Prof. Shah Faridul Haque, vicevoorzitter van de World Islamic Mission en vertaler van Al-Qur’ān (Kanzul Imān van Alahazrat)
Inleiding
Dit artikel is een transcriptie en geschreven in reactie op de standpunten die werden uitgedrukt in een artikel geschreven door Maulana Taqi Usmāni, gedrukt in The News International van 18 augustus 1994 in Pakistan.
Verder heb ik in deze transcriptie de Heilige Qur’ān verzen in het Arabisch en de bijbehorende Nederlandse vertaling toegevoegd. Ook heb daar waar nodig voor de verheldering voetnoten toegevoegd.
Moge Allah Ta’ālā de soennies beschermen. Amien, summa amien.
Start van de transcriptie
Allah Ta’ālā openbaart:
قُلْ بِفَضْلِ ٱللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْيَفْرَحُواْ هُوَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ
“Zeg: ‘Dit alles is door de Genade van Allah en door Zijn Barmhartigheid; laat hen er zich daarom in verheugen; dat is beter, dan hetgeen zij vergaren’.” Surah Yunus, H10, vers 58
Moslims van deze regio in het bijzonder, en de moslims van de wereld in het algemeen drukken hun plezier uit op de geboortedatum van de Geliefde Profeet ﷺ en vieren deze gelegenheid onder de naam Eid-e-Milād-un-Nabi.
Moslims bewijzen zichzelf als de trouwe volgelingen van de Heilige Profeet ﷺ te zijn. Het hoogste aanzien van de laatste Profeet laten blijken is het fundamentele geloof. De geringste afkerigheid tegenover de Profeet ﷺ en zijn respect, bewust of onbewust via oogluikende of openlijk, vernietigt het gehele geloof (Imān) een moslim. Milād-un-Nabi wordt gevierd voor het creëren liefde en respect van de Profeet ﷺ en via hem de liefde en het respect van Allah, de Almachtige, de enige Schepper en Helper van de wereld.
Een prominente ‘Alīm behorende tot de Deobandi School heeft zijn opvattingen uitgesproken over de viering van Milād op 12 Rabī-ul-Awwal en heeft de viering een innovatie genoemd, omdat er geen sprake is van religieuze authenticiteit.
Het eerste pleidooi genomen door de geleerde auteur (Taqi Usmāni) is, iets dat niet is gedaan in de periode van de Profeet ﷺ en zijn Metgezellen kan niet worden toegestaan in de religie en al deze dingen worden Bid’ah (innovaties) genoemd. Deze mensen verdelen bid’ah (innovatie) in wereldse en religieuze zaken, terwijl de islam als godsdienst een volledige code van het leven is. Als dit begrip als juist wordt genomen, dan heeft een moslim het recht om vragen te stellen over die vele activiteiten die deze dagen gedaan worden, terwijl ze tijdens de dagen van de Profeet ﷺ en zijn Metgezellen niet werden gedaan; en zijn ze goed en gewaardeerd.
Bijvoorbeeld, de publicatie van de Qur’ān in de huidige vorm met Urdu of Engels vertaling en de uitleg, de toevoeging van klinkers[1] in een mooie vorm begrensd wordt gewaardeerd, maar dit was niet gedaan in de periode van de Profeet ﷺ en zijn Metgezellen. Ik weet niet of deze actie kan worden genoemd als een religieus of niet-religieuze innovaties in het denkpatroon van deze School[2]. De oprichting van grote Dar-ul-Ulooms, de lessen Dars-e-Nizāmi en de toekenning van gradatie aan ‘Alīm (islamitische Schriftgeleerde) in een congregatie voornamelijk georganiseerd voor het vieren van de gelegenheid bekend als “Jalsa Taqsiem-e-Asnad”, werden niet gedaan tijdens de dagen van de Profeet ﷺ en zijn Metgezellen. Deze functies worden uitgevoerd met religieuze ijver en hoop op goede beloningen van Allah.
