Beantwoording van vragen door Mohamed Juzoef Yahya Tangali Qadri als antwoord op de ontkenners van Milād Sharief van de Profeet Mohammed ﷺ.

Deze vragen waren door de presentator de heer Faiz Riad van een radioprogramma in 2020 gesteld.

Wie heeft als eerste de Milād van de Profeet Mohammed ﷺ gevierd?

Kunt u in het kort beschrijven hoe die bijzondere dag was “de twaalfde Rabī ul Awwal”?

Allereerst over het begrip Milād of Mauloed in het Arabisch Mawlid afgeleid van wilādat, dit wil zeggen geboorte. Met Milād-un-Nabi ﷺ doelen wij op de geboortedag van de Profeet Mohammed ﷺ. ‘Mawlid’ betekent ‘de tijd van geboorte.’ ‘Rabi’ul-Awwal’ betekent ‘de lente’.

Hazrat Adam (‘alayhis salām), toen hij op het punt stond te sterven, zei tegen zijn zoon Hazrat Shies (‘ alayhi’ salām): “O mijn zoon! Deze Noor die op je voorhoofd schijnt, is de Noor van Hazrat Mohammed ﷺ, de laatste profeet. Bezorg deze Noor aan pure en kuise dames, die geloven in Allāh Ta’ālā, en vertel je zoon om dit te doen in je laatste verzoek!” Tot aan de Profeet Mohammed ﷺ zeiden alle vaders ditzelfde aan hun zonen wat zij moesten doen. Elk van hen vervulde deze laatste wil van hun vader door te trouwen met de edelste, het kuiste meisje.

De Profeet Mohammed ﷺ werd geboren in Mekka, 52 jaar voor de Hijri op 12 Rabi’ul-Awwal, op een maandagnacht die samenviel met 20 april 571, tegen de ochtend aan, dus vóór de fajr namāz.

Toen de Profeet Mohammed ﷺ geboren was stuurde Allāh Ta’ālā Hazrat Jibra’il (alayhis salām) met een leger engelen naar de aarde met de opdracht om drie vlagen te vestigen, één in de tuin of op het dak van het geboortehuis van de Profeet Mohammed ﷺ, één op de Ka’aba en één op Masjid Aqsa. Deze vlagen zijn er nog en zullen wapperen tot de Dag des Oordeels. Wij kunnen ze niet zien, omdat zij in één van de 70.000 dimensies staan. Dus, Allāh Ta’ālā vierde als eerste de verjaardag samen met de engelen.

Onze Profeet Mohammed ﷺ, nadat hij zich als de Profeet bekend had gemaakt legde deze avond elk jaar met veel nadruk op. Daden van aanbidding uitgevoerd op speciale avonden, zoals de nachten genaamd Juma, ‘Arafat’, Eid, Qadar, Barā’at, Mirāj, ‘Ashura, Mawlid en Raghaib, brengen veel zegeningen voort.

Mogen wij de Milād-un-Nabi ﷺ vieren?

Wat kunt u onze trouwe luisteraars vertellen over het ontstaan en de viering van Eid Milād Un Nabi?

Ja, het vers dat ik in de inleiding (khutbah) heb gereciteerd verteld ons, “En uw roem niet verheven?” Surah al-Sharh (de expansie, opbloeien, ontplooien), H94, vers 4

Bovenstaand vers is een retorische vraag.

Tafsir ibn Kathīr: “En hebben Wij uw roem niet verheven?” Hazrat Mujāhid (radi Allāhu anhu) verhaalde dat de Profeet Mohammed ﷺ over dit vers uitlegde: “Het betekent dat wanneer Ik (Allāh Ta’ālā) wordt herinnerd, je ook herinnerd zult worden.” Hazrat Qatadah (radi Allāhu anhu) verhaalde dat de Profeet Mohammed ﷺ zei: “Allāh verhoogde de herinnering aan de Profeet Mohammed ﷺ zowel in deze wereld als in het Hiernamaals.” [dus door viering van zijn geboortedag, door zijn sirah te vertellen, enz.]

Het volgende is geschreven in de 186^ste memo van de Arabische en Perzische versies van het boek Maktubāt over de uitleg van bidat: “De meeste islamitische geleerden classificeerden de bidat van daden in twee groepen: die vernieuwingen en hervormingen die niet tegen de Sunnah waren, d.w.z. die een oorsprong hadden in de 1^e eeuw van de islam. Deze werden bidat-e-hasana genoemd. En dat wat geen oorsprong had in de 1^e eeuw van de islam werd bidat-e-sayyia genoemd.

De tegenstanders, o.a. Wahhābi (Ibn Wahhāb 1703–1792), zeggen dat de Milād viering een slechte bidat is. Laten wij nu eens luisteren naar wat hun Imāms Ibn Taymiyya en Ibn Kathīr schrijven in hun boeken over de Milād viering.

Imām Ibn Taymiyya schrijft over Mawlid in zijn boek Majma ‘Fatāwi Ibn Taymiyya (de Verzamelde Fatwa’s van Ibn Taymiyya) deel. 23, p. 163: “Fa-tazīm al-Mawlid wat-tigāsuhu mawsiman qad yaf’alahu ba’ad annāsi wa yakunu lahu fihi ajra ‘Azīm li-Husni Qasdihit ‘aziemihi li-Rasulillāhi ﷺ

(vertaling: om de geboorte van de Profeet Mohammed ﷺ te vieren, en te eren en het als een geëerd seizoen te beschouwen zoals sommige mensen aan het doen is goed en daarin zit een grote beloning vanwege hun goede intenties bij het eren van de Profeet Mohammed ﷺ.”

Wie is Ibn Kathīr?

Ibn Kathīr looft de nacht van Mawlid, hij is een van de meest bekende geleerden, een Muhaddith van de volgelingen van Ibn Taymiyya.

Ibn Kathīr schreef in de laatste dagen van zijn leven een boek met de titel “Mawlid RasoolAllāh ﷺ dat wijd en zijd werd verspreid. In dit boek op blz. 19 noemde hij de toelaatbaarheid en aanbevelenswaardig van het vieren van de Mawlid.

Hij schreef: “De nacht van de geboorte van de Profeet Mohammed ﷺ is een prachtige, nobele, gezegende en heilige nacht, een nacht van gelukzaligheid voor de gelovigen, puur, stralend met licht en van onschatbare waarde.”

