Elke moslim is verplicht zich te onderwerpen aan de Wil van Allāh Ta’ālā. Vanaf de leeftijd van 12 jaar is het verplicht aan de vijf verplichtingen ook wel zuilen genoemd te houden. De negende maand van de islamitische kalender heet Ramadān. In vergelijking met de christelijke kalender is de islamitische jaar gemiddeld 11 dagen korter. Dit is de reden waarom ieder jaar de Ramadān in een andere periode van de christelijke kalender valt. Het vasten begint met de zonsopgang en eindigt met de zonsondergang. Gedurende deze tijd mag niet gegeten en gedronken worden. Daarnaast is het voor beide partners (gehuwden) verboden seksuele kontakten te hebben. Het vasten vergt dus een grote discipline van de moslim. Kortom, genotsmiddelen zijn niet toegestaan. De Ramadān duurt 29 of 30 dagen, afhankelijk van de nieuwe maan. In de maand Ramadān is een belangrijke avond het is de avond van vergiffenis en is bekend als Laylatul-Qadr. In de heilige nacht Laylatul-Qadr is het Heilige Geschrift, de Heilige Qur’ān neergedaald naar de 1e hemel. Laylatul-Qadr, een bijzonder verheven nacht, is de nacht waarop alle deuren der zegen opengaan en Allāh Ta’ālā de moslims oproept om vergiffenis te vragen.

Allāh Ta’ālā openbaart: “De maand Ramadān is die, waarin de Qur’ān als een richtsnoer voor de mensen werd neergezonden als duidelijke bewijs van leiding en onderscheid. Wie daarom deze maand beleeft, laat hem daarin vasten. Maar wie ziek of op reis is, een aantal andere dagen. Allāh wenst gemak voor jou en geen ongemak, en opdat je het aantal zult voltooien en opdat je Allāh’s grootheid zult prijzen, omdat Hij je terecht heeft geleid en opdat je dankbaar zult zijn.” Surah al-Baqarāh (de koe), H2, vers 185

Wanneer begint de Ramadān en wanneer eindigt?

Wanneer een persoon wordt opgeroepen te getuigen in wat dan ook, is zijn geloofwaardigheid altijd een onderwerp. Daarom is de betrouwbaarheid van de moslim die de waarneming van de nieuwe maan bekend maakt belangrijk, omdat het onacceptabel is van iemand die bekend staat als leugenaar of praktisch misleid wordt. De eerste waarneming van de nieuwe maan door een betrouwbare moslim is acceptabel. Vervolgens, de moslim met deze kennis (waarneming) zal de niyyāh (intentie) aan Allah Ta’ālā doen om met vasten op de volgende hele dag te beginnen. Als een moslim geen bericht heeft ontvangen van enige betrouwbare bron en ook niet zelf de nieuwe maan heeft waargenomen (met het blote oog), zal hij dertig dagen tellen vanaf de laatste maand en beginnen met Ramadān. 

Wij zullen niet wachten op lokale waarneming van de nieuwe maan, maar zullen proberen in andere steden van hetzelfde land te zoeken naar betrouwbare getuigen die de nieuwe maan mogelijk hebben waargenomen.

Fax, e-mail, telex, telegram, spraak- en datacommunicatie, sms, etc. zijn niet toegestaan, omdat de afkomst en beïnvloeding van de berichtgeving niet controleerbaar is.

Waarneming van de nieuwe maan 

Verschijning van de nieuwe maan is bevestigd door het getuigenis van twee betrouwbare moslims zoals de Heilige Profeet Mohammed ﷺ zei: “Vast wanneer het (maan) gezien is en vast onophoudelijk wanneer het (maan) gezien is, en verricht de rituelen van Hadj conform en als het (maan) achter de wolken verscholen is rond dan de dagen van de maand af op dertig, en als twee (betrouwbare) getuigen verklaren vast dan en vast onophoudelijk.” Nasā’ī, Ahmad, ad-Dāraqutnie. De ketting van overleveraars is hasan (goed).

