Inleiding

Istikhārah betekent zich tot Allāh Ta’ālā wenden en goedheid van Hem zoeken. Dit komt omdat Allāh Ta’ālā weet wat wij niet weten. Aangezien Allāh Ta’ālā zich volledig bewust is van het eindresultaat en de gevolgen van elke zaak en we alleen maar speculeren, moeten we Allāh Ta’ālā vragen om ons te leiden naar goedheid in onze inspanningen of taken die we op het punt staan te beginnen. Het moet worden begrepen dat istikhārah gewoon een du’ā is zoals elke andere du’ā. Het heeft echter meer kans op aanvaarding aan het Hof van Allāh Ta’ālā, omdat het specifiek is onderwezen door de Heilige Profeet Mohammed ﷺ aan zijn Ummah. Het is een gebed dat aan Allāh Ta’ālā wordt aangeboden voordat verzoeker aan een bepaalde actie begint of uit een aantal opties kiest, Hem vraagt om ons te leiden naar goedheid en de juiste en betere keuze, en om ons te redden van die manier van handelen of kiezen als goedheid elders ligt.

Een punt van groot belang in istikhārah is om je geest te bevrijden van alle gedachten en neigingen voordat je het uitvoert. Wat zou je verwachten van iemands istikhārah als hij al besloten heeft om iets te doen!

Methode

De methode van istikhārah is om twee rak’āt uit te voeren op elk moment van de dag, behalve de tijden waarop nafl salāh verboden is. Het verdient de voorkeur om Surah Al-Kāfirūn voor te dragen in de eerste rak’ah en Surah Al-Ikhlās in de tweede. Daarna moet men Allāh Ta’ālā prijzen, Darood[1] op de Profeet Mohammed ﷺ sturen en dan het volgende du’ā voordragen:

Allāhumma khirli wakhtarli wa takilni ikhtiyāri. Tirmidhī

(O Allāh, geef mij een teken van goedheid van wat ik voornemens ben te doen). Staat ook wazā’if Alahazrat en in de Shajrah Aleemi Noorani.

Een langere du’ā is: “O Allāh! Ik zoek goedheid van U, door Uw Kennis, en ik zoek kracht door Uw Kracht en vraag om Uw grote Overvloed, want U bent in staat om dingen te doen terwijl ik dat niet kan, en U weet het terwijl ik dat niet weet; En U bent de Kenner van het Ongeziene. O Allāh, U weet of deze zaak goed voor mij is, voor mijn Dīn (islam), mijn wereldse leven en de gevolgen van mijn zaken, verordonneer het dan voor mij en maak het mij gemakkelijk, en geef mij er dan barakāh (zegen) in. U weet ook of deze zaak slecht voor mij is voor mijn Dīn, mijn wereldse leven en de gevolgen van mijn zaken, keer het dan van mij af en wijs mij ervan af, en vervaardig voor mij wat goed is, waar het ook is, en maak mij er blij mee. “Al– Bukhārī

Als je na de eerste istikhārah ergens onzeker over blijft, voer dan istikhārah 3, 5 of 7 dagen uit. Inshā’Allāh binnen zeven dagen zal het hart zich op zijn gemak voelen.

Resultaten van Istikhārah

Als een persoon zich door het doen van istikhārah positief voelt, moet hij dienovereenkomstig te werk gaan. Als zijn du’ā is aanvaard, zal hij goedheid en succes verwerven. Veel mensen voelen zich echter positief na istikhārah en gaan dienovereenkomstig te werk, maar zien geen succes. Dit kan worden verklaard door het volgende:

  1. In de du’ā van istikhārah vraagt een persoon eerst Allāh Ta’ālā om goedheid in iemands Dīn, wat het belangrijkste doel van een gelovige is, en daarna vraagt hij om de goedheid van de wereld. Daarom, als men na istikhārah schijnbaar werelds verlies vindt, maar zijn Dīn veilig blijft, moet men geloven dat door de barakāh van istikhārah Allāh Ta’ālā hem een minuut verlies van deze wereld heeft verleend en hem heeft gered van een groter verlies van het Hiernamaals.
  2. Vaak wordt de du’ā door istikhārah aanvaard en verleent Allāh Ta’ālā hem goedheid, maar die goedheid neemt twee vormen aan: de ene vorm is dat de keuze die hij heeft gemaakt honderd procent goed is, zonder een jota van schade erin; de andere is dat hij wordt geleid naar het betere van twee mogelijke resultaten. Om dit te begrijpen, neem het voorbeeld van een persoon die een huis kocht door een positief gevoel na istikhārah. Na zes maanden trok een nieuwe buurman hiernaast in en begon hem lastig te vallen. Deze persoon moet in deze situatie begrijpen dat het door de barakāh van istikhārah is dat hij is gered van een grotere ramp, dus als hij een ander huis had gekozen, zou de buurman daar hem nog meer hebben lastiggevallen.
  3. Soms voelt een persoon zich positief na istikhārah ondanks dat zijn du’ā niet wordt geaccepteerd vanwege de bovengenoemde obstakels. In dit geval was het positieve gevoel dat hij in zijn hart ervaart niet van Allāh Ta’ālā. Het was ofwel een aandoening die bestond vóór de istikhārah of het was een gevoel van Shaytān. Soms is een jonge man diep verliefd op een meisje en na het doen van istikhārah voelt hij zich zeer comfortabel. Wat kan er van zo’n istikhārah worden verwacht? Zijn de positieve gevoelens het gevolg van de istikhārah of was die aandoening eerder aanwezig?
Enkele misvattingen