Ibn Kathīr noemt de naat (poëzie) van de Profeet Mohammed ﷺ aanvaardbaar ter ere van hem. Hij schrijft: “In de tijd van de Profeet Mohammed ﷺ is het bekend dat dichters bij hem kwamen met allerlei werken die hem roemden, schreven over zijn campagnes en veldslagen en over de Sahāba. Dit wordt bewezen door de talrijke gedichten die worden geciteerd in de Sirās van Ibn Hishām, al-Wāqidi en anderen. De Profeet Mohammed ﷺ was blij met goede poëzie.

Ibn Kathīr zei dat het wordt gerapporteerd in Bukhārī ‘s “al-Adāb al-Mufrad” dat hij zei:” Er is wijsheid in naat (poëzie).”

Ibn Kathīr schrijft verder in zijn boek “Mawlid” op blz. 30: “De oom Ibn Abbās (radi Allāhu anhu) van de Profeet Mohammed ﷺ componeerde naat (poëzie), prees de geboorte van de Profeet Mohammed ﷺ aan.”

Ibn Kathīr vermeldt het feit dat volgens de Sahāba de Profeet Mohammed ﷺ zijn eigen naam prees en naat (poëzie) over zichzelf reciteerde in de midden in de slag bij Hunayn om de metgezellen aan te moedigen en de vijanden bang te maken. Die dag zei hij ﷺ: “Ana an-Nabi, lā kazib, Ana ibn ʻAbd al-Muttalib” (“Ik ben de Profeet! Dit is geen leugen. Ik ben de zoon van ‘Abd al-Muttalib!’)

Hazrat Imām-e-Rabbāni Mujaddid Al-Fishāni al-Farooqi al-Sarhindi (1564–1624, radi Allāhu anhu) noemde ze Sunnah-e-​​hasana. Voorbeelden hiervan zijn het uitvoeren van de Mawlid en het bouwen van minaretten en graven. Hij gaf de naam bidat alleen aan die zonder oorsprong. Wahhābis noemden deze bidat-e-hasana’s ook bidat-e-sayyia. Ze zeggen die sunnat-e-​​hasana’s waren ook shirk (polytheïsme). Aan de andere kant, onwetende mannen van de Dīn noemde de meeste bidat-e-sayyia bidat-e-hasana, en veroorzaakte zo deze afschuwelijke bidat wijdverspreid worden. Bij het afkeuren van bidat is Hazrat Imam-i Rabbāni niet tegen de islamitische geleerden, maar hij is tegen de onwetende mannen van het kabaal.”

Sommige mensen zeggen ook dat het bidat is om de Mawlid te vieren. Hazrat al-Farooqi al-Sarhindi (radi Allāhu anhu) schrijft in zijn 37ste brief van zijn Maktubāt-e-Ahmad dat het toegestaan is om de Mawlid te vieren.

Dit wordt ook bewezen op blz. 233 van het boek Yusuf-e-Nabhani’s Hujjatullahi al’Alamin fi mujazah-e-Sayyid-il-Mursalīn, aan het einde van het boek Al-Basair li-munkirit-tawassuli bi-ahl-il-Maqabir, en in het boek An-ni’mat-ul-Kubra al-Ālam fi Mawlid-e-Sayyid-e-walad-e-Adam.

In het boek Atta’akkub-ul-Mufid van Abu Hāmid bin Marzuq (radi Allāhu anhu), een heilige van Damascus, en in At-Tawassul bin Nabi wa bis-Sālihīn, wat een verkorte versie van twee delen van Al-Bar’at-ul-Ashariyya, zijn de gedachteflitsen van Ibn Taymiyya, Ibn Qayyim en de zoon van Abdul Wahhāb verworpen.

Het boek Al-fajr-us-Sadiq fi-Radd-e-Al-munkiri tawassul wal-Hawariq, van Jamil Sidqi Efendi, een heilige van Bagdad, beschaamt de Wahhābis.

Het boek Nur-ul-Yaqīn van Hazrat Mustafa bin Ibrahim Siyami, een heilige in Thailand, werd gepubliceerd in 1345, vermeld dat Mawlid toegestaan is.

Hazrat Muhammad Abdur Rahman Silhati, een heilige in India, bewijst met documenten in zijn boek Sayf-ul-Abrār-il-Maslul dat Wahhābis op een ketterse manier bezig zijn.

Wat zegt de Islamitische literatuur over het vieren van de Eid Milād un Nabi ﷺ? Met name ook de vraag, wat is de mening van de 4 Imāms (Hanafi, Hanbali, Mālikī en Shafi’ī) over de viering?

Elk jaar vieren moslims over de hele wereld deze nacht als de Mawlid Kandil. Overal wordt de Profeet Mohammed ﷺ herinnerd door in de Milād de Heilige Qur’ān, hamd, naat te reciteren.

De sultan van Erbil, Abu Said Muzaffar-ud-Din Kukburi bin Zayn-ud-Din Ali (radi Allāhu anhu), een schoonbroer van Salahuddin al-Ayyubi (radi Allāhu anhu), organiseerde festivals op de Milād avonden en gaf geschenken en cadeautjes. Het mooie karakter, de welwillendheid en de goede daden van de sultan wordt vermeld in detail in een geschiedenisboek van Ibn-e-Khilligan, op blz. 234 van Hujjatullahi ‘al-al’Alamin en in een pamflet getiteld Mawlid-e-Sharīf door Sayyid ‘Abdulhakim-e-Arwasi (radi Allāhu anhu).

Sibt Ibn al-Jawzi (radi Allāhu anhu) schreef in het boek Mir’at al-Zamān, dat in het Milād Sharief georganiseerd door Sultan Muzaffar de eettafels waren gedekt met de volgende eetwaren:

1. vijfhonderd gebrade geiten,
2. tienduizend kippen,
3. 100.000 tuimelaars (duiven)
4. 30.000 manden vol met zoete vruchten
5. Elk jaar waren zijn uitgaven voor de Milād Sharief 300.000 dinars. 
6. Voor degenen die afkomstig waren van buiten (de stad) had hij een gasthuis laten bouwen voor allen zonder enig onderscheid van status. De uitgaven van dat gasthuis waren 100.000 dinars.
7. Vooraanstaande vrome Ulema en illustere soefi van heinde en verre de Milād Sharief ceremonie door de Sultan bijwoonden. 
8. Voor de soefi organiseerde de Sultan Mehfil-e-Sama van Zohr tot Fajr, waarin de Sultan ook participeerde en in ecstasy kwam, samen met de soefi’s. 
9. Hij gaf met Milād Sharief jaarlijks 200.000 dinars uit als losgeld voor moslims die gevangen waren genomen door de Europeanen. 
10. Ook voor het onderhoud van de twee Harams en voor het verstrekken van water langs de routes in Hidjaz (voor pelgrims) gaf hij jaarlijks 300.000 dinars uit. Deze vormen, als een aanvulling op de Sadaqāh en liefdadigheid, gaf hij in het geheim uit. 