Regels bij het vaststellen van het begin en eind van de maand Ramadān.

Deze uitleg is een Ahle Sunnah interpretatie die gebaseerd is op de Heilige Qur’ān en Hadith volgens Imām-e-Azam Abu Hanīfa (radi Allāhu anhu). Tegenwoordig is deze Hadith nader uitgelegd door Imām-e-Ahle Sunnah Ash Shah Ahmad Raza Khan (radi Allāhu anhu). De bepleiter van de 14^e eeuw Hijrah. Van de 12 maanden is vaak het begin en einde van de maand Ramadān een onderwerp van discussie. Alahazrat zegt: “Voor ieder openbaring is er altijd slechts één interpretatie (uitleg, onderwerping) geldig. De Islam past zich niet aan een tijdperk, omgeving of omstandigheid. “Allāh Ta’ālā is Alwe­­­­­­­tend!” Door te stellen, dat de omstandigheden in het jaar 622 anders zou zijn is onzin. Daarom mag men geen eigen interpretaties gegeven worden omwille van eigen persoonlijke belangen, behoeften en/of denkwijze. De moslim mag niet vervallen in de huidige technologie en wetenschap, het materialisme, de verdorvenheid, de intolerantie en/of in sterke mate de anti-islamitische activiteiten door munafiks (hypocrieten) en non-moslims machten.”

Het aantal Tarawīh Rak’āt 

De maand Ramadān wordt verder verrijkt met de avondgebeden ook wel tarawīh genoemd. Tarawīh heeft grote voordelen, vooral voor die moslims die geen Qur’ān kunnen reciteren. In de moskee van een Ahle Sunnat wordt indien voorzien, de Tarawīh namāz voorgegaan door een Huffāz-e-Qur’ān. Deze man heeft de hele Heilige Qur’ān uit het hoofd geleerd en is ook getraind in het snel en goed articuleren van de Qur’ān teksten. Gedurende de avonden van de maand Ramadān kun u dan naar de complete Qur’ān recitatie luisteren. U weet ongetwijfeld dat voor iedere letter van de Qur’ān één zegen is wordt gecalculeerd door de engelen in uw boek dat op de Dag des Oordeels zal worden gepresenteerd. Deze ene zegen staat aan 10 andere zegeningen gelijk, aldus onze Heilige Profeet Mohammed ﷺ. Verder staat in het boek Hamārā Islam dat tijdens het maken van woezoe 30 zegeningen worden toegerekend en in de namāz 100 zegeningen per Qur’ān letter. U kunt de totale calculatie van een hele maand Qur’ān recitatie haast niet maken. Tarawīh bestaat uit 20 rak’āt. Deze wordt verricht meteen na de eerste twee nafl (vrijwillig) van de Isa namāz en voor de wājib (gedwongen) Witr namāz. Mannen verrichten de Tarawīh gezamenlijk in de moskee. Vrouwen kunnen dat thuis doen. Zij kunnen ook gezamenlijk de Tarawīh verrichten, maar zonder Imām. Vrouwen mogen namelijk geen Imām rol vervullen. De gezamenlijke Tarawīh van de vrouwen gebeurt als volgt. De vrouw met de meeste islamitische wetenschap gaat midden in de eerste saf (rij) staan en zonder stemgeluid de Tarawīh voorleiden. Zodra zij in ruku en de andere namāz handelingen verricht volgen de andere vrouwen haar ook zonder stemgeluid.

De verplichtingen van vasten

De tijdsduur voor het vasten is van de begin fajr tot de maghrib (zonsondergang). Vasten wil zeggen: zich overdag onthouden van eten, drinken en seksuele gemeenschap. Indien in de maand Ramadān een kind de volwassenheid bereikt, of een ongelovige de Islam heeft geaccepteerd, zal hij/zij zich onthouden [van de dingen die het vasten ongeldig maken] voor de rest van die dag, en vasten op de dagen die volgen. Deze twee categorieën hebben geen verplichting om de gemiste vastendagen in te halen. Als een reiziger arriveert [in zijn woonplaats], of een [menstruerende] vrouw bereikt de status van reinheid gedurende een deel van de dag, dienen zij zich voor de rest van die dag te onthouden van eten, drinken en seksuele gemeenschap.

