5, vers 8
Generaal Khālid bin Walid onder de Sahāba-e-Kirām
Een sterke en stevige lichaamsbouw, lange gestalte, brede schouders, waardig met een adelaarsoog, met een briljant intellect, nobele gedachten en stevige vastberadenheid, dit was de grote persoonlijkheid van Khalid bin Walid (radi Allāhu anhu), één van de grootste krijgers en bevelhebbers van het islamitische leger. Toen de kuffār (ongelovigen) de naam van deze onverschrokken man hoorde, werden ze geschokt door een vreselijke en beschamende paniek, zijn stormachtige aanvallen en overwinningen verbijsterden de wereld en de Profeet Mohammed ﷺ gaf hem de titel van Saifullah (Zwaard van Allāh). Hij wordt in de militaire historie van de wereld erkend als een van de grootste generaals aller tijden. Triomf en overwinningen kusten zijn voeten en zelfs zijn ergste vijanden erkennen zijn militaire expertise. Vanaf zijn vroege jeugd was het heel springlevend, behendig en moedig. Hij was de zoon van het stamhoofd Walid bin Mughirah van de stam Banu Makhzoom, en was de favoriet van iedereen. In zijn jeugd bloeiden de kwaliteiten van strategie en planning tot in perfectie en besloegen ze een benijdenswaardige positie onder de jongeren van Banu Makhzoom. Hij was gezegend met een prachtige sierlijke lichaamsbouw die mensen aantrok en werd gerekend tot de adel. Van de slag van Uhud tot aan de slag van Hudaiba was hij de Leider van het Eskader en bevelhebber van cavalerie. Daarna werd hij bestraald door zijn geloof in de islam. Het verhaal van zijn bekering tot de islam maakt interessante lezers.
Khalid bin Walid drukte zijn intentie uit aan Usman bin Talhah (radi Allāhu anhuma) die aanmerkelijk toestemde om hem te vergezellen, en met een vurig verlangen om de aanwezigheid van de Profeet Mohammed ﷺ te bereiken, begon hij met de reis. Onderweg ontmoetten ze ‘Amr bin Aas (radi Allāhu anhu). Hij vroeg hen waar ze heen gingen en hij zei dat hij op weg was om de Profeet Mohammed ﷺ te ontmoeten in Al-Medina terwijl hij van plan was om Allāh Ta’ālā en de islam te trouw te zijn. De Profeet Mohammed ﷺ verzekerde hem in zachte en meelevende tonen dat alles wat hij als ongelovige in zijn dagen van onwetendheid had gedaan, automatisch zou worden gewist. Khalid (radi Allāhu anhu) reageerde met een verzoek dat nog steeds hij de Profeet Mohammed ﷺ vraagt om smeekbeden aan Allāh Ta’ālā voor hem aan te bieden. De Profeet Mohammed ﷺ deed du’ā tot Allāh Ta’ālā en vroeg Hem om Khalid al zijn zonden te vergeven, en om genade met hem te hebben voor zijn twijfel daar Hij Vergevingsgezind en Genereus is.
Khalid was niet alleen triomfantelijk, maar hij was ook zeer succesvol en effectief als predikant van de islam en behaalde uitstekende resultaten. In de maand Rabī-ul-Awwal 10 Hijri stuurde de Profeet Mohammed ﷺ Khalid als leider van een groep van 400 metgezellen naar de vallei van Najrān. Hij werd geïnstrueerd om de Banu Harris stam uit te nodigen de islam accepteert. De Profeet Mohammed ﷺ vertelde hem dat als zij de islam zouden aanvaarden, hij daar moest blijven om hen de Heilige Qur’ān en de Sunnah te leren. Als ze de islam afwijzen, moet hij hen de oorlog verklaren. Toen hij Najrān bereikte was het eerste wat hij deed te spreken met de mensen over de islam en hen uit te nodigen om te bekeren tot de islam. Hij zou hen hulp verlenen daar het voor hen beter was de islam te aanvaarden. Als ze dat niet deden, zou geen enkele macht in de wereld hen kunnen redden van schande en eerverlaat. Als ze naar hem luisteren, was er voorspoed voor hen. Zijn toon was zeer overtuigend en krachtig en het leek alsof de vallei werd geslagen in een dump. De mensen van de vallei beefden uit angst voor hun toekomst en allen accepteerden de islam.
[1] HOW ISLAMIC IS ISLAMIC INTERNATIONAL LAW? Prof Dr Maurits S. Berger, LLM Leiden University Keynote lecture in the conference Uses of the Past: Islamic International Law and the Problem of Translation University of Göttingen, 29 June 2018
[2] Judy Dempsey’s Strategic Europe, Europe’s Absence in the Middle East, issue June 26, 2019, the dangerous standoff between Iran and the United States has exposed Europe’s political and strategic weakness and its inability to exert any influence in the region.
[3] Lees ook #217 New World Orde op www.tangali.net
[4] Religieuze welsprekendheden en gelegenheden van prediking worden beschreven als dars (een les) of waa’z (een vermaning), en hun formaten verschillen dienovereenkomstig.
[5] Basic Input Output System. Elke computer van desktop, laptop, auto en bommen bevat een BIOS die onderzoekt of er een besturingssysteem geïnstalleerd is. Een BIOS kan je vergelijken met een klein programma welke begint te werken zodra een computer wordt aangezet. Hierin zitten verschillende registers zoals rekenregister, verplaatsingsregister, enzovoorts. Dit boek gaat niet over ICT om daarover meer te schrijven.
[6] ICT ruimte
[7] Een persoon met enorme energie die goed is in plannen en begeleiden.