Zijn vrouw, Rabīʿah Khatoon bint Ayyub, de zus van Sultan Nasir Salahuddin vertelde dat haar man gebruikelijk als kledingstuk een Qamis droeg van grof katoen die niet meer dan vijf dirhams koste. Ze zei dat ze op een keer aan de Sultan, haar man, vroeg waarom hij zo goedkoop aankleedde waarop hij antwoordde: belangrijk is bedekken van je lichaam, 5 dirham kledingstuk is daarvoor voldoende en de rest van het geld besteed ik in liefdadigheid dat veel beter is dan een dure kleding dragen, en het geven van geld aan noodlijdende personen die mogen verworden tot goede wensen.

Door Mawlid (toespraak, naat) te reciteren vertellen moslims over de geboorte van de Profeet Mohammed ﷺ, de Mirāj en zijn leven, en gedenk en prijs hem. Elke moslim moet de Profeet Mohammed ﷺ liefhebben. Hij die de Profeet Mohammed ﷺ liefheeft, herinnert zich hem veel, herhaalt zijn naam en looft hem heel vaak. De hadīth overgeleverd door ad-Dailami en geciteerd in Kunuz ad-Daqā’iq verklaart: “Degene die heel veel liefheeft, herinnert zich de geliefde heel erg vaak.” Alle ‘ulema’ van de islam hebben in detail geschreven dat het noodzakelijk is de Profeet Mohammed ﷺ lief te hebben, en heel veel.

Zelfs het Wahhābi boek vermeldt dit feit op blz. 336: “Er wordt verklaard in een hadīth Sharīf: ‘Iemands Imān is onvolledig tenzij hij meer van mij (Profeet Mohammed ﷺ) houdt dan van zijn kinderen, zijn ouders en iedereen.’ Dat wil zeggen: ‘Zijn overtuiging is niet perfect’, bedoelde hij. Het is wājib voor hem die van Allāh houdt om ook van zijn Profeet Mohammed ﷺ te houden. En hij moet ook van de vrome (Awliya) van Allāh houden.”

De Profeet Mohammed ﷺ gaf vroeger een feest aan de Sahāba-e-Kirām (radi Allāhu anhum) op de Mawlid-nachten en vertelde de gebeurtenissen die waren gebeurd toen hij de wereld eerde en tijdens zijn jeugd. Hazrat Abu Bakr (radi Allāhu anhu), toen hij de kalief was, riep de Sahāba-e-Kirām bijeen om samen te komen op de Mawlid-avonden, en ze spraken over het wonderbaarlijke gebeurtenissen die plaatsvonden toen de Profeet Mohammed ﷺ de wereld eerde. Christenen leerden en adopteerden het vieren van verjaardagen van de moslims. Moslims over de hele wereld hebben de boeken erover gelezen Rasūlullāh, voelde zich gelukkig en vierde die eervolle avond waarop hij de wereld eerde hij en Sahāba-e-Kirām deden die nacht. De ‘ulema’ van de islam hebben veel aandacht besteed tot vanavond. Alle wezens, engelen, geesten, dieren en niet-levende substanties voelen zich vrolijk en geef elkaar het goede nieuws van de komst van deze nacht waarop Fakhr al- ‘Ālam eerden de wereld.

Maulana Jalāluddin Rumi (radi Allāhu anhu) onthulde dat de plaatsen waar een Mawlid werd gelezen, zou veilig zijn voor rampen en moeilijkheden. Het is effectiever en nuttig om een ​​Mawlid in vers te reciteren. De ‘ulema’ van de islam hebben boeken in elke taal geschreven om de zegeningen ervan uit te leggen het reciteren van een Mawlid, de manier om het te reciteren en dat reciteren is een ‘ibādah. Zoals vermeld in Mustafa Katib Chelabi’s (rahmat-Allahi ‘alaih) boek Kashf az-Zunnun en in de appendix heeft hij tien van deze boeken als referentie opgegeven:

1) De Turkse Mawlid-lofrede van Sulaimān Chelabi van Bursa heeft grote bekendheid verworven. Hij was de imam [bij rituele gebeden] van de Ottomaanse sultan Yildirim Bāyazid Khan (rahmat-Allahi ‘alaih) en stierf in 800 A.H. (1398). Het is overal in Turkije geliefd en gereciteerd zoals het was gedurende het Ottomaanse rijk. De oorspronkelijke titel was Wasilat an-najat.

2) De Mawlid-lofrede geschreven door Hamdullah Efendi (rahmat-Allahi ‘alaih), die de zoon van Ak Shams-ud-Dīn Efendi.

3) Een andere Mawlid is geschreven door Mollah Hasan al-Basrī (rahmat-Allahi ‘alaih), die stierf in 994 A.H. (1586).

4) Dat is geschreven door Waiz Muhammad ibn Hamza.

5) Een ander is geschreven door Shams ad-Dīn as-Siwasi (rahmat-Allahi ‘alaih), in 1006 A.H. (1598).

6) Jami ‘al-asar fi mawlidi’ l-mukhtar door Hāfiz ibn Nasir ad-Dīn ad-Dimishki (rahmat-Allahi ‘alaih).

7) At-ta’rif bi ‘l-mawlidi’ sh-Sharīf door Ibn Asir Muhammad al-Jazri, die stierf in 833 A.H. (1430).

8) Durr al-munzam fi mawlidi ‘n-Nabi’i l-Mu’azzam door Abu ‘l-Qāsim Muhammad al- Luluwi (rahmat-Allahi ‘alaih), die stierf in Damascus in 867 A.H. (1463).