De intentie

Vasten komt voor in twee vormen: farz (verplicht) en nafl (vrijwillig). De verplichte bestaat uit twee soorten: (a) vasten in een specifieke periode, dat is in de heilige maand Ramadān al-Mubārak, en een bepaalde gelofte is afgelegd. Het vasten van [deze categorie, dus farz] is geldig met de intentie vanaf de nacht, maar als men de intentie tot de ochtend niet heeft uitgesproken, volstaat de intentie tussen (de ochtendglorie) en (het midden van de dag) mits niets gedaan is wat het vasten ongeldig maakt (zie punt I). (b) De tweede soort is dat wat verplicht is te vervullen, zoals inhalen van gemiste vastendagen van de heilige maand Ramadān, onbeperkte geloften, en verzoeningen. Deze zijn zonder een intentie vanaf de nacht (dus voordat de zon opkomt) ongeldig. Alle nafl vasten is geldig met de intentie vóór het midden van de dag aanbreekt (mits niets gedaan is waardoor vasten niet geldig is, zie punt I).

Verrichtingen van de persoon die vast

Handelingen die het vasten niet ongeldig maken

1. Als iemand die vast uit vergeetachtigheid heeft gegeten, gedronken of seks heeft gehad, zal zijn/haar vasten geldig blijven.
2. Als hij tijdens de slaap een erotische (natte) droom kreeg, of (zonder lust) kijkt naar een vrouw en vervolgens een zaadlozing krijgt, of zijn hoofd heeft geolied, of aderlating onderging, of antimoon [in zijn ogen] heeft gebruikt, of kust (zonder erectie te krijgen), is zijn vasten nog steeds geldig.
3. Als men overrompeld is door braken, wordt het vasten niet ongeldig.
4. Als hij druppels in zijn urinebuis druppelt, wordt zijn vasten niet gebroken volgens Imām Abu Hanīfa, maar zijn leerling Abu Joesoef zei dat het vasten is gebroken.

Dingen die ongewenst zijn voor de vastende persoon

1. Als iemand (zoals een kok) de smaakt van iets proeft (maar niet doorslikt), wordt zijn vasten niet ongeldig, maar het is ongewenst om het te doen.
2. Het is ongewenst voor een vrouw om het voedsel fijn te kauwen voor haar kind als ze een aantal alternatieve mogelijkheden heeft (zoals met de Moulinex fijnmalen van het voedsel).

Zaken die het vasten verbreken en qazā (inhalen van gemiste vastendagen) vereisen

1. Als hij ejaculeerde vanwege een kus (van zijn vrouw) of een aanraking, dan is qazā het gevolg voor hem. Er is geen kwaad in het kussen (van zijn vrouw) als hij zich veilig voelt, maar het is ongewenst als hij zich niet veilig voelt.
2. Inhalen van vasten is het gevolg, maar niet de boetedoening, voor iemand die geslachtsgemeenschap had in andere delen dan de geslachtsdelen en ejaculatie.
3. Als men bewust een mondvol braakt, dan is inhalen van vasten het gevolg voor hem.
4. Het vasten van iemand die steentjes of ijzer inslikt is ongeldig geworden.
5. Wie een anaal klysma had of neusdruppels en/of oordruppels drupte, of zodanig behandeld wordt aan een gescheurde buik of een schedelfractuur dat het medicijn in zijn lichaamsholte of zijn hersenen raken maakt het vasten ongeldig.
6. Als iemand had suhur (ontbijt) had gegeten en op dat moment dacht dat de zonsopgang nog niet was geweest​​, of zijn vasten onderbrak omdat hij dacht dat de zon was ondergegaan, en vervolgens bleek dat de zon nog niet was opgekomen​​, of dat de zon niet was ondergegaan haalt die vastendag in, maar er is geen boete verschuldigd door hem.
7. Iemand die het bewustzijn verloor in de Ramadān zal die bepaald dag niet inhalen met vasten, maar de dagen die daarna volgen in bewusteloosheid.
8. Als een krankzinnige persoon geestelijk gezondheid wordt dient hij de gemist vastendagen in te halen van die Ramadān.
9. Als een vrouw menstrueert, stopt ze met vasten en haalt de gemiste dagen in (vasten voor de dagen van de menstruatie).
10. Iemand die een optionele vasten, of een optioneel gebed verricht en vervolgens ongeldig maakt dient het in te halen.

