Deze groep bid’ah werd opgericht in India in 1360 [1941 na Christus] door een man zonder een mazhab genaamd Maudoodi. In het boek Ash-Shakikan dat in 1988 werd gedrukt, staan artikelen van hem waarin Humaini wordt geprezen. De groep genaamd Al-Jamaat ut- Tablighiyya werd opgericht door Muhammad Ilyas Dehlvi in 1345 [1926 na Christus]. Deze man stierf in 1363 [1944 na Christus]. Zijn zoon Muhammad Yusuf, die hem opvolgde, prees de Sahāba in zijn Arabische boek getiteld Hayāt-us-Sahāba zeer; vandaar dat hij moslimjongeren kon misleiden. Het boek Asr-e-Se’adet Tarihi, vertaald uit het Engels naar het Turks door Omer Riza Dogrul, is niet de vertaling van Hayāt-us-Sahāba. Het is de vertaling van het boek as-Sirat-un-Nabawiyya van Shibli Numani, uit India, die ook de auteur is van het boek Al-Farooq. Yusuf stierf in 1394 [1974 na Christus]. Zie de boeken Het soennitische pad, Antwoord op een vijand van de islam, De religiehervormers in de islam. Shibli Numani stierf in 1332 [1914 na Christus]. Er is gedetailleerde informatie over het boek Al-Faruq in de boeken Geloof en islam, en islam en christendom.

Degenen die afweken van de weg van de Ahle Sunnat stellen zich voor als moslims met de bovengenoemde namen als camouflage. Ze proberen vurig de islam te onderwijzen aan ongelovigen door te zeggen dat de islam de ware religie is en dat het de enige weg naar geluk is. Sommige mensen die naar hen luisteren en de realiteit begrijpen, bekeren zich onmiddellijk tot de islam. Maar ze trekken hen, de pechvogels, aan op hun ketterse manier. De natuurkundige Abdussalam, die de Nobelprijs kreeg, is een Qadiyani. Ahmad Deedad, die ruzie maakte met christenen in Zuid-Afrika en hen in 1980 aantrok tot de islam, is ook geen man van de Ahle Sunnat. Deze la-Mazhabi mensen verhinderen degenen die onlangs moslim zijn geworden om zich aan te sluiten bij de weg van de Ahle Sunnat en eindeloze gelukzaligheid te bereiken.