9) Mawlidi ‘n-Nabi door’ Afif ad-Dīn Muhammad at-Tabrizi, overleden in al-Medinat al-Munawwarah in 855 A.H. (1451).

10) Mawlidi ‘n-Nabi door Sayyid Muhammad Kawukju al-Hanafi, die stierf in 1305 A.H. (1887).

Bovendien, dat het reciteren van een Mawlid een ‘ibādah is, wordt bewezen met documenten in het boek An-ni’mat al-Kubra ‘ala’ l-‘ālam fi Mawlid as-Sayyid al-walad al-Adam door Ibn Hajar al-Haythamī, in Ar-Radd ‘ala man Ankara qira’at al-mawlidi’ n-Nabi van Imām Jalāl-ud-Dīn as-Suyuti, in Jawāhir al-Bihar (deel drie) en Hujjat-Allahi ‘ala’ l-‘Alamin (pagina’s 233-239) door Yusuf an-Nibhāni, in Ithbat al-Mawlid door Ahmad Said al-Mujaddidi en in Sharh al-Mawāhib al-Ladduniya (deel 1, pagina’s 136-40) door ‘Allama Muhammad az-Zurqani.

“Hāfiz (geleerde van hadīth) Shams ad-Dīn Muhammad as-Sahawi [d. Al-Medinat al-Munawwarah, 902 A.H. (1496)] zei: ‘Over [samenkomen voor] een Mawlid is er geen rapport van de Salaf. Het verscheen na de derde eeuw. Elk jaar geven moslims aalmoezen en verheugen ze zich op de Mawlid-nacht. Ze doen liefdadige en vrome daden. Ze komen samen en luisteren naar de Mawlid lofrede gereciteerd. ‘

Hāfiz ‘Izz ad-Dīn’ Ali ibn Asir al-Jazri [d. Mosul, 630 A.H. (1234)] zei: ‘Het reciteren van een Mawlid biedt bescherming tegen schade en gevaren voor een heel jaar. Zegeningen en een overvloed aan regen vallen op plaatsen waar een Mawlid wordt gereciteerd gedurende de jaar.’

Hāfiz ‘Imdād-ud-Dīn Ismail ibn Kathīr [d. 774 A.H. (1372)] meldde dat de Amir van Arbil verzamelde in de maand Rabi’ul-Awwal enorme gemeenten voor een Mawlid.

Abu ‘l-Khattāb’ Umar ibn Dihya [d. 633 A.H. (1236)] gaf lange details van Mawlid georganiseerd door de Amir van Arbil in zijn boek At-tanwir fi mawlidi ‘l-Bashir. Veel ‘ulema’, voor bijvoorbeeld hāfiz Abu Shama [d. 655 A.H. (1266)], die de meester was van al-Imam an-Nawāwi, prees vol lof dit boek. ‘

Abd ar-Rahman Abu Shama’s werk Al-Bais’ ala inkari ‘l-bidat’ wal-hawadith zit vol met dergelijke lofprijzingen. ‘

Allama Saif ad-Dīn ibn Tughrul Beg [d. 670 A.H. (1271)] schreef in zijn werk Durr an-Nāzim fi mawlidi ‘n-Nabi’i’ l-Karim: ‘die van Rasūlullāh ﷺ houden, vergaderingen van Mawlid houden op de nachten van Mawlid. Onder hen zijn de grote bijeenkomst van Mawlid in Egypte door Abu ‘l-Hasan, die is beroemd met de titel “Ibn Afdal”; die gehouden door Abu ‘Abdullah ibn Muhammad ibn Numan, wie was de meester van onze meester; en twee andere in handen van Jamal ad-Dīn al-‘Ajami al-Hamadani en Yusuf ibn ‘Ali Hajjar al-Misri. Deze ‘ulema’ hebben opgemerkt dat ze droomde van Rasūlullāh ﷺ die zei dat degenen die zich voor hem verheugden maakte hem ook blij. ‘

De Ummah van elke Profeet hadden van de verjaardag van hun profeet een feestdag gemaakt. En deze dag de Milād is de feestdag van de moslims. Het is een dag van plezier en geluk.

Toen Hazrat Adam (alayhis salām) tussen ziel en lichaam was, was Hazrat Mohammed ﷺ al profeet. Hazrat Adam en alles zijn gemaakt voor zijn eer. Zijn gezegende naam staat in islamitische letters op de Arsh, in de lucht en in de hemelen. Zijn naam Mohammed werd hem gegeven door zijn grootvader, Abdul Muttalib. Dat had hij gedroomd (Mohammeds) naam zou over de hele wereld worden verspreid en die iedereen zou prijzen en loof hem. ‘Mohammed’ betekent ‘hij die veel wordt geprezen’.

Hazrat Jibra’il eerste komst was om hem informeren over zijn profeet ambt, zijn vertrek uit de stad Mekka voor een Hegira, zijn voet zetten in het dorp Kuba van Medina-e-Munawwarah, zijn vertrek uit Medina voor de verovering van Mekka, en zijn dood. Deze vonden allemaal op maandag plaats. Toen hij werd geboren, werd het ontdekt dat zijn navelstreng was doorgesneden en dat hij was besneden.

In een hadīth in Sahīh Bukhārī Sharīf, het meest waardevolle en het meest correcte boek na de Heilige Qur’ān, verklaart onze Profeet Mohammed ﷺ: “Ik ben geboren uit de vooraanstaande, de beste mensen die in elke eeuw, in elk tijdperk leven.”

In een hadīth in Sahīh Musli verklaart de Profeet Mohammed ﷺ: “Van de afstammelingen van Hazrat Ismail (alayhis salām), koos Allāh Ta’ālā een persoon genaamd Quraysh. En van de nakomelingen van Quraysh, koos Hij de Hashim-familie. En onder hen plaatste Hij mij.”

In een hadīth gecommuniceerd door Imām Tirmizi verklaart de Profeet Mohammed ﷺ: “Allāh Ta’ālā heeft iedereen geschapen. Hij schiep mij uit de beste groep mensen. Vervolgens schiep Hij de beste van deze groepen in Arabië. Hij heeft mij van hen gemaakt. Vervolgens koos Hij het beste gezin, het beste gezin schiep mij uit hen. Dan zijn mijn ziel en lichaam de beste schepsels. Mijn voorouders zijn de beste mensen.”