Dan is de inrichting van moskeeën, het bezit van Mehfil-e-Qirat en naat (lofzang voor de Profeet), deze worden door iedereen[3] als goed erkend en gewaardeerd. Vele Mehfil-e-Zikr en Sierat-un-Nabi bijeenkomsten zijn en worden ook georganiseerd door de tegenstanders van Milād. Deze locaties zijn volledig ingericht en verlicht. Zou Maulana Sāhib[4] kunnen bewijzen, dat deze dingen ook zijn gebeurd in de tijd van de Profeet ﷺ en zijn Metgezellen? Zou hij stoppen met de gunning van Dars-e-Nizāmi gradaties aan zijn leerlingen in de daarvoor speciaal georganiseerde jalsa’s (bijeenkomsten)?
De kernvraag hier is, is er verschil van mening tussen ‘Ulema[5] betrekking hebbende tot de definitie van bid’ah (innovatie)?
Ulema-e-Ahle Sunnat zeggen dat elke nieuwe ding geen innovatie is, maar een nieuw ding die in strijd is met de grondrechten van de Shari’ah (islamitische wet- en regelgeving) en de wortels daarvan niet traceerbaar zijn in de Qur’ān en Sunnah, en het direct gevolgen heeft voor elke heersende traditie van de Profeet ﷺ, wordt gedefinieerd als de innovatie in Shari’ah. De definitie gegeven door Ulema-e-Deoband zou de mars van islam helemaal stoppen.[6]
Ik ben er zeker van, dat de volgende traditie van de Heilige Profeet ﷺ een oplossing kan zijn in de verwarring van sommige: “Wie een goede traditie begint krijgt zijn beloning ervoor en de beloning van degenen die het praktiseren tot aan de Dag van de Vonnis, en de beloningen van de personen die het beoefenen gaat niet worden beperkt.”
De geleerde schrijver (Taqi Usmāni) zou ook het gezegde van Hazrat Umar (radi Allāhu anhu) gehoord hebben over Tarawīh gebeden in de congregatie, “Wat een goede innovatie is dat”.
In feite, tijdens het uitvoeren of onthouden van een activiteit dient een moslim te bezinnen of een dergelijke actie verboden is in de religie of niet. Als dat niet zo is, dan is de prestatie toegestaan en in de Shari’ah bekend als ja’iz en mubāh. Niemand heeft gezegd dat de viering van de Milād verplicht of wājib is, maar het is wel merkbaar, zoveel vreugde op dat moment en de gunsten van Allah ontvangen is normaal in de islam, zelfs de Qur’ān onderwijst dat vreugde op dat moment van verkrijging van gunsten van Allah toegestaan is.
Allah Ta’ālā openbaart:
وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ
“Maar maak de gunst van uw Heer bekend.” Surah al Duhaa (De Glorieuze Ochtend), H93, vers 11
De grootste Gunst van Allah aan de mensheid is de geboorte van de Heilige Profeet Mohammed ﷺ.
Een ander pleidooi dat door de geleerde schrijver gevoerd wordt is, dat veel kwade en slechte praktijken in deze vieringen geïntroduceerd zijn. Ongetwijfeld, enkele onschuldige en ongeletterde mensen doen zulke dingen, maar geen enkele geleerde ‘Alīm heeft ooit waardering voor deze dingen uitgesproken. Daarom moeten slechte praktijken worden gestopt.
In Milād-un-Nabi nemen mensen deel aan een vreedzame optocht, verdelen banners, versieren zij met bloemen; worden naats gereciteerd, slagzinnen van Allāhu Akbar en Yā RasoolAllāh worden geuit en vervolgens bijeenkomsten gehouden waarin ‘Ulema toespraken houden over het verloop en de karakters van de Heilige Profeet ﷺ.
De schrijver (Taqi Usmāni) heeft zelf de maand Rabī-ul-Awwal als gezegend genoemde, dus moet de zegen worden gevierd en bekend worden gemaakt aan anderen.
Ik verzoek de geleerde schrijver (Taqi Usmāni) te zoeken in de boeken van zijn voorgangers zoals het boekje Haft Masala van Haji Imdadulah, het boek Islah-e-Mafahiem in Urdu van Sayyid Sheikh Mohammed Alawi al-Mālikī en het boek Ma’ārij-un-Nabuwat van Allāma Jalāluddin al-Suyuti.