Er zijn een aantal veel voorkomende misvattingen over de Sunnah praktijk van istikhārah:

  1. Een van de belangrijkste punten van verwarring is de veronderstelling dat als, door het doen van istikhārah, een positief gevoel over een bepaalde manier van handelen resulteert, het een garantie is van Allāh Ta’ālā dat het honderd procent succesvol zal zijn. Mensen geloven ten onrechte dat istikhārah Goddelijke Openbaring is. Als na istikhārah een persoon met kennis en ervaring een alternatief zou adviseren, wordt hun mening verworpen door te zeggen: “Ik heb istikhārah uitgevoerd en nu kan er geen verandering zijn.” Als gevolg hiervan gaan mensen verder volgens hun gevoelens (bijvoorbeeld, ze kiezen een huwelijkspartner) en als het enige tijd later niet lukt, beginnen ze twijfels en negatieve gedachten te hebben over de uitspraken van de Profeet Mohammed ﷺ voor istikhārah. Moge Allāh Ta’ālā ons allemaal beschermen tegen een dergelijke aandoening. Aamīn.
  2. Evenzo doen mensen tegenwoordig alleen istikhārah als ze ergens onzeker over zijn. Zij zien het als een remedie tegen verwarring; een manier om Allāh Ta’ālā te vragen iets voor hen te repareren. Istikhārah mag niet beperkt blijven tot gelegenheden waarin een persoon twijfels heeft over het doen van iets, of wanneer een persoon besluiteloos is over iets! Istikhārah moet worden uitgevoerd voor alle mubāh (goede) acties, zelfs als u 100 % zeker bent van de loop van de actie. U kunt uw kind bijvoorbeeld inschrijven op een bepaalde school en er geen twijfel over hebben dat het de juiste is; zelfs dan moet u twee rak’āt uitvoeren en de du’ā van istikhārah lezen zodat u goedheid krijgt en gered wordt van een verkeerde beslissing.
  3. Tegenwoordig is istikhārah min of meer beperkt tot het vinden van een huwelijkspartner.
  4. Velen geloven dat het noodzakelijk is om istikhārah ‘s nachts uit te voeren voordat je gaat slapen, en verplicht om met niemand te praten na het uitvoeren van de twee rak’āt van istikhārah.
  5. Evenzo vinden sommigen het absoluut noodzakelijk om aan de rechterkant naar de Qiblah te slapen.
  6. Velen verwachten en verlangen naar een droom waarin men duidelijk wordt verteld dat dit de weg voor u is. Het zien van een droom die leidt naar een bepaalde keuze is niet nodig in istikhārah. Men moet aandacht besteden aan de neiging van het hart, of men nu een droom ziet of niet. Onder alle omstandigheden is de doorslaggevende factor de neiging van iemands hart.
  7. Een andere veel voorkomende misvatting is om anderen te vragen om istikhārah namens iemand uit te voeren. Velen voelen dat we zondig zijn, dus wat voor nut zal onze istikhārah doen? Zo zoeken ze naar een vrome godvrezende persoon en vragen hem om istikhārah voor hen uit te voeren. Rasūlullāh ﷺ stelde geen enkele voorwaarde dat een zondig persoon istikhārah niet kan uitvoeren, en bovendien is het verlaten van zonde en berouw geen moeilijke daad. Men moet de zonde verlaten, zich berouwen en istikhārah zelf uitvoeren. Deze praktijk van het vragen van anderen om istikhārah uit te voeren is niet in overeenstemming met de Sunnah. Ja, bij het maken van istikhārah voor een huwelijkspartner, is het toegestaan voor de ouders van de jongen/ meisje om istikhārah uit te voeren. Dit komt doordat dit ook een behoefte van de ouders is, omdat het hun verantwoordelijkheid is om hun kinderen in geschikte gezinnen te trouwen.

Tot slot, met istikhārah is istishārah (overleg) ook erg belangrijk. Men moet voor, tijdens en na het uitvoeren van istikhārah advies inwinnen bij die weldoeners die geleerd en ervaren zijn in de relevante materie. De Profeet Mohammed ﷺ zei: “Degene die istikhārah doet, zal niet succesvol zijn, en degene die overlegt zal geen spijt krijgen.” Tabrānī


[1] Durood of Darood Shareef is een aanroep die moslims maken door specifieke zinnen te zeggen om de Profeet Mohammed ﷺ te complimenteren.

Blijf scherp, deel dit.
Translate »
error: Content is protected !!