In een hadīth in Tabrānī staat dat de Profeet Mohammed ﷺ verklaart: “Allāh Ta’ālā schiep alles uit het niets. Van alle dingen hield Hij van de mens en maakte ze waardevol. Van de mensheid zorgde Hij ervoor dat degenen die Hij uitkoos zich vestigden Arabië. En van de voornaamste in Arabië koos Hij mij. Hij plaatste mij onder de onderscheiden, de beste van de mensen in elke leeftijd. Dan, degenen die houden van degenen [al-Salaf al-Sālih, dit zijn de eerste drie generatie in de islam] in Arabië die mij gehoorzamen, heb ze lief omwille van mij. Degenen die vijandigheid jegens hen voelen, voelen vijandigheid jegens mij.” Deze hadīth staat ook aan het begin van Mawāhib-e-Ladduniya.

Wat zijn de voorwaarden om Milād-un-Nabi ﷺ te vieren?

Er zijn geen voorwaarden dan dat er geen shirk (alles wat indruist tegen de Shari’ah) in de voorbereiding van/en de viering mag voorkomen. Je kunt elke dag de geboortedag van de Profeet Mohammed ﷺ vieren, er zijn geen belemmerende factoren hiervoor.

Zelfs u kunt uw geboortedag elke vieren, want dat is dankbaarheid getuigen aan Allāh Ta’ālā dat Hij u nog in leven heeft gehouden om hem aan te bidden.

Allāh Ta’ālā openbaart

   فَٱذْكُرُونِيۤ أَذْكُرْكُمْ وَٱشْكُرُواْ لِي وَلاَ تَكْفُرُونِ 

“Gedenkt Mij daarom en Ik zal jouw gedenken en wees Mij dankbaar en wees Mij niet ondankbaar.” Surah al-Baqarāh (de koe), H2, vers 152

Wat bedoelt Allāh Ta’ālā daarmee?

“Omdat Wij uit uw midden een boodschapper hebben gezonden, die u Onze tekenen verkondigt, je zuivert, jou het Boek en de Wijsheid onderwijst en je leert, hetgeen je niet wist.” Surah al-Baqarāh (de koe), H2, vers 151

Wrap-up van mijn lezing

Bovenstaande aangehaalde boeken dateren uit de geschiedenis van 500 tot 900 jaar geleden en vermelden dat Milād-un-Nabi ﷺ is een goede festiviteit is. De Wahhābi en andere sekten die beweren dat Milād verboden is, zijn de vijanden van de Profeet Mohammed ﷺ en zijn volgelingen Ahle Sunnat. De grootste ketters zijn de Wahhābi die pas 300 jaar geleden in het leven is geroepen. Wil de ketterse gedachtengoed van de Wahhābi en Ahmadiya opwegen tegen de heiligen van 500 jaar geleden tot aan de Profeet Mohammed ﷺ?

Dus, soenniet laat je niet meeslepen door de ketters van hedendaags maar volg de voetsporen van de Awliya (Sahāba, Tāba, Tāba Tabin, en vrome heiligen na hen).

Alahazrat schrijft: er zijn veel vertellingen, wat de Milād Sharīf bewijst, maar ik schrijf er een paar.

De Profeet Mohammed ﷺ verklaarde zelf zijn eigen geboorte vanaf het allereerste begin Hij zegt: “Ik was voortdurend overgebracht van gezuiverde nakomelingen naar gezuiverde baarmoeders. Ik was bevallen door een wettig huwelijk en niet door overspel. Toen Allāh Ta’ālā Adam (alayhis salām) op aarde stuurde, dus hij zette me in zijn ruggengraat en bracht me vervolgens over in Nuh (alayhis salām) in zijn boot, en vervolgens in Ibrahim (alayhis salām) bracht Allāh Ta’ālā mij voortdurend over van nobele nakomelingen naar de gezuiverde baarmoeders tot dat Hij me bracht in mijn ouders die nooit overspel pleegden. Tafsir Ruhul Bayān, deel 3, Pagina 54

Alahazrat zegt: zoals ik in het begin heb geschreven, betekent Milād het tijdstip van geboorte of geboorteplaats. Dus de Heilige Profeet Mohammed ﷺ vierde zelf zijn eigen Milād. Op dezelfde manier vertelt Ahle Sunnat die de Heilige Profeet Mohammed ﷺ volgt de gebeurtenissen van de geboorte van de Heilige Profeet Mohammed ﷺ. Deze hadīth is het duidelijke bewijs milād un Nabi goed is en vertelt ons ook dat het vieren van Milād un Nabi geen innovatie is (bidat) maar het is een sunnah (traditie) van Profeet Mohammed ﷺ.

Er zijn vele andere verhalen die vertellen dat de Profeet Mohammed ﷺ zijn eigen Milād meerdere keren viert, sommige van die verhalen zijn geschreven in Mishkāt Sharīf.

“Degene die zich verheugt op de geboortedag van de Heilige Profeet Mohammed ﷺ zou niet zwaar gestraft worden en het is gehopt dat een moslim die de Milād un Nabi viert, niet in de hel zal worden gestraft. Imām Bukhārī (radi Allāhu anhu) vertelt dat Abu Lahab maandag in de hel licht gestraft zou worden, omdat hij zich verheugde en zijn dienstmaagd bevrijdde, wat met zijn vinger aangaf, toen de Profeet Mohammed ﷺ geboren werd. Dus als beloning van geluk op Milād un Nabi zou hij water krijgen door zijn vinger. Sahīh Bukhārī, deel 2, p. 764

Imam shams ud din Naseer Al Damaishqi vertelt deze hadīth in poëzie. Hieronder is de vertaling.