Zaken die het vasten verbreken en vervolgens (qazā) inhalen en (kaffārah) boetedoening vereisen

1. Boetedoening is voor iemand die met opzet seksuele geslachtsgemeenschap heeft, eet of drinkt of medicijn gebruikt (voor inwendig).
2. De boetedoening is als de boetedoening voor zihar.

Er is geen boetedoening voor het ongeldig maken van het vasten anders dan in de Ramadān.

Verontschuldigingen

Degenen die het vasten kan uitstellen

1. Iemand die ziek is in de Ramadān en vreest dat als hij vast zijn ziekte zal toenemen, breekt zijn vasten en haalt het later in.
2. Als men een reiziger is die niet wordt geschaad door te vasten, dan heeft voor hem vasten de voorkeur, maar als hij niet vast haalt hij het later in.
3. De zwangere of zogende vrouw die vreest voor nadeel van hun kinderen vast niet en haalt het later in. Voor deze vrouwen boete van toepassing.

Gemiste vasten inhalen

1. Het inhalen van gemiste vastendagen van de maand Ramadān kan afzonderlijk op verschillende dagen na de Ramadān worden uitgevoerd als men het wenst, of achtereenvolgens indien men wenst.
2. Als iemand het inhalen zolang uitgesteld heeft dat de volgende Ramadān is begonnen, dan vast hij de nieuwe Ramadān, en haalt vervolgens de eerst gemiste dagen in, en er is geen boetedoening op hem.
3. Indien de zieke tijdens zijn ziekteperiode of de reiziger tijdens zijn reis sterft, dan is het inhalen niet meer van toepassing op hem. Maar als de zieke herstelt, of de reiziger is weer thuis aangekomen en vervolgens sterven zij, dan rust op hen het inhalen voor de dagen dat hij gezond is geworden of zijn verblijfplaats had bereikt.

Afkoop (fidya)

1. De oude man die niet kan vasten vast niet, maar voedt dan voor elke gemiste vastendag een arme persoon, net zoals men maaltijd voorziet als boetedoeningen.
2. Degene die stierf met inhaalplicht van [vasten] Ramadān op hem, zijn voogd dient namens hem voor elke gemiste vastendag een arm persoon te voeden met: een halve sa` van tarwe, één sa` van dadels of één sa` gerst.

Handelingen die het vasten Makruh maken

1. Liegen, roddelen, verklikken, zweren, schaamteloos, praten om iemand schade te berokkenen zijn allemaal Harām, maar deze handelingen tijdens het vasten zijn zelfs nog erger Harām en hierdoor wordt het vasten Makruh.
2. Voor een vastende persoon maakt het vasten proeven of kauwen op iets Makruh. Durr-e-Mukhtar, Bahār

Afzondering (I`tikāf)

1. I’tikāf is het verblijven omwille van Allah in de moskee. Er zijn drie soorten van I’tikāf, wājib, Sunnat-e- Muakkadah en Mustahab.
2. Afzondering is prijzenswaardig. Het beduid met intentie van afzondering verblijven in de moskee tijdens vasten.
3. Het is verboden om geslachtsgemeenschap te hebben en aan te raken [met lust]

• Als degene in I’tikāf geslachtsgemeenschap had (in de nachts of overdag) is zijn afzondering ongeldig.
• Hij moet de moskee niet verlaten, behalve voor douchen, een toilet bezoek of Jumu`ah [gebed].
• Er is geen kwaad als hij in de moskee koopt of verkoopt zolang hij de goederen niet zelf in de moskee brengt.
• Hij moet alleen fatsoenlijk spreken, maar [opzettelijke] stilte is een hekel voor hem.
• Degene die de intentie heeft genomen voor afzondering verplicht zich voor [een aantal] dagen zich af te zonderen met nachten en de dagen die opeenvolgend zijn, zelfs als hij niet volgtijdelijkheid kan bepalen.

