Euthanasie, of genademoord zoals het bekend is, is de daad van pijnloos een persoon doden die lijdt aan een ongeneeslijke en pijnlijke ziekte of aandoening. Veel visies worden gehouden ten gunste van euthanasie en veel tegenstanders ervan. Degenen die voorstander zijn van euthanasie stellen, dat als de patiënt ontslagen wil worden van het lijden, hij of zij het niet moet worden ontzegd. Dit argument komt neer op een pleidooi voor legalisatie van zelfmoord.
Wij weten dat een groot deel van de zelfmoorden in feite mensen zijn die “om hulp roepen” en die niet echt van plan zijn zichzelf te doden, maar te ver gaan. Het verzoek van een persoon om euthanasie kan gemakkelijk te wijten zijn aan tijdelijke wanhoop en onheil. Het risico van onomkeerbare fouten zou daarom nog groter zijn.
Tegenwoordig is de medische wetenschap in een staat van voortdurende verandering en vooruitgang, daarom is het voor artsen uiterst moeilijk om een lijst van ziekten op te stellen die altijd dodelijk zijn. Door de vooruitgang in medicijnen kan een aantal kankerpatiënten, tot voor kort gedoemd, nu worden genezen. Mensen die lijden aan hartaandoeningen kunnen nu een lang nuttig leven leiden. Hoewel een patiënt zich bewust is van zijn toestand en opzettelijk om euthanasie vraagt, zou het verder een daad van totale wreedheid zijn om een patiënt te laten weten dat zijn leven moet worden beëindigd.
Hoewel het een hooggekwalificeerde arts is die normaal verzoekt om het leven van de patiënt te beëindigen, schatten artsen de kracht van de patiënt om te herstellen van de ziekte niet correct in. Artsen mogen niet worden belast met de verantwoordelijkheid om in feite een beslissing tot moord te nemen.
Deze immense verantwoordelijkheid, om de uiteindelijke beslisser te zijn om het leven van de patiënt te verkorten, zou ook niet moeten worden gegeven aan familieleden of aan mensen met affectieve banden. Die familieleden die geen integriteit en morele normen hebben, zullen beslissingen nemen met hun eigen motieven in gedachten. Euthanasie is eigenlijk het versoepelen van het respect van het menselijk leven. Legaliseren van euthanasie opent de deur naar zelfmoord en moord.
De islamitische religie hecht veel waarde aan het menselijk leven. Onder deze omstandigheden, zelfs vanwege strikte medische redenen voor euthanasie-patiënten, keurt het islamitische geloof het doden van een mens niet goed, ongeacht of dit het verzoek van de patiënt, de arts of familieleden is geweest. Wat het menselijk lichaam betreft is lichte koorts, een verkoudheid, hoofdpijn en lichte ziekte geen vloek, maar een zegen. In feite is zijn afwezigheid een ongeluk. Als de Awliya geen ongeluk of ziekte ervaren in een periode van 40 dagen, keren ze terug naar bekering en diepe meditatie uit angst dat ze door Allāh Ta’ālā zijn afgedankt.
De Heilige Profeet ﷺ zei: “Allāh schenkt ongeluk en ziekte aan degenen van wie Hij houdt. En geen enkele moslim is gekweld door ziekte of andere ongemakken, maar dat Allāh zijn zonden voor hem zal verwijderen zoals een boom zijn bladeren afwerpt.”