De geleerde schrijver staat het vieren en de beschrijving van de biografie (Sierat van de Profeet) op elk moment en in elke maand toe, en niet alleen in de maand Rabī-ul-Awwal. Het moet bekend gemaakt worden aan de geachte schrijver dat Milād vieringen niet voor deze maand alleen zijn vastgesteld. Moslims vieren deze festiviteiten gedurende het hele jaar door, vrij van een bepaalde maand alleen.
Een bezwaar is ook bezwaar gemaakt voor de vaststelling van de 12e Rabī-ul – Awal als geboortedag van de Heilige Profeet ﷺ, omdat er sprake is van een meningsverschil over de authenticiteit van de werkelijke geboortedatum. De meeste onder de islamitische juristen en ‘Ulema hebben overeenstemming bereikt over 12 Rabī-ul-Awwal als de geboortedatum van de Heilige Profeet ﷺ. De vaststelling van een datum voor een goed werk is niet verboden in de Islam en is bewezen door de Qur’ān en Sunnah.
Allah Ta’ālā openbaart:
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَآ أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ ٱلظُّلُمَاتِ إِلَى ٱلنُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ ٱللَّهِ إِنَّ فِي ذٰلِكَ لآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ
“En Wij zonden Mozes met Onze Tekenen, zeggende: ‘Breng uw volk uit de duisternis tot het licht en herinner hen aan de dagen van Allah’.” Surah Ibrahim, H14, vers 5
Wat zou de methode van herinneren zijn als de data niet vast stond?
Dan is de datum van Laylatul-Qadr niet is vastgesteld, het gebeurt op een oneven nacht gedurende de laatste tien dagen van de heilige maand van Ramadān, maar meestal beschouwen moslims de 27ste nacht van de Ramadān als Shab-e-Qadr en vieren het een wijze die daarbij past. Moet deze praktijk ook worden gestopt of worden toegestaan?
Vervolgens weer de vraag, zou zich volgens de schrijver (Taqi Usmāni) het begrip van Sierat feest en bijeenkomsten die in de huidige vorm worden georganiseerd en gepubliceerd in de dagen van de Profeet ﷺ en zijn Metgezellen ook zijn geweest?
De geleerde schrijver (Taqi Usmāni) erkend zelf dergelijke bijeenkomsten met enige beperking dat het moet worden gehouden in volledige overeenstemming met de regels van de Shari’ah. “Ulema-e-Ahle Sunnat doen dienovereenkomstig.
Niemand laat ongodsdienstige (ghair Shari’ah) acties in dergelijke bijeenkomsten toe. Voor het uitdrukken van genot zoals Allah bepaalt en verlichtingen, zou dit niet worden genoemd als extravagantie. Niemand ontkent de regels van de Shari’ah, dat wil zeggen, gemengde verzameling van mannen en vrouwen zijn niet toegestaan. Geen vrouw mag naats reciteren voor het mannelijke publiek.
Ik verzoek de schrijver (Taqi Usmāni) om te schrijven en praktische oorlog te voeren tegen het kwaad en de innovaties die de morele weefsels van de samenleving beschadigen. In deze tijd, waar ons geloof in gevaar is en moslims worden omgepraat en tot murtad (afvallig) gemaakt. Gedurende de viering van de Milād doet geen enkele moslim iets was harām (verboden) is. Er is geen enkele waarschijnlijkheid om er van uit te gaan dat deze activiteiten en de organisatie daarom heen buiten de islam valt. Dergelijke bijeenkomsten vergroten en versterken het geloof. De werken en offers van de Profeet ﷺ en zijn Metgezellen worden geprezen in dergelijke bijeenkomsten.
Wat (is aan slecht), als enkele uren door moslims worden besteed in het vieren van de Milād, reciteren van naat en het luisteren naar religieuze toespraken van Ulema? Ten minste zijn zij gedurende deze periode beschermd tegen het doen van slechte daden zoals ruziën en roddelen.
Moge Allah ons schranderheid schenken om te gedenken.
[1] Fatha, damma en kasra
[2] Deobandi School, aftakking van Wahhābi
[3] Ruim 1 miljard soenniet moslims
[4] Taqi Usmāni
[5] Meervoud van het woord ‘Alīm
[6] Hiermee wordt bedoeld dat de islam niet zo snel zou groeien en standvastig zijn.