Als zo’n kafir werd aangeklaagd (in de Koran)
En omgekomen zijn zijn handen, en in de vlam is zijn eeuwige verblijfplaats.
Het wordt elke maandag verteld.
Zijn kwelling wordt gemakkelijk gemaakt voor zijn vreugde over de geboorte van Ahmad. (Allah’s genade en vrede zij met hem)
Wat is dan de verwachting van een dienaar die zijn hele leven heeft doorgebracht.
Blij met de komst van Ahmad (Allah’s Genade en Vrede zij met hem) en stierf op de eenheid van Allah de Almachtige. (Haul-ul-Ahtifal Bil Mawlid Al-Nabvi Al Sharīf, pagina 11)

2) De Heilige Profeet Mohammed (Allah’s genade en vrede zij met hem) vierde zijn eigen Milād door te vasten. Imam Wali ud din schrijft deze vertelling met verwijzing naar de Saheeh moslim. Toen de Profeet van Allah (Allah’s Genade en Vrede zij met hem) werd gevraagd naar het vasten van maandag. Hij (Allah’s genade en vrede zij met hem) zei:

“Ik ben geboren en de Koran werd in deze tijd over mij geopenbaard.”  (Mishkat Sharīf, pagina 179)

Deze vertelling bewijst dat het vieren van Milād un Nabi een traditie is van de Heilige Profeet (Allah’s genade en vrede zij met hem) op elke maandag. Ten tweede is het wettig om een bepaalde dag vast te stellen voor Milād un Nabi (Allah’s genade en vrede zij met hem). Ten derde is het een daad van sunnah om te aanbidden in het plezier van de Milād un Nabi (Allah’s genade en vrede zij met hem)

Bewijs van algemene consensus van islamitische ummah en geleerden (Ulema)

1) Imam Al-Hāfiz Al-Suyuti wees in zijn beroemde boek “Al-Hawii Lil-Fatawii” een speciaal hoofdstuk toe over dat onderwerp en noemde het “The Excellence of Objective in Celebrating the Mawlid” waar hij zei: De vraag die in overweging wordt genomen is wat het oordeel van de Shari’ah is over het vieren van de Heilige Verjaardag van de Nobele Profeet (Allah’s Genade en Vrede zij met Hem) tijdens de maand Rabbi-ul-Awwal. Is dit vanuit het oogpunt van de sharia een prijzenswaardige daad of een verwijtbaar? En ontvangen degenen die zo’n viering organiseren zegeningen of niet? Hij zei: “Het antwoord op deze vraag is dat naar mijn mening de Milād Shareef (Viering van de verjaardag van de Edele Profeet Allah’s Genade en Vrede zij met Hem) in feite zo’n gelegenheid van geluk is waarop mensen samenkomen en de Heilige Qu’ran reciteren in de mate die gemakkelijk is. Vervolgens vertellen ze de profetieën over de verschijning van de Nobele Profeet (Allah’s genade en vrede zij met Hem) die zijn doorgegeven in Ahadith en Auteur, en de wonderbaarlijke gebeurtenissen en tekenen die plaatsvonden bij zijn geboorte. Dan wordt er voedsel voor hen klaargezet en naar hun wens nemen ze er naar tevredenheid deel aan. Dit feest van het vieren van de verjaardag van de Edele Profeet (ﷺ) is een Bid’ah Hasanah (goede Innovatie) en degenen die het regelen zullen zegen krijgen, omdat in zo’n viering de uitdrukking van vreugde en geluk wordt gevonden over de grootheid en eminentie van de Nobele Profeet (ﷺ) en zijn geboorte”.

Zelfs Ibn Tay’miah zei in zijn boek “Noodzaak van het juiste pad”, p. 266, 5e regel onderaan die pagina, gepubliceerd door Dar Al-Hadith, het volgende: “Wat betreft wat mensen doen tijdens de Milād, hetzij als een rivaliserende viering van dat wat de christen doet in de tijd van Christus’ verjaardag of als een uitdrukking van hun liefde en bewondering en een teken van lof voor de Nobele Profeet (Allah’s genade en vrede zij met Hem), Allah de Almachtige zal hen zeker belonen voor dergelijke Ijtihad”. Hij zei toen: “Hoewel Milād niet door (Salaf) werd beoefend, hadden ze dit moeten doen omdat er vanuit het oogpunt van de sharia geen bezwaar tegen was”. En we vieren Milād zeker alleen uit liefde en bewondering voor de profeet van de hele mensheid.

2. Imam Al-Hāfiz Al-Qasṭallānī, die commentaar gaf op Sahīh Bukhārī, zei: “Moge Allah de Almachtige zijn barmhartigheid uitstormen over een persoon die de dagen van de maand Rabbi-ul-Awwal neemt, waarin de Nobele Profeet (ﷺ) werd geboren, omdat dagen van feest en viering om dit te doen de beste remedie is voor het hart van een zieke persoon.”

3. Al-Hāfiz Ibn Hajar werd gevraagd, dezelfde verwijzing van Imam Suyuti, naar Milād Shareef. Zijn antwoord was: “Milād Shareef is in feite een innovatie, die in de eerste drie eeuwen door geen enkele vrome voorganger werd overgedragen. Niettemin worden zowel daden van deugd als daden van gruwel erin gevonden (d.w.z. soms worden daden van deugd daarin gevonden en soms daden van gruwel). Als in de Milād Shareef alleen daden van deugdzaamheid worden gedaan en daden van gruwel worden onthouden, dan is de Milād Shareef een Bid’ah Hasanah (goede innovatie), anders niet. Hij voegde er toen aan toe “
“Om een deugdzame daad te doen en deze jaarlijks te observeren als middel tot herinnering voor elke speciale dag waarop Allah de Almachtige enige gunst heeft verleend of een ramp heeft verwijderd, is een vorm van dankbaarheid tonen aan Allah de Almachtige. Dankbaarheid aan Allah de Almachtige wordt uitgedrukt door verschillende soorten Ibaadah (aanbidding) – prostratie en staan in gebed, naastenliefde en recitatie van de Heilige Qu’ran. En wat is een grotere gunst van Allah de Almachtige dan de verschijning van de Profeet van Barmhartigheid (Allah’s Genade en Vrede zij met Hem) op deze dag (d.w.z. de 12e van Rabbi-ul-Awwal)?” Sommige mensen beperken het niet en vieren de Milād Shareef op elke dag van Rabbi-ul-Awwal. Nee, sommige mensen hebben het nog meer verlengd en de periode verlengd tot het hele jaar. Volgens deze laatste kan de Milād Shareef op elke dag van het jaar worden gevierd. Het doel hier is hetzelfde, d.w.z. om je te verheugen over en de heilige geboorte van de Edele Profeet (ﷺ) te vieren.

4. Imam Abu-Bakr Abdullah Al-Dimashqi stelde een aantal boeken over het onderwerp samen en noemde ze “Verzameling tradities over de geboorte van de uitverkoren profeet”, “De zuivere uitdrukking op de verjaardag van de beste scheppingen” en “De lente voor de dorstige over de geboorte van de juiste geleide”.

5. Imam Al-Hāfiz Al-Iraqi schreef een boek en noemde het “De zuivere lente op de sublieme geboorte”.

6. Imam Ibn Dahyah schreef een boek en noemde het “Verlichting op de verjaardag van de drager van het goede nieuws, de Warner”.

7. Imam Mulla Ali Qari schreef een boek en noemde het “De dovende lente op de verjaardag van de profeet”. (Allah’s genade en vrede zij met Hem)

8. Imam Shams ul-Din bin Naseer Al-Dimashqi, zei in zijn boek: “De lente voor de dorstige over de geboorte van de juist geleiden” over het verhaal van Abu Lahab dat hij elke maandag een lichte straf zal ontvangen voor het uiten van vreugde over de geboorte van de Nobele Profeet (ﷺ) op die dag. De Imam zei het volgende vers van poëzie, de vertaling is: Als zo’n Kafir werd aangeklaagd in de (Koran) en omkwam zijn handen, en in de Vlammen is zijn eeuwige verblijfplaats Het wordt verteld dat elke maandag.Zijn kwelling wordt gemakkelijk gemaakt voor zijn Vreugde bij de Geboorte van Ahmad Wat is dan de verwachting van een dienaar die zijn hele leven gelukkig doorbracht met de komst van Ahmad (ﷺ) en stierf op de Eenheid van Allah.

9. Imam Shams Ul-Din Ibn aL-Jazri, de Imam van de voorlezers, schreef een boek en noemde het “De geur van kennisgeving op de gezegende verjaardag”.

10. Imam Al-Hāfiz Ibn Al-Jawzi zei in de beschrijving van Milād: “Vrede en rust neemt het over in dat jaar en een goede blijde boodschap om uw wens en inspiratie te verkrijgen”.

11. Imam Abu-Shamah, de sjeik van Al Hāfiz Al Nawawi, zei: “Het beste van de innovaties van onze tijd is wat wordt uitgevoerd op de dag van het corresponderen met de verjaardag van onze geliefde profeet (Allah’s genade en vrede zij met Hem), waar mensen donaties uitdelen, in praktijk brengen wat juist is, hun vreugde en geluk uitdrukken, dit is zeker een teken van liefde en bewondering voor de profeet (Allah’s genade en vrede zij met hem)”.

Bewijs van de Heilige Koran
De koranverzen bewijzen dat het vieren van Milad niet alleen een juiste akte is, maar ook een prijzenswaardige.

1) Allah de Almachtige zegt in de Koran: “De vrede is op Hem de dag waarop hij geboren werd en de dag waarop hij zal sterven en de dag waarop hij levend zal worden opgewekt.” Kanzul Iman de vertaling van de Heilige Qur’ān, Soera Al-Maryam, vers 15

In het bovenstaande vers heeft Allah de Almachtige de volledige Milad van Hazrat Yahya (Alaihis Salam) genoemd. En daarvoor heeft Allah de Almachtige de gebeurtenissen genoemd die plaatsvonden voor de geboorte. Het is dezelfde manier om de geboortedag te vieren als Ahle Sunnat aanneemt voor de Milad van de laatste Profeet (Allah’s Genade en Vrede zij met Hem) van Allah de Almachtige. Met andere woorden, de Profeet van Allah de Almachtige Hazrat Isa (Alaihis Salam) viert zijn eigen Milad.

2) Zoals Allah de Almachtige zegt: “En dezelfde vrede over mij op de dag dat ik geboren werd en de dag dat ik zal sterven en de dag dat ik levend zou worden opgewekt.” Kanzul Iman de vertaling van de Heilige Qur’ān, Soera Al Maryam, vers 33

Voor dit vers heeft Allah de Almachtige het hele verhaal van Maryam (Allah mag tevreden met hem) verklaard dat zij zwanger werd en haar grote zoon, de Profeet van Allah Isa (Alaihi Salam), baarde. Allah de Almachtige noemde ook de woorden van Isa (Alaihis Salam) waarmee Isa (Alaihis Salam) zichzelf prees. Deze vertelstijl is niets anders dan een viering van Milad van Isa Alaihis Salam. Ahle Sunnat vertelt ook het verhaal van de Heilige Profeet Mohammed (Allah’s genade en vrede zij met Hem) in dezelfde stijl. Ook wij vertellen de gebeurtenissen die plaatsvonden voor de geboorte en erna zoals Allah de Almachtige vertelde over Yahya en Isa (Alaihimus Salam). Daarom zal iemand die ogen van gerechtigheid heeft, duidelijk accepteren dat het vieren van Milad een belangrijke akte is die Allah de Almachtige heeft gedaan. Het bewijst dus dat de basis van Milad te vinden is in de Heilige Qur’ān.

3) Allah de Almachtige zegt: “En herinner hen aan de dagen van Allah.” Kanzul Iman de vertaling van de Heilige Qur’ān, Soera Ibrahim, vers 5

In dit vers beveelt Allāh Ta’ālā profeet Musa (alayhis salām) om zijn volk te herinneren aan de dagen van Allāh. “De dagen van Allah” zijn die dagen waarin grote gebeurtenissen plaatsvonden of Allāh Ta’ālā Zijn grote beloningen aan zijn schepsel schonk. De Heilige Qur’ān getuigt van deze uitleg van de dagen van Allāh Ta’ālā. In de Heilige Qur’ān lezen wij dat Musa (alayhis salām) zei: “En toen Musa het zei, herinnerde zijn volk zich Allāh’s gunst aan u, toen hij u bevrijdde van firawn’s volk dat u het zwaarst teisterde, en uw zonen afslachtten en uw dochters liet leven en daarin werd grote barmhartigheid van uw heer getoond.” Kanzul Iman de vertaling van de Heilige Qur’ān, Soera Ibrahim, vers 6