Laylatul-Qadr  

In één van deze tien nachten valt de nacht van ‘Laylatul-Qadr’. Meestal valt het in de 27^ste nacht. Indien u spirituele vooruitgang wil maken, dan is het aanbevolen om deze tien nachten in geïsoleerd (dus zo min mogelijk contact met de buitenwereld) door te brengen in gebeden. In de meeste moskeeën wordt door het verantwoordelijke bestuur voorbereidingen getroffen. Vrouwen kunnen thuis (na toestemming van hun man) de tien nachten geïsoleerd doorbrengen. Deze periode van tien nachten eindigt met het zien van de nieuwe maan van Shawwāl. Deze nachtenperiode wordt ook wel ‘I’tikāf’ genoemd.

Hazrat Abu Huraira (radi Allāhu anhu) verhaalde dat de Profeet Mohammed ﷺ zei: “Ramadān, een gezegende maand, is naar u toegekomen gedurende welke Allāh het voor u verplicht heeft gesteld te vasten. In deze maand staan de poorten van de Hemelen open, de poorten van al-Jahim (hel) zijn op slot en de opstandige duivels zijn geketend. In deze maand heeft Allāh een nacht welke beter is dan duizend maanden. Hij die misdeeld is van zijn (al-Qadr) voorspoed (is inderdaad) lijdt aan ontbering.”  Tirmizi

Hazrat Abu Bakr (radi Allāhu anhu) verhaalde dat de Heilige Profeet Mohammed ﷺ zei: “Zoek het (Laylatul-Qadr) op de 21^ste, 23^ste, 25^ste, 27^ste of laatste nacht.”  Tirmizi

Hazrat Anas ibn Malik (radi Allāhu anhu) verhaalde dat de Profeet Mohammed ﷺ zei|: “Zodra Laylatul-Qadr komt verschijnt Jibra’il met een groep engelen die zegeningen afsmeekt voor eenieder die staande of zittend Allāh aanbidt, Wie Groot en Glorieus is. Dan wanneer het festival dag [Eid-ul-Fitr] is spreekt Allāh trots over hen [degene die gevast hebben] tegen de engelen en zegt: Mijn engelen wat is de beloning van een gehuurde persoon die volledig zijn werk heeft voltooid? Zij antwoorden, onze Allāh, zijn beloning is dat hij betaald zal worden in overeenstemming met zijn gewicht. Hij (Allāh) zegt: Mijn engelen, Mijn mannelijke en vrouwelijke dienaren hebben volbracht wat ik aan hen verplicht heb gesteld en dan hun stem verheffen in de smeekbede. Bij Mijn Macht, Glorie, Eer, hoge Waardigheid en Verheven Status, Ik zal zeer zeker hen antwoorden [in hun smeekbede]. Dan zegt Allāh: ga terug, omdat Ik u heb vergeven en uw slechte daden heb veranderd in goede daden. Hij zei dat zij dan terugkeren met het in ontvangst nemen van vergiffenis.” Tirmizi

Laatste tien nachten van de Ramadān 

Hazrat Anas ibn Malik en Ubayy ibn Ka’b (radi Allāhu anhuma) verhaalden dat de Profeet Mohammed ﷺ gewend was zich in privé toewijding in de moskee terug te trekken gedurende de laatste tien nachten van de Ramadān, maar in een bepaald jaar heeft hij het overgeslagen en in het jaar daarop ingehaald met twintig nachten.