Volgens het Qur’ān vers is de emancipatie van de natie Musa Alaihis Salam uit Firawn een dag van Allah, dus de geboortedag van de Heilige Profeet Mohammed (Allah’s Genade en Vrede zij met Hem) is, met enige twijfel, ook een dag van Allah, omdat de profeet Mohammed (Allah’s genade en vrede zij met Hem) de hele wereld emancipeerde uit de duisternis van onwetendheid en hen naar het licht van leiding bracht. Daarom verdient de verjaardag (Milad) van de Heilige Profeet (Allah’s genade en vrede zij met Hem) het om gevierd te worden dan de viering van een andere gebeurtenis. In het geval dat we Allah de Almachtige niet dankbaar zouden zijn voor zijn gunst, namelijk Mohammed (Allah’s genade en vrede zij met Hem). Hij zal ons zwaar straffen. Zoals Allah de Almachtige zegt: “En bedenk toen uw heer verkondigde, als u groot vol wilt zijn, dan zal ik u meer geven en als u ondankbaar bent, dan is mijn behandeling streng.” Kanzul Iman de vertaling van de Heilige Qur’ān, soera Ibrahim en vers 7

4) Allah de Almachtige zegt: “Denk dan aan de milddadigheden van Allah en dwaal niet op aarde en verspreid onheil.” Kanzul Iman de vertaling van de Heilige Qur’ān, Soera Araf, vers 74

In het bovenstaande vers beveelt Allah de Almachtige ons om zijn premies en beloningen te onthouden. De laatste Profeet van Allah Almachtige Mohammed (Allah’s genade en vrede zij met Hem) is ongetwijfeld een grote zegen van Allah de Almachtige voor de hele mensheid. Allah de Almachtige zelf beschouwt de Profeet (Allah’s genade en vrede zij met hem) als zijn grote gunst voor de mensheid zoals Hij zegt: “Ongetwijfeld heeft Allah de moslims een grote dienst bewezen door in hen van onder elkaar een boodschapper te sturen die zijn tekenen voordraagt en hen zuivert en hen het boek en de wijsheid leert en noodzakelijkerwijs daarvoor waren ze zeker schijnbare dwaling. Kanzul Iman de vertaling van de Heilige Qur’ān, soera Ale Imran, vers 164

Daarom moeten we volgens de Qur’ān Geboden de geliefde profeet van Allah Mohammed (Allah’s genade en vrede zij met hem) en Milad-un-Nabi is een beste manier om de grootste profeet (Allah’s genade en vrede zij met hem) te herdenken.

Met andere woorden, Allah de Almachtige zegt: “En publiceer goed de gunst van uw heer” Kanzul Iman de vertaling van de Heilige Qur’ān, soera Al Duha, vers 11

De metgezel van de Heilige Profeet (Allah’s genade en vrede zij met hem) Hazrat Abdullah Ibne Abbas (Allah is zeer tevreden met Hem) legde het woord gunsten uit. Hij zegt hier: In dit vers betekent gunst de profeet kap en de islam. Tafsir Ibne Abbas, Surah Al Duha, pagina 651

Dus in het licht van de gegeven uitleg door de neef van de Heilige Profeet (Allah’s genade en vrede zij met hem), kunnen we zeggen dat Allah de Almachtige ons beveelt om de Heilige Profeet (Allah’s genade en vrede zij met hem) te gedenken in onze bijeenkomsten tussen de mensen, in onze moskee tussen de aanbidder en in onze huizen tussen onze families en Milad un Nabi (Allah’s genade en vrede zij met hem),  zoals ik heb geschreven is een beste manier voor dit Qur’ān doel.

4) Allah de Almachtige beveelt ons: “Zeg u alleen Allah’s genade en Zijn barmhartigheid, laat hen daarom verblijden. Dat is beter dan al hun rijkdom.”

In dit vers beveelt Allah de Almachtige ons om te genieten van zijn genade en barmhartigheid. Als we om ons heen zien, zien we dat elke gunst van Allah de Almachtige grote genade voor ons is. Zelfs ons bestaan is ook een genade van Allah de Almachtige. Maar de grootste van Allah is de Heilige Profeet Mohammed ﷺ. Zoals Allah de Almachtige zegt: “En wij hebben u niet gezonden, maar barmhartigheid voor alle werelden.” Kanzul Iman de vertaling van de Heilige Qur’ān, Soera Al Ambiyaa, vers 107

Dus volgens de leer van de Qur’ān is het voor ons noodzakelijk dat ooi gelukkig en tevreden moet zijn op de verjaardag van de Heilige Profeet Mohammed ﷺ. Degene die behaagt met de Heilige Profeet Mohammed ﷺ is echt een ware volgeling van de Koran. En het is duidelijk dat moslims in de hele wereld Milad un Nabi (ﷺ) vieren. Speciaal voor het genieten van de genade van Allah de Almachtige die de geliefde Profeet Heilige Profeet Mohammed ﷺ. Daarom bevestigt de Heilige Koran zelf de Milad un Nabi (ﷺ)

5) De bijeenkomst van Milad un Nabi (ﷺ) zet moslims aan om Durood en Salam op te zeggen (om te bidden voor Heilige Profeet Mohammed ﷺ) Allah de Almachtige zegt: “Oh u die ik geloof, zend Hem zegen en groet Hem volledig goed in overvloed. Kanzul Iman de vertaling van de Heilige Koran, Soera Al Ahzab, vers 56

Volgens de wet van de sharia is iets dat door de sharia wordt gewenst, precies een soort doel van de sharia. En de voordelen van Durood -o- salam zijn zo veel in aantallen die niet kunnen worden geteld. Durood -o- salam zorgt voor de hulp van Allah de Almachtige in deze wereld en hier daarna. Dus Milad un Nabi (ﷺ) is een bron van het vervullen van de geboden van Allah de Almachtige.

6) Allah de Almachtige zegt: “En alles wat wij u vertellen over de tijding van de boodschappers is met het doel uw hart daarmee te versterken.” Kanzul Iman de vertaling van de Heilige Koran, Soera Hood, vers 121

Dit Qur’ān vers onthult dat de wijsheid van het noemen van de verhalen en gebeurtenissen van profeten (Alaihis salam) was om het hart van de laatste profeet (Allah’s genade en vrede zij met hem) vast te houden. En het is duidelijk dat we, ook vandaag, behoefte hebben aan standvastig zijn. Dat moeten we weten; de profeet van Allah (Allah’s genade en vrede zij met hem) confronteerde de problemen van zijn tijd, zodat we de problemen van onze tijd volgens de Soennah onder ogen kunnen zien. Daarom biedt Milad un Nabi (ﷺ) ons de gelegenheid om meer te weten te komen over de affaire van de Profeet (Allah’s genade en vrede